Naar aanleiding van een resolutie van de meerderheid in het Brusselse Parlement om de regeling voor medewerkers van ex-regeringsleden gevoelig in te perken, kwam het tot een serieuze woordenwisseling tussen PS-fractieleider Ridouane Chahid en N-VA-fractieleidster Cieltje Van Achter. N-VA had eerder al een gelijkaardig voorstel ingediend, maar PS-fractieleider Chahid gaf aan dat zijn fractie nooit voorstellen van de N-VA zal behandelen, laat staan goedkeuren.

Zijn motivatie was bijzonder hallucinant en ongezien arrogant. ‘Er is een soort oppositie waarmee de PS niet wil discussiëren… U houdt niet van Brussel.’ ‘Als u niet verder komt dan dat, dan stel ik voor dat u zwijgt’, repliceerde Cieltje Van Achter.

N-VA bashen

Volgens een N-VA-medewerker moet je ‘het bashen’ van zijn partij door de PS in een ruimer plaatje bekijken. Naar aanleiding van de voortvluchtige en zwaarbewapende beroepsmilitair Jürgen Conings lanceerde minister van Defensie Ludivine Dedonder (PS) in het parlement een aanval op extreemrechts en de N-VA. De partij had immers Defensie in ‘chaos’ achtergelaten en heeft jarenlang ‘het populisme en de haat gevoed’. Dat N-VA-kopstuk Theo Francken weer op de voorgrond treedt en als defensiespecialist indruk maakt, werkt eveneens als een rode lap op een stier.

Dat tienduizenden Vlamingen via de sociale media Jürgen Conings steun toezeggen, versterkt in Franstalig België bovendien het beeld dat Vlaanderen naar extreemrechts aan het afglijden is. Ook in Brussel werkte de N-VA zich in de kijker. Zo kwam Vlaams parlementslid Annabel Tavernier (N-VA) uit Schaarbeek onlangs tot de vaststelling dat je op de Brusselse spoeddiensten enkel in het Frans of het Turks kon worden geholpen. ‘Dit is niet alleen respectloos en discriminerend, het is bovendien gevaarlijk’, geeft ze nog mee.

De N-VA roert al een tijdje de trom over de tergende discriminatie van de Vlamingen in Brussel. Het leidt tot ongemakkelijke reacties bij een deel van de PS die hun mond vol hebben over discriminatie en gelijke rechten, maar in hun eigen achtertuin serieuze steken laten vallen.

Steeds meer mensen beseffen dat het Nederlands in Brussel een troef is. Ook dit maakt de PS heel zenuwachtig. Bovendien zijn de Nederlandstalige instellingen in tegenstelling tot de Franstalige van een degelijke kwaliteit. Ook dit maakt heel wat Brusselse Franstalige kopstukken zenuwachtig.

De ‘laïcité’ als splijtzwam

Naar aanleiding van een gerechtelijke uitspraak verloor de Brusselse vervoersmaatschappij MIVB het pleit van een vrouw die zich gediscrimineerd voelde omdat ze door haar hoofddoek geen job kreeg. Ecolo sprong onmiddellijk op de kar en eiste de toelating om religieuze symbolen in openbare diensten te dragen. Bij de PS zorgt deze discussie voor grote tegenstellingen.

‘Bij de socialisten loopt een duidelijke breuklijn tussen de voor- en tegenstanders van de ‘laïcité’. Brussels burgemeester Philippe Close (PS) is een uitgesproken voorstander van een neutrale overheid, eerder naar Frans model. ‘Ridouane Chahid, de fractieleider van de PS in het Brussels Parlement, deelt het standpunt van Rajae Maouane (Ecolo)’, aldus Luckas Vander Taelen.

De strijd tussen Chahid en Maouane komt niet uit de lucht gevallen. Beiden strijden op leven en dood voor de gunst van de allochtone kiezer. Maouane trekt de kaart van de ‘inclusieve diversiteit’ maar haar agenda staat zorgvuldig afgestemd op de verlangens van haar allochtone achterban. Als ze kan aantonen dat het PS-kopstuk voor zijn achterban te zwak en te lauw reageert, dan kan Ecolo misschien wel de grootste partij van Brussel vormen. De uitval van Chahid naar de N-VA past perfect in dit plaatje.

Brussels N-VA-parlementslid Gilles Verstraeten relativeert enigszins. De grootste concurrentie komt voor de PS van de PVDA-PTB en niet van Ecolo. Volgens Gilles Verstraeten hebben heel wat PS’ers een aversie voor Ecolo. Voor de N-VA’er mag je de rel met Chahid niet veralgemenen tot de gehele Brusselse PS. ‘Met heel wat PS’ers in Brussel hebben we een goede samenwerking’, getuigt Gilles Verstraeten.

Zou de aversie van de PS-fractieleider ten opzichte van de N-VA zijn ingegeven door zijn religieuze achtergrond?

Communitarisme

Het blijft heel merkwaardig dat politici van progressieve signatuur zoals Chahid en Maouane religieus conservatisme blijven steunen en daarbij de verworven rechten van de vrouw en de scheiding van kerk en staat op de helling zetten. De allochtonen vormen het nieuwe proletariaat in Brussel. Kritiek op de overheersende godsdienst wordt als islamofobie en racisme afgedaan. Louter om electorale redenen worden verworven principes opzijgeschoven. Het sprekend gemak waarmee het hoofddoekenverbod op de Franstalige hogescholen werd doorgevoerd, spreekt boekdelen. Terwijl de hoofddoek door de progressieve vrouwen in de Arabische wereld als een element van onderdrukking wordt beschouwd, wordt het door de linkerzijde in Brussel voorgesteld als een symbool van vrijheid.

Wim van de Velde omschrijft deze houding in De Tijd als ‘communitarisme’, waarmee bedoeld wordt dat politieke partijen bepaalde gemeenschappen willen paaien door toegevingen te doen die haaks staan op de eigen ideologie. Het sprekend gemak waarmee Chahid toegaf dat – na de gerechtelijke uitspraak tegen het hoofddoekenverbod – de MIVB het neutraliteitsprincipe moet laten varen, is daar een sprekend voorbeeld van.

Volgens Jan Latten – hoogleraar sociale demografie – is het maar al te duidelijk dat de opinie ‘lijkt te schuiven, mede door een schuivende bevolkingssamenstelling’. Dat zet zich zeker ook in Brussel door.
Ridouane Chahid schoffeert de N-VA vanuit zijn religieuze achtergrond en voor electoraal gewin. Hij deed niet eens de moeite om uit te leggen waarom hij geen voorstellen van de N-VA wil behandelen, laat staan goedkeuren. Het zegt veel over de minachting waarmee een deel van de Franstalige Brusselaars op de Vlamingen neerkijkt.

Wim Van de Velde

Kritiek Ridouane Chahid (PS) op N-VA religieus geïnspireerd?

Camiel Van Breedam: Abstracte werken (1956-1962)