Over zes maanden houdt Amerika midterms: verkiezingen voor het huis van afgevaardigden en een derde deel van de senaat, halverwege de termijn van de president.

Er bestaat een reële kans dat Biden als democraat met een – in Franse terminologie – cohabitation komt te zitten. Dat is een congres waar de republikeinen de dienst uitmaken. Hij kijkt al tegen een populariteitsverlies aan van dubbele cijfers. En dat juist bij groepen die traditioneel democratisch stemmen zoals de modale gezinnen in ‘suburbia’. Dat zijn de uitgestrekte Amerikaanse voorsteden. Bij hen haalde hij anderhalf jaar geleden 57%, maar in februari was daar nog 45% van over.

Woke luchtbel

Misschien omdat de democraten geen benul lijken te hebben van wat het electoraat buiten hun eigen woke luchtbel bezighoudt, met Biden voorop. Zijn prioriteitenlijst boeit de doorsnee Amerikaan nauwelijks. Of strijkt die juist tegen de haren in. Denk aan het eindeloze gemekker over rechten van transgenders. Er is al een transgender minister, en de nieuwe Afro-American woordvoerster van het Witte Huis is niet alleen lesbisch, maar deelde dat ook in haar eerste optreden nadrukkelijk mee aan de verzamelde pers.

Amerikanen zijn eerder geïnteresseerd in de explosief gestegen energieprijzen en zowat de hoogste inflatie ooit. Volgens Biden kan hij daar dan weer weinig aan doen, en is het niet zijn schuld maar die van Poetin. Zijn regering heeft intussen wel eindeloos de winning van fossiele brandstoffen in de Verenigde Staten tegengewerkt en zojuist jaste Biden weer even 40 miljard steun voor Oekraïne door het congres.

Baby-formule

Wat Poetin niet in de schoenen kan worden geschoven, is dat de ‘baby-formule’ in het hele land plotseling nauwelijks meer verkrijgbaar is: de babyvoeding na of in plaats van moedermelk. Amerika voorziet voor 95% in eigen behoefte, maar de grootste fabriek werd tijdelijk gesloten na vermoedelijke besmetting met een dodelijke bacterie. Daar lijkt niets van aan, maar het leed is al geschied en de fabriek nog steeds dicht.

Er schijnt ook nog eens tijdens de pandemie enorm gehamsterd te zijn en import uit Canada loopt spaak op te strenge Amerikaanse regels. De schaarse media die Biden niet op voorhand goed gezind zijn, staan vol moeders die stad en land afsjouwen om aan voeding voor de kleintjes te komen.

Daarnaast is er nog fake news over de oorzaak van deze crisis. Bijvoorbeeld dat de tekorten zijn ontstaan omdat containers vol naar de zuidelijke grens zijn getransporteerd om zuigelingen van illegale immigranten te voeden of pakhuizen leeg zijn gehaald om sociale diensten in de grote steden van voorraad te voorzien.

Inmiddels heeft Biden zelfs de ‘Defension Production Act’ ingezet om de productie van babyvoedsel te stimuleren.

Prijsschieten voor republikeinen

Dit is prijsschieten voor republikeinse kandidaten voor congreszetels. Denk aan de Afro-Amerikaan Wesley Hunt in Texas: ‘Ouders kunnen geen baby-formule kopen, maar crack-pijpjes worden gratis opgestuurd op kosten van de belastingbetaler’. Het nettoresultaat is dat 30% meer ouders van kinderen jonger dan 18 republikeins lijken te gaan stemmen. De populariteit van Biden is onlangs voor het eerst onder die van Trump gezakt, op hetzelfde punt in hun termijn.

Daar speelt nog een ander serieus probleem voor ouders van schoolgaande kinderen. Het über-woke Amerikaanse docentenkorps preekt alom in de klas hun geliefde ‘kritische rassentheorie’. Kort gezegd: een theorie die de samenleving verdeelt in onderdrukkers en onderdrukten, naar gelang hun ras. Blanke leerlingen krijgen te horen dat ze minder zijn dan hun gekleurde klasgenootjes. Want ze zijn geprivilegieerd! Ook de transgendergekte viert hoogtij in de klas. Jeugdige leerlingen worden uitgenodigd zich vrij te voelen van geslacht te veranderen en ouders belooft men daarbuiten te houden…

Verzet

Ouders komen in toenemende mate in verzet – soms met succes. In Californië zijn al voltallige schoolbesturen naar huis gestuurd en in Florida werd recent een wet aangenomen die leraren belet bepaalde onderwerpen in de kleuterklas te bespreken, zoals genderproblematiek en seksuele voorkeuren. Door democraten steevast de ‘Don’t say gay’-wet genoemd. Alsof homoseksualiteit ineens taboe is geworden op scholen.

Veel ouders protesteren tijdens vergaderingen van schoolbesturen. Dat gaat er soms behoorlijk heftig aan toe. Zij worden door de FBI inmiddels als staatsgevaarlijk beschouwd. Ik verzin het niet. Biden’s minister van Onderwijs – Miguel Cardena, een zelfverklaard fan van kritische rassentheorie – heeft in samenspraak met de bond van schoolbesturen tientallen ouders die ‘gedreigd’ zouden hebben, op de lijst van ‘binnenlandse terroristen’ laten plaatsen. Ook ouders die klaagden over de extreem lange coronasluiting van scholen in bepaalde door democraten gerunde steden zijn op die lijst terechtgekomen.

Electorale schade beperken

Biden won de presidentsverkiezingen niet op zijn persoonlijkheid, noch op bewezen kwaliteiten, maar vooral omdat een meerderheid van Trump af wilde. In een poging de electorale schade in de midterms te beperken, lijkt de president die situatie te willen herhalen. Dat doet hij door de haat jegens zijn voorganger nieuw leven in te blazen. Hij verzon daartoe de term ‘ultra-MAGA’. Het is een variant op Make America Great Again, de strijdkreet van zijn voorganger. Daarmee duidde hij in verschillende toespraken een extremistische republikeinse beweging aan, die zich zou manifesteren in het congres.

Dat plan werkte niet helemaal zoals voorzien. Republikeinse congresleden gebruiken ultra-MAGA als geuzennaam. Zo ook senator Matt Gaetz uit Florida: ‘Ik ben er trots op. De democraten kregen Trump niet te pakken en richten zich nu tegen zijn politieke beweging, want ze zijn daar doodsbenauwd voor’. Of Rick Scott, een andere republikeinse senator die met een ’11-punten plan om Amerika te redden’ was gekomen, dat zelfs door zijn republikeinse collega’s niet helemaal serieus werd genomen. ‘Dit is het ultra-MAGA plan’, had de president daarover geroepen in een speech. Waarop Scott reageerde: ‘Wij hebben tenminste een plan, de president komt niet verder dan anderen de schuld geven van alles wat misgaat.’

Abortusrecht

Nog een punt in het voorspel van de midterms is het uitgelekte concept van een mogelijke beslissing van de Supreme Court (SC), die tot gevolg zou hebben dat de federale bescherming van het abortusrecht wegvalt. Iedere staat zou dan weer zelf mogen bepalen of abortus is toegestaan en onder welke voorwaarden. Ten onrechte door democraten meteen voorgesteld als een totaal verbod op abortus – al zou dat in sommige staten kunnen kloppen.

De SC zou van plan zijn haar uitspraak in de beroemde zaak Roe versus Wade terug te draaien, een uitspraak die ooit door met name republikeinse rechters werd gedaan en het recht op abortus landelijk garandeerde. Daar had overigens al lang een wet voor in de plaats moeten komen, en zowel Obama als Biden beloofden dat te regelen. Maar het is nog altijd niet gebeurd.

Republikeinen lijken te denken dat het moeilijk of onmogelijk maken van abortus electoraal voordeel zal opleveren. Republikeinse gouverneurs struikelen over elkaar om restricties en verboden aan te kondigen, mocht deze beslissing er inderdaad komen. Dat is zot: minder dan 1 op de 5 Amerikanen is tegen abortus.

Als gekken tekeer

In plaats van republikeinen rustig hun eigen glazen te laten ingooien, gaan de democraten juist als gekken tekeer. Er werd gedemonstreerd en opgeroepen leden van de Supreme Court thuis lastig te vallen, zoals dat in 2018 al een keer gebeurde met republikeinse politici. Die moesten ‘waar je ze ook tegenkwam het leven zuur worden gemaakt’.

En inderdaad: bij de huizen van verschillende republikeinse rechters werd gedemonstreerd. Als ze voor opheffing van het recht op abortus zouden stemmen, zou men ze weten te vinden… Driekwart van de Amerikanen keurt deze acties af, maar het Witte Huis lijkt er niet van wakker te liggen.

Alle remmen los

De democraten in het congres hebben alle remmen losgegooid en de Supreme Court zo ongeveer als een criminele organisatie bestempeld. Ze eisen nu onbelemmerd recht op abortus, zowat tot vlak voor de geboorte.

Sommige democratische congresleden voorspelden dat het interraciale huwelijk ook verboden zal worden – zoals het dat ooit in sommige zuidelijke staten was. Lori Lightfoot, de lesbische Afro-Amerikaanse burgemeester van Chicago – uiteraard een democrate – suggereerde zelfs dat de opperrechters hierna achter de LGBTQ+ gemeenschap aan zullen komen, en riep burgers op in opstand te komen.

De democraten lijken op een electoraal doodlopende weg te zitten met hun radicale woke agenda en een warrige slapjanus als president. Maar ook de Republikeinen lijken het spoor bijster. De befaamde journalist Stanton Evans, overleden in 2015, zei ooit met vooruitziende blik: ‘We have only two parties here. One is the evil party, and the other is the stupid party. I’m very proud to be a member of the stupid party’. Hij was Republikein.

Welsey Hunt

Slechteriken tegen Domoren: de strijd om het Amerikaanse Congres