Ze noemen het niet voor niets De Hoogmis of Vlaanderens Mooiste: geen sportevenement de voorbije week dat op zo’n grote schaal beroerde als de Ronde van Vlaanderen. Met echte fenomenen die er hun dag van maakten. Bij de mannen lijkt de ‘nieuwe Eddy Merckx’ nu echt wel opgestaan, bij de vrouwen schreef Lotte Kopecky geschiedenis (2 keer winst na elkaar).

Het was een zinderende Ronde van Vlaanderen bij de heren. Met een waanzinnig snel eerste uur. Met negentien hellingen voor de wielen zou je kunnen denken dat de benen in het begin toch wat gespaard zouden worden. Niets van dat alles. Op dat moment ruim voor op het snelste schema en dat zou nog enkele uren duren. Enkel door de zware finale was het dan toch enigszins rond het verwachte tijdstip dat een zegegebaar gemaakt werd in Oudenaarde.

‘Grote Drie’ uitgedaagd

Ook het scenario dat zich ontvouwde, deed alle wielerfans op het puntje van de stoel zitten. Het verwachte spektakel tussen de ‘Grote Drie’ kwam er en stelde niet teleur. Ze werden wel ferm uitgedaagd door een groepje, met stuk voor stuk sterke outsiders, dat vooraf een voorsprong van meer dan drie minuten had uitgebouwd. Enkel dankzij enkele verbluffende versnellingen werd de oversteek nog gemaakt.

Het was ook de Ronde van de bizarre acties. Het begon al op 122 kilometer van de aankomst, op de ‘Kortekeer’. Team DSM ging zich in blok vooraan positioneren, maar maakte dan amper tempo. Gevolg: alle renners achter deze ploeg werden opgehouden. Een niet ongevaarlijk tactisch steekspel. Filip Maciejuk won wel de prijs voor gevaarlijkste actie van de dag, door als een dolleman op de zijkant te gaan rijden en dan bruusk weer naar het midden van het peloton te sturen.

Lang medisch bulletin

De gevolgen waren navenant. Een massale crash — het zou lang niet de enige valpartij uit de wedstrijd zijn — en een medisch bulletin met een lange waslijst aan diagnoses. Tim Wellens was het grootste slachtoffer: zijn sleutelbeen ligt in vier stukken. De koers zat er vroegtijdig op de man die zo’n sterk voorjaar reed en Pogačar aan de overwinning wilde helpen. Dat laatste lukte zo ook wel. Dat zegegebaar waar we het over hadden, was van Pogačar.

Een Tourwinnaar die de Ronde van Vlaanderen wint: enkel Eddy Merckx en Louison Bobet deden het hem voor. Er is al vaak gewag gemaakt van ‘de nieuwe Merckx’, maar in het geval van de Sloveense superkampioen lijkt het terecht. Op zijn 24ste al tweemaal de Tour en drie Monumenten gewonnen. Nu ook voor het eerst een koers gewonnen met Van der Poel en Van Aert aan de start. Wie zegt dat de UAE-man ook niet die twee andere Monumenten én grote ronden kan winnen?

Redder van het weekend

Van Aert bleef met zijn vierde plaats ontgoocheld achter. Vlaams succes in de Ronde is de laatste jaren sowieso heel schaars, behalve bij de vrouwen. Lotte Kopecky ontpopte zich voor het tweede jaar op rij als Vlaamse redder van het weekend. Vorig seizoen gebeurde dat nog in een sprint met twee, deze keer was het een solo. Niets tegen te doen, een machtsontplooiing waar geen enkele concurrente tegenop kon. Ook ondersteund door de totale dominantie van haar ploeg, SD Worx.

Ook Kopecky mag zich stilaan de term ‘fenomeen’ toe-eigenen. De progressie die ze elk jaar maakt, leidt tot het feit dat ze nu de beste eendagsrenster ter wereld is. Naast de fiets is het ook lang niet de makkelijkste periode. Imponeerde al door enkele dagen na het onverwachte overlijden van haar broer Seppe Nokere Koerse te winnen. Zou de klap dan misschien wat later volgen en zou dat dan invloed hebben op haar fysieke capaciteiten? Het zou zeer begrijpelijk zijn, maar bleek allesbehalve het geval.

Kopecky en Pogačar hebben overigens wel wat gemeen. Voor grootspraak moet je bij hen niet zijn. In interviews — of het nu voor of na de wedstrijd is — doen ze altijd zeer rustig hun betoog, met de voeten op de grond. Zet hen echter op de fiets en ze worden genadeloze killers, steeds op zoek naar de volgende overwinning die hun palmares nog straffer kan maken. Geloof het of niet: het draaide in de sport de voorbije week heus ook nog wel om andere zaken dan de Ronde van Vlaanderen in het wielrennen. We zetten graag op een rijtje welke bijzondere sportprestaties er nog werden geleverd.

Overzicht

Volleybal: Roeselare blijft verbazen in de CEV-Cup, een Europees mirakel lijkt in de maak. Het ging met 0-3 winnen in de heenmatch van de finale bij Modena. In de nationale competitie beging Maaseik een uitschuiver: het verloor met 3-1 in Leuven.
Judo: Matthias Casse was de beste in de Grand Slam van Antalya, in de klasse tot 81 kilogram. In de finale had Casse net als de Azeri Saeid Mollaei een bestraffing achter zijn naam na de vier reguliere minuten. In de golden score kreeg Mollaei nog een bestraffing en pakte Casse vervolgens uit met ippon.
Handbal: Bocholt en Sint-Truiden zijn de nieuwe bekerwinnaars. Bocholt klopte Pelt nipt met 22-21 in de mannenfinale. Bij de vrouwen werd het helemaal een thriller tussen Sint-Truiden en Eupen: 17-17 na de reguliere speeltijd, 19-19 na één verlenging en uiteindelijk 21-22 voor de Truienaars.
Darts: Mike De Decker stuntte op de European Tour tegen nummer 1 van de wereld Michael Smith met 6-1. In de achtste finales flirtte De Decker met een nieuwe stunt, maar Gerwyn Price haalde het met 6-5.
Basketbal: in de Elite Gold van de BNXT League zijn Mechelen en Antwerp nog ongeslagen. Oostende verloor door een dubieuze call met 63-60 in Groningen. Belgian Cat Serena-Lynn Geldof heeft met Zaragoza de Spaanse beker gewonnen.
Hockey: leider Léopold is mathematisch zeker van de play-offs met vier, nadat het in de competitie zwaar uithaalde tegen Ukkel met 7-2.
Golf: Thomas Pieters is zeventiende geëindigd op een toernooi in Orlando. Zijn beste resultaat tot dusver op de LIV Tour.
Formule 1: de GP van Australië werd een chaotische race met drie rode vlaggen en een late herstart. Max Verstappen won, voor Hamilton en Alonso.
Tennis: Medvedev en Kvitová wonnen de Miami Open.

Tim Wellens

Conclusie na de sportweek: glorie voor fenomenen in Ronde van Vlaanderen

Wielerweekend: Veni, vidi, vici voor Wout Van Aert