Culturen vallen uit elkaar bij gebrek aan helden. In Nederland is het helaas zo dat oude helden niet meer mogen bestaan: bustes worden verwijderd en straatnamen gewijzigd. Dit in een tijd dat de islam hamert op hun helden uit het verleden en nieuwe helden – martelaren – creëert. Waar zijn de helden van het Avondland? Het lijkt van groot belang om de cultuurgeschiedenis te bespreken met studenten. Helaas worden studenten om de tuin geleid door linkse museumdirecties.

Weg met de ‘Gouden Eeuw’!

Onlangs werd ik door een Nederlandse studentengroep gevraagd om een lezing te geven over de naamsverandering die het Amsterdam Museum doorvoert wat betreft de ‘Gouden Eeuw’. De term zou ‘supremacistisch’, ‘koloniaal’, en ‘beledigend’ zijn voor studenten met een allochtone achtergrond. Op de website staat letterlijk dat de term tot gevolg heeft dat ‘de Nederlandse 17e eeuw slechts vanuit het perspectief van de machthebbers wordt bezien’. Oftewel: het gaat hier om de postmoderne overidentificatie met de underdog.

De Gouden Eeuw mag geen Gouden Eeuw meer worden genoemd vanwege de cultuurmarxistische activisten die onze instituties inmiddels in handen hebben. Hardwerkende burgers betalen belastingen om deze instituties te bekostigen, met als wrange wederdienst dat er nu een cultuurbeeld aan toeristen wordt gepresenteerd dat is doordrongen van schaamte en zelfhaat.

Betalen voor je hersenspoeling

Tom van der Molen heeft het op zich genomen om de beslissing van het museum te verdedigen. Van der Molen heeft de studenten echter een eis opgelegd: er mag ‘niet teveel nadruk worden gelegd op de politieke aspecten’. Opmerkelijk! Want de term ‘Gouden Eeuw’ zou teveel de belevingswereld van de machthebbers op de voorgrond stellen en de beleving van de ‘underdogs’ negeren. Tegelijk horen we vanuit de gesubsidieerde instituties nóóit het argument dat er ‘slechts een perspectief op cultuur wordt gepresenteerd vanuit socialistisch of liberaallinks oogpunt en nooit vanuit de meer conservatief-nationalistische stemmers op neem nu FvD of PVV’.

Sterker nog: FvD maakte een eigen documentaire over de Nederlandse geschiedenis en vervolgens werd dit gebashed op de publieke omroep. Hardwerkende burgers mochten weer lekker betalen voor politiek gemotiveerde bashing en uiteindelijk hun eigen hersenspoeling: alles om het kartel op de 51 procent van de stemmen te houden… Zeer democratisch! Gelukkig was er ook een meer genuanceerd artikel. Beide stukken zijn overigens van de omroep Wij Nederland (WNL) – de negatieve is drie dagen jonger dan de positievere bijdrage. Kennelijk werd de redactie vanuit het kartel aan de mouw getrokken: de toon over dit initiatief moest kritischer als ze hun subsidies wilden behouden…

Het ministerie van waarheid

Hoe dan ook bewijst de beslissing van het Amsterdam Museum dat het historische politiek is. In die zin was het extreem naïef van de studenten om mee te gaan in de wens van Van der Molen dat het debat ‘niet politiek’ van karakter zou zijn. Immers het reframen van de historische aanduiding is geen wetenschappelijke actie maar een politieke. Hij verandert de naam ‘Gouden Eeuw’ immers niet omdat er plots nieuwe feiten over die Gouden Eeuw zijn bovengekomen, maar omdat links-identitaire activisten hun invloed laten gelden in deze instituties.

Het is te voorzien dat het kromme weer recht zal worden gepraat zoals we eerder zagen met het Mauritshuis, dat de buste van Maurits verwijderde. Daar verklaarde een medewerker in een interview dat de buste werd weggehaald omdat mensen er aanstoot aan namen: de buste zou ‘beladen’ zijn vanwege het koloniale verleden. Een maand later werd de buste inderdaad weggehaald en spraken politici daar schande van, waaronder premier Rutte. Toen maakte de directie van het Mauritshuis stampij in de media, als zou de verplaatsing van de buste te maken hebben met een verbouwing – er zou totaal geen politiek of maatschappelijk motief achter steken en volgens de directie sprak de premier voor zijn beurt. Daarop werd de Rutte door de deugmedia teruggefloten en trok hij zijn keutel in, in plaats van voet bij stuk te houden en te wijzen op het eerdere interview.

Geschiedenis: slagveld van links activisme

Nogmaals: de beslissing om de term ‘Gouden Eeuw’ niet meer te gebruiken is geen wetenschappelijke beslissing maar een politieke zet, want ingegeven door activistisch-identitaire motieven. Daarmee is het debat over die naamsverandering geen wetenschappelijk debat maar heeft het in zichzelf, van zichzelf een politiek karakter.

De zwarte zijden van de Gouden Eeuw verdienen zeker een plek in het curriculum en zelfs ook in het museum. Het veranderen van de naam is echter identiteitspolitiek en het rebranden van de vaderlandse historie als iets om je schuldig over te voelen en je voor te schamen. Dit gebeurt vanuit identitair activisme of op zijn zachts gezegd vanuit ‘maatschappelijke betrokkenheid’. In die zin hebben de studenten zich in het ootje laten nemen, door in te stemmen met de voorwaarde van de spreker dat het debat over de naamsverandering niet gepolitiseerd mag raken.

Deze zaak brengt een relevant maatschappelijk proces aan het licht: dat studentenclubs zich laten lenen als een platform om politiek-maatschappelijke kwesties te depolitiseren. Hierdoor kan het opnieuw labelen van cultuur doorgaan zonder dat dit op de democratische agenda komt. Wees u ervan bewust dat het doorvoeren van cultuurverandering door dragend cultuurhistorisch erfgoed te herbestempelen op deze wijze gedepolitiseerd wordt en zich zo onttrekt aan elk democratisch weerwoord.

Tom van der Molen

Haat tegen de ‘Gouden Eeuw’ zonder democratisch weerwoord