Mijn vrouw dwingt me ernaar te kijken. Little Big Shots, het programma op VTM waarin kinderen hun soms verbluffende kunstjes tonen. Wat waren wij als kind ongetalenteerde seuten. En maar oprecht blij zijn met die missaal voor mijn plechtige communie! Ik heb zelfs mijn gouden aansteker nog ergens op zolder liggen. Vandaag is dat kindermishandeling. Maar ik wijk af.

Nathalie Meskens is de gastvrouw van het amusementsprogramma. Ze is vlot, goedlachs en voortdurend onder de indruk. Ik heb helemaal niets tegen het meisje. Ze kan degelijk acteren, ze kan goed imiteren – door haar kan ik nooit meer ernstig naar Annemie Struyf kijken – en ze zingt ook niet slecht. Maar ze ergert me. Ik vind het zonde dat zo’n mooie en getalenteerde jonge vrouw zo’n oude mopperende knar als mezelf moet irriteren.

‘Emaai! Oe doet die da naa, doumes en iere!’

Bij Gaston en Leo hoorde dat erbij, ‘doumes en iere‘. Het was plezant. Het was Antwaarpse onnozelheid, zelfs voor de Gentse Leo. In De Kolderbrigade maakten Romain Deconinck en zijn vrouw Yvonne Delcour dat mooi goed. ‘Adrie, zet euwen breil oup‘. Maar Meskens presenteert haar talentenshow alsof heel Vlaanderen ‘Antwaarps sprikt‘.

De Standaard zal me nu ongetwijfeld ontmaskeren als een taalnazi, want ik stoor me aan het dialect van Meskens. Ik moet bekennen dat ik meer een taalchampetter ben. Mijn vader, die was pas een taalnazi! Een man van het Algemeen Beschaafd Nederlands, ‘nietwaar’. Zo hoorde elke zin te eindigen. En zeggen dat ze bij hem thuis ‘witten’ waren. Mijn schoonouders, dat waren ‘zwarten’. Dat is terug een andere historie.

VTM doet mensen als ik af als ‘zeuren’. Nathalie is naturel zo, dat is hun argument. De standaardtaal is te afstandelijk, niet warm genoeg voor ‘de mensen’. Dus ‘de mensen’ uit Brugge, uit Gent en uit Hasselt moeten daar maar mee leren leven dat de klap van ’t Stad dé standaard wordt. Ik hoor in mijn Oost-Vlaams dorp ook meer en meer ‘gast’ opduiken. ‘Kalm ee, gest‘. Spijtig dat ’t Brussels uitsterft. ‘Oep aa gemak ee, peej‘ had ik tenminste nog sympathiek gevonden.

Aan de andere kant vraag ik me af waarom ze het vriendelijke meisje niet ondertitelen? De West-Vlamingen en de Limburgers zouden dat eindelijk een erkenning vinden, de Oost-Vlamingen eindelijk een vernedering voor Antwerpen en de Brusselaars… kijken die eigenlijk nog naar een Vlaamse zender?

Ach, ik zeur. Misschien is dat mijn talent? Vrijdagavond moet ik van mijn vrouw weer mijn mond houden en mag Meskens haar Brabantse tongval – ‘Oe, ik zin toch van Antwaarpe?!‘ – weer volledig laten gaan.

Et pour les Flamands la même chose.

Uw toegenegen, Minister van Straat