Elk jaar op 27 juli wordt in Noord-Korea met veel bombast en militaire parades de ‘Dag van de Overwinning’ gevierd. De datum verwijst naar 27 juli 1953. Op die dag werd een staakt-het-vuren afgekondigd tussen enerzijds Noord-Korea en zijn communistische bondgenoten en anderzijds Zuid-Korea, de VN en de Verenigde Staten. Het land was al sinds 1950 verwikkeld in een gruwelijke burgeroorlog.

Na 765 vergaderingen in het dorp Panmunjeom ondertekenen China, Noord-Korea en Verenigde Naties op 27 juli 1953 eindelijk de wapenstilstand. Na het akkoord worden alle nederzettingen in de vier kilometer brede gedemilitariseerde zone gesloopt, ook Panmunjeom zelf. Deze wapenstilstand betekent praktisch het einde van de Koreaanse Oorlog. Hij wordt getekend door generaal Nam Il en generaal William K. Harrison en later plechtig bekrachtigd door Kim Il Sung, Peng Dehuai en Mark Clark.

Maar de benaming ‘Dag van de Overwinning’ is een grove manipulatie. Winnaars kende de Koreaanse Oorlog niet, wel veel slachtoffers. Hoeveel burgers en militairen door de oorlog precies omkwamen is nog altijd onbekend. De Verenigde Staten zeggen eerst ruim 30 000 man te hebben verloren en China houdt het aantal dodelijke slachtoffers op 145 000. Nadien blijkt uit VN-cijfers dat ruim 116 000 VN-soldaten om het leven kwamen, waaronder 54.000 Amerikanen. Circa 1,5 miljoen Noord-Koreanen en Chinezen werden gedood of gewond.

Bij het sluiten van de wapenstilstand wordt onder meer afgesproken dat er een demarcatielijn en een gedemilitariseerde zone moet komen tussen Noord- en Zuid-Korea. De grens tussen beide landen loopt sindsdien ruwweg langs de 38ste breedtegraad en verschilt amper van de grens die voor het uitbreken van de oorlog tussen beide gebieden was getrokken.

William K. Harrison

Vandaag 1953: Noord-Korea kent de ‘Dag van de Overwinning’, op wat is de hamvraag