De titel van dit stuk zal menig linkiewinkie, politiek correcteling en woke-adept doen steigeren, wat natuurlijk fijn is.

Het volledig citaat luidt als volgt: ‘Homogeniteit van een bevolking is belangrijk. Het is gevaarlijk grote bevolkingsgroepen met een andere cultuur op te nemen. De islam speelt een rol in samenlevingsproblemen in Europa, kijk maar naar die hele discussie over het onverdoofd slachten. De Italiaanse gastarbeiders waren met veel meer, maar herinnert u zich grote samenlevingsproblemen met Italianen?’

Aan het woord is niemand minder dan Etienne Vermeersch in 2015 in een interview in De Standaard naar aanleiding van de oorlog in Syrië, getiteld: ‘Het is flauwekul om te zeggen dat we die vluchtelingen nodig hebben’. Vermeersch stelde daarin ook dat de ‘integratie van christenen en jezidi’s misschien gemakkelijker zal zijn’ dan die van moslims, ‘hoewel de Europese bevolking met die jezidi’s ook weinig gemeen heeft’. ‘Maar,’ zo voegde hij eraan toe, ‘het is wel een kleine groep’.

Ervaringsdeskundigen zijn doorgaans nog wat realistischer, zoals deze Qatarese vrouw die, na in Noorwegen een integratiecursus te hebben gevolgd, het volgende concludeerde: ‘Geen enkele man uit het Oosten kan worden veranderd door een wekelijkse Noorse integratiecursus (…) Zodra ze hun verblijfsvergunning krijgen, zeggen ze vaarwel aan datgene wat hen is geleerd.’

Tweet Van Langenhove

‘Homogeniteit van een bevolking is belangrijk. Het is gevaarlijk grote bevolkingsgroepen met een andere cultuur op te nemen.’ Ik moest aan deze stelling van Etienne Vermeersch denken toen politici en (zelfverklaarde) journalisten dagenlang over elkaar heen buitelden om ostentatief hun verontwaardiging te etaleren over een tweet van Dries Van Langenhove, wat uiteraard ook ritueel gepaard ging met het lichtzinnig krijsen van de politieke strijdtermen en politiek correcte mantra’s ‘Racisme!’ en ‘Fascisme!’.

Dagenlang werden er gretig tweets gestuurd en stukken geschreven, het was nauwelijks nog bij te houden, want men meende een stok te hebben gevonden om mijn immer populaire partij het Vlaams Belang te schaden. Ook bepaalde N-VA-politici deden dan ook hun politiek correcte duit in het zakje, kortom: het was een potsierlijk opbod in ‘virtue signalling’.

Echter, ik heb gezocht en gespeurd, gelezen en geanalyseerd, maar helaas: niemand van de op hol geslagen deugbrigade is inhoudelijk ingegaan op Van Langenhoves tweet. De kern van de zaak – het belang van een homogene bevolking – werd gemakzuchtig en angstvallig vermeden. Zelden werd zo goed geïllustreerd dat de boodschap compleet ondergeschikt werd gemaakt aan de boodschapper – als fervent twitteraar ben ik op dat vlak helaas een ervaringsdeskundige.

Valse intentieprocessen

Om een tweet op een oprechte en integere manier te beoordelen is het van belang om goed naar de context te kijken, te lezen wat er staat – en vooral wat er niet staat – en geen kwaadwillige, valse intentieprocessen te maken. Dus beginnen we bij het begin.

Thorsten Hindrichs, muziekwetenschapper aan de universiteit van Mainz, stelde dat hij ‘mensen van kleur of lgbti-mensen afraadt om in de buurt van Ieper te komen’ op het moment dat Frontnacht zou plaatsvinden (immers, in Telegram-kanalen zouden ‘jonge neonazi’s afspreken om naar Frontnacht te gaan’). Voor alle duidelijkheid: als het inderdaad zo is dat al dan niet neonazistische randdebielen met losse handjes bepaalde mensen weleens zouden willen aanvallen, dan past alleen een keiharde veroordeling.

De Haan versus Borgerhout

Van Langenhove reageerde hierop als volgt: ‘De media raden dus “mEnSeN vAn kLeUr” af om in Ieper te komen. Niet zo’n gek idee. Misschien moeten we, zuiver als experiment, eens kijken wat er zou gebeuren met een stad als we er een tijdje enkel nog etnische Vlamingen toelaten en we de “multiculturele verrijking” dus terugdraaien.’

Het is ietwat raar om gewag te maken van een ‘experiment’, want er zíjn – gelukkig – nog heel wat gemeenten en stadsdelen die nog niet ‘multicultureel werden verrijkt’. Ik was recent in het zéér aangename De Haan en ik kan u zeggen dat het verschil met bijvoorbeeld Borgerhout fundamenteel is, het zijn simpelweg andere werelden. Men kan overigens evenzeer naar landen kijken: het homogene Japan en Hongarije zijn op diverse vlakken véél beter af dan landen in West-Europa (België, Frankrijk, Nederland, Zweden, …) die, dixit Etienne Vermeersch, ‘grote bevolkingsgroepen met een andere cultuur hebben opgenomen’.

Zoals voorzitter Tom Van Grieken in zijn reactie stelde: ‘Ik ken plekken waar “mensen die niet van kleur zijn”, ook al is dat een dwaze uitdrukking, effectief beter wegblijven. Zoals de Blaarmeersen, Borgerhout, het strand bij hoogtij of Molenbeek.’

Racificatie

Van Langenhove verduidelijkte nadien: ‘Waarom wordt links zo hysterisch bij de suggestie dat het vanuit wetenschappelijk oogpunt interessant zou zijn om de leefbaarheid, criminaliteit, properheid en dergelijke te vergelijken van een etnisch homogene wijk met een etnisch heterogene wijk?’

Als reactie op iemand die hem een ‘raciaal discours’ aanwreef, tweette hij: ‘Ik heb helemaal geen raciaal discours (…). Zelfs in mijn eigen S&V of boksclub Weerbaar vzw is ras van geen tel. Ik heb louter een denkoefening gemaakt. Wat als er een stad in Vlaanderen was waar geen multicultuur heerste? Was interessant geweest om te kunnen vergelijken.’

Sommigen gingen nogal tekeer over de term ‘etnische Vlamingen’. Nu is een ‘etnische Vlaming’ volgens mij bijvoorbeeld geen ‘etnische Pool’, terwijl Polen net zo Europeaan en net zo blank zijn als Vlamingen.

We zitten hier dus met een typisch geval van wat de Nederlandse rechtsfilosoof Paul Cliteur ‘racificatie’ heeft genoemd, namelijk ‘het tot een rassenkwestie maken wat daar in feite niets mee te maken heeft’. Anderen vonden het onmogelijk of onkies om een ‘etnische Vlaming’ te definiëren. Nochtans hanteert de overheid zélf definities voor wie enerzijds ‘autochtoon’ is en wie anderzijds ‘een migratieachtergrond’ heeft (‘niet-autochtoon’ of ‘allochtoon’).

Etnisch of cultureel

Misschien had Van Langenhove de term ‘etnische’ Vlaming niet moeten gebruiken (‘autochtoon’ had ook gekund), hoewel het ‘terugdraaien van de “multiculturele verrijking”’ erop wijst dat hij het in wezen over cultuur heeft. Iemand met een migratieachtergrond (met al dan niet een andere huidskleur) die perfect Vlaming onder Vlamingen is, draagt simpelweg bij tot de o zo fundamentele ‘homogeniteit van de bevolking’ en wil ik dus als (cultureel) autochtoon beschouwen.

De tweet van Van Langenhove deed me ook denken aan een uitspraak van een bevriend geïmmigreerd Perzisch koppel (die perfect Vlaming onder de Vlamingen zijn), namelijk dat ze zich nog alleen écht in Europa voelen wanneer ze reizen naar steden in Oost-Europa. In heel wat wijken in dit land voelen ze zich immers net zoals Conner Rousseau in Molenbeek, namelijk niet meer in België, en dus snakken ze naar minder Molenbeek-achtige wijken en meer homogeniteit in Europa.

Maar wat voor homogeniteit dan precies, etnische of culturele? Ik zou ‘culturele’ zeggen, zoals ook Etienne Vermeersch het stelde: ‘Het is gevaarlijk grote bevolkingsgroepen met een andere cultuur op te nemen.’ Natuurlijk is het wel zo dat doordat de integratie binnen bepaalde etnisch-culturele groepen dermate slecht verloopt en voor velen gewoonweg onmogelijk blijkt, het verleidelijk wordt te spreken over etnische homogeniteit.

Wat dan ook weer de vraag doet rijzen in hoeverre een bevolking homogeen moet zijn. Vermeersch gaf dat mijns inziens prima aan met de toevoeging dat ‘het gevaarlijk is grote bevolkingsgroepen met een andere cultuur op te nemen’. Dat impliceert immers dat kleine groepen met een cultuur die niet of niet significant verschilt van de onze, geen probleem vormen. Ook Van Langenhove vindt dat, getuige zijn tweet dat ‘homogene samenleving niet betekent dat 100% van de mensen erin dezelfde etnie en cultuur moeten hebben’.

De Gaulle

Wat dan weer doet denken aan wat generaal Charles de Gaulle in 1959 heeft gezegd: ‘Het is heel goed dat er gele, zwarte en bruine Fransen zijn. Ze laten zien dat Frankrijk openstaat voor alle rassen en een universele roeping heeft. Maar wel op voorwaarde dat ze een kleine minderheid blijven. Anders zou Frankrijk niet langer Frankrijk zijn. Wij zijn tenslotte vóór alles een blank Europees volk, met een Griekse en Latijnse cultuur en christelijke religie. (…) Probeer eens olie en azijn te vermengen en schud de fles. Na een tijdje zullen ze weer van elkaar scheiden. De Arabieren zijn Arabieren, de Fransen zijn Fransen. Gelooft u dat de Franse natie tien miljoen moslims kan opnemen, die morgen met twintig miljoen en overmorgen met veertig miljoen zullen zijn? (…) Mijn dorp zou niet langer Colombey-les-Deux-Eglises worden genoemd, maar Colombey-les-Deux-Mosques heten.’

Tot slot wil ik graag de Nederlandse historica Machteld Allan citeren, die in dit verband stelt: ‘Een rechtsstaat is alleen te handhaven in een fysieke gemeenschap die coherent is omdat ze een geschiedenis en cultuur deelt. Op het moment dat je alles per wet moet afdwingen en niets meer van nature gebeurt, is het voorbij. Dat je bijvoorbeeld op straat geen vrouwen lastigvalt, zou vanzelfsprekend moeten zijn en helemaal niet in een wet gevangen moeten worden. Die vanzelfsprekendheid kan er alleen maar zijn wanneer je een soort natuurlijke gemeenschap vormt op basis van gedeelde grond, een natie. Roger Scruton schrijft dat heel mooi. Hij zegt dat als men nationalisme loslaat, men moet aanvaarden dat mensen andere soorten gemeenschappen gaan vormen, bijvoorbeeld op grond van ras of religie. Dan heb je een recept voor oorlog.’

En dus is het óók om de democratische rechtsstaat te kunnen blijven handhaven van fundamenteel belang dat onze samenleving zo homogeen mogelijk is/blijft en dus geen grote bevolkingsgroepen met een andere cultuur opneemt. De reeds decennia aan de gang zijnde ‘beiroetisering’ en ‘moleculaire burgeroorlog’ (Hans Magnus Enzensberger) in West-Europese steden, evenals bijvoorbeeld het feit dat er zich op ons grondgebied al zo’n 100 salafistische organisaties bevinden, bewijzen dit.