Wekelijks schuimen de pennenvriendjes ~~de kroegen~~ de kranten af op zoek naar precies die artikels waar zij puntige bedenkingen en spelingen van het woord bij kunnen plegen. Ter lering en vermaak.

Meester Vanmol,

De bazen van het gemeenschapsonderwijs en het katholiek onderwijs hebben een brief geschreven aan minister van onderwijs Ben Weyts. Ik heb hem gelezen, want hij was open, en dan is het geen schending van het briefgeheim.

De twee hoofdmeesters roepen Weyts op om nu echt iets te doen aan het lerarentekort. We beleven tijden van grote schaarste, Erwin. Is het je ook opgevallen? Plots is er aan zowat alles een tekort: luchthavenpersoneel, mosterdzaadjes, chips voor de auto, graan, gas, treinconducteurs, peulvruchten, horecamedewerkers, kunstmest, bierflesjes, dokters, diesel, opvangplekken, frituurolie, chauffeurs, champagne… (Niet dat er nog veel reden is om dat laatste te drinken.) En nu is er dus blijkbaar ook een schrijnend tekort aan leraren.

Waar kan dat aan liggen? Heeft Rusland de lerarenkraan dichtgedraaid? Kwamen al onze leraren uit Oekraïne en moeten die nu ginder blijven om te vechten tegen de Poet? Of zijn er simpelweg niet genoeg chips om leraren te produceren?

Nee, niets van dat alles. Het is wat lastiger om exact de vinger op de wonde te leggen, want er zijn uiteenlopende redenen. Bijvoorbeeld dat de berg administratie voor een leerkracht stilaan hoger is dan de Mount Everest en de Kilimanjaro samen. Of dat de lat voor allerlei vormen van kennisverwerving inmiddels lager ligt dan de Marianentrog. En ook het feit dat – we moeten dat durven benoemen – leerlingen sociopathische demonen zijn die een terroristische groepsdynamiek kunnen ontwikkelen waarvan zelfs de meest wreedaardige IS-strijder zou zeggen dat ze mensonwaardig is. En ik kan het weten, want ik heb qua leraren pesten destijds ook enorm mijn best gedaan. Ik ga mij daar evenwel niet voor excuseren, want zij waren begonnen.

Iffra Durnez,

Het zal u verwonderen maar mijn studententijd was niet van de glorieuze volmaaktheid die je van mij gewend bent. Niet dat mijn hormonale herschikking mij met overdreven veel puisten bedacht had, maar ik liep school in een college en zo’n dingen laten sporen na. Ik herinner me dat ik op de eerste dag in het Heilig Kruis College mijn familienaam moest prijs geven en meteen een ‘saflet’ op de oren kreeg omwille van alles wat mijn vader daar uitgestoken had.

Het gevolg was dat ik mij daar toch een jaar of drie gedeisd gehouden heb. Dat was tot we een stagiaire kregen. Het arme kind stond daar weerloos als een pasgeworpen reekalf en de hele klas had bloed geroken. En voor één keer deed ik mee.
Mijn maat Jan D’Hoe moest aan het bord komen. Jan was een meester in het leraren kloten dus die deed dat daar met verve.
Nu ben ik vergeten zeggen dat de stagiaire uitermate goed voorzien was van oren en poten en de studieleraar vooral van poten en laat het nu net zo wezen dat die laatste aan de deur zijn moment van glorie stond af te wachten.

Ik was net op dat moment ook aan het bord gevraagd en ik had van de gelegenheid gebruik gemaakt om een krijtje in de bordveger te stoppen. Met een ‘EN NU IS HET GEDAAN’ teende de studiemeester binnen, ondertussen zijn amoureuze kansen maal tien zien toenemend, ‘en gij, Vanmol, naar uw bank!’ Wie stond daar nog? De Jan. En waar zat dat krijtje? In de bordveger.

Peentjes zweten, ik heb dat daar meegemaakt Stef. Ik kom uit een andere eeuw, ge kreeg toen nog kletsen.
Naast de studieleraar stond de bedremmelde Jan, die zich niet bewust was van het naderende onheil. De studieleraar nam de bordveger en tekende een Z op het schoolbord waar Zorro nog jaloers op geweest zou zijn. ‘PLEZANT ZEKER?!!!’ tierde de studieleraar tegen de onfortuinlijke Jan en klopte hem enkele keren op het hoofd met de bordveger. Toen de van krijt dampende Jan naast mij op de bank schoof wist ik dat lafheid niet schoon is maar toch uw kopke proper houdt.

Sir Erwin,

Het was geweldig, dat 70 jaar jubileum van Queen Elizabeth vorig weekend. Al diep in de jaren ’70 was ik een grote Queen-fan, sinds het album ‘A night at the opera’. Dus wij hebben thuis meteen een te gek Brits feestje gebouwd. Lauwe thee met melk en komkommersandwiches voor iedereen! Gelachen hebben we ook. Vooral toen bleek dat het Britse koningshuis onze eigen prinses Elisabeth verwarde met Queen Elizabeth. Terwijl ze toch niet écht twee druppels water zijn. Laat het mij zo zeggen: ik ken treffender gelijkenissen. Bleek het om een onderzoekscentrum op Antarctica te gaan, genoemd naar onze Elisabeth en verkeerdelijk toegeschreven aan de Queen. Tsja. Zo is het vaak: als je er de echte feiten bij haalt, en de ware toedracht in de juiste context leest, dan wordt zo’n bericht meteen een stuk minder grappig. Misschien moeten we ons minder laten hinderen door feiten, Erwin. Tenslotte doen onze nationale en internationale leiders dat ook steeds minder.

Beste Stef,

Ieder kind droomt er wel eens van om verkeerd in het kraambed gelegd te zijn en eigenlijk van koninklijken bloede te zijn. Maar stel u voor dat koning Filip uwe pere is! Ten eerste zou hij mij dan verwekt hebben op zevenjarige leeftijd, ten tweede zou ik mijn moeder wel een lekker wijf vinden.

We moeten eerlijk zijn, Stef. Ik ben lang om ideologische redenen tegen het koningshuis geweest. Omwille van akkefietjes zoals democratie en zo. Maar tijd en boterhammen hebben mij geleerd dat weinig dingen zo slecht met democratie te verzoenen zijn als het verkiezingsstelsel dat wij de Belgische parlementaire democratie noemen.

We roepen wel eens ‘afrekening in 2024!’. Maar waarom laten we niet alles in handen van de Flippen? De man heeft een helikoptervisie. Allez, toch een helikopter. De visie komt vanzelf denk ik dan. Laat het koningshuis regeren tot 2024. Slechter dan Vivaldi is onmogelijk.

Ewa drerrie Er,

Heb je ook dat swag voorstel gezien van Ecolo? Co-voorzitter Rajae Maouane lanceerde een beire plan: geef elke jongere op 25 jaar een ‘universeel solidariteitskapitaal’ van 30.000 euro. Ziek vet! Echt, geweldig. Want, zoals iedereen weet, zwemmen zowel onze federale als onze gewestregeringen in het geld, zeker in Wallonië. Het overschot op de begroting is daar nog nooit zo groot geweest, dus kunnen ze die pecunia toch beter geven aan dat deel van de bevolking dat er het meest verantwoordelijk mee om zou gaan: de hedendaagse 25-jarige. Je kan veel zeggen van Ecolo, bijvoorbeeld dat ze tegen zwarte Piet zijn, maar Sinterklaas spelen, dàt vinden ze de max.

Slechtere karakters dan ik, zouden op durven werpen dat 25-jarigen dat geld ook kunnen verbrassen aan drank, drugs, slechte vrienden en snelle wagens. Of er net die ene cryptomunt mee kopen die meteen de dag erna 430% aan waarde verliest.

Maar nee, Erwin. Je moet zo niet denken. Geef toe: je bent jaloers omdat jij destijds geen miljoen frank hebt gekregen. En daarbij: 25.000 euro, zoveel koop je daar toch ook niet meer voor. Vier keer de auto voltanken en 12 maanden elektriciteit en gas betalen. Hm, toch niet slecht. Als het voorstel er door komt (quod non, uiteraard), dan heb ik een sluw plan: dan identificeer ik mijzelf meteen als 25-jarige. Dat is trouwens maar tien jaar ouder dan mijn geestelijke leeftijd.

Hey Stef,

Toen er kritiek kwam op de neerwaartse spiraal waarin ons onderwijs zich bevindt, waren er ergens gewetenloze reptilianen die vonden dat we van onze kinderen geen ‘rekenmachientjes’ moesten maken. Nochtans: iedere missionaris wist dat men ter verheffing van volksstammen eerst en vooral de algebra moest diets maken zodat het uitwisselen van lappen grond en onvrijwillige dienstplichtigen met kralen gestroomlijnd kon worden.

Om het simpel te zeggen, eerst de wiskunde en dan de moraal. Nu onze vorst genereus aan het zijn is in de voormalige kolonie denk ik dat hij inspiratie gevonden heeft daar waar het bij ons zuidwaarts gaat. ‘De Vlamingen maken ons toch maar zwart, waarom kunnen wij de volle pot niet trekken?’ zeggen ze daar.

Iets anders kan ik niet verzinnen Stef. Zijn wij de twee laatsten die het nog goed voorhebben met ons land?

Stef Durnez

De pennenvriendjes: ‘Onderwijs heeft lerarentekort en België geld teveel volgens Ecolo’

De week van de pennenvriendjes