De Ravenmeester van Londen

‘Halfzes in de ochtend. Herfst. Het wordt licht in Londen. Ik sta op nog voordat de wekker afgaat, kleed me aan in het donker en ga meteen de deur uit. Zelfs voor een kop thee heb ik geen tijd.’

Wanneer een Brit neerpent dat hij voor thee geen tijd heeft, dan weet je dat hij een belangrijke taak moet vervullen. Christopher Skaife is een militair. Niet de eerste de beste. Na 22 jaar onberispelijke dienst met vermeldingen in het Britse leger is hij nu – houdt u zich even vast -: ‘Yeoman Warder Christopher Skaife of Her Majesty’s Royal Palace and Fortress, the Tower of London, a member of Her Majesty’s Bodyguard of the Yeoman of the Guard Extraordinary’. Of kort gezegd: een beefeater in de Londense Tower. Deze speciale garde staat bekend als de oudste nog bestaande lijfwacht ter wereld. Opgericht in 1485 door de toen kersverse koning Henry VII.

Oude tradities uit de 20ste eeuw

Waarom schrijft deze ceremoniële militair – want, hoe indrukwekkend zijn titel ook luidt, zijn taken zijn vandaag ceremonieel – een boek? Skaife is misschien wel de meest bijzondere beefeater. Hij is de Ravenmaster. De Tower bewaart minstens zes raven. Zoniet, dan verwordt de burcht tot as en stort het koninkrijk in. Althans, dat vertelt de legende. Ergens in de jaren 1660 werd koning Charles II hiervoor gewaarschuwd door een astronoom. Dus gebood de koning dat de Tower zes raven moet huisvesten. En Skaife is zo eerlijk om in zijn boek te vertellen dat die legende eigenlijk een uitvinding is die dateert uit de eerste helft van de 20ste eeuw. Je moet iets aan die toeristen vertellen.

Maar goed, de raven zitten er wel. En hij zorgt ervoor. Zijn functie dateert uit 1968. Hij is de zesde met die job. Skaife vertelt dat er veel aanwijzingen zijn dat er altijd al raven in en rond de Tower woonden. Het is dus geen volstrekte nonsens met die raven. Maar ze werden pas speciaal in de genoemde periode waarin ook de legende ontstond. In Londen – en in de rest van het Verenigd Koninkrijk – verdwenen de raven geleidelijk aan, maar ze bleven zich blijkbaar thuisvoelen in het 11de eeuwse kasteel. Vandaag zijn het er zeven. Hobby-kwekers zorgen ervoor dat de plek ten alle tijden van raven wordt voorzien.

Bijzondere dieren

In ‘De Ravenmeester’ vertelt Skaife op een leuke manier over zijn bijzondere relatie met de raven. Ze heten Munin, Merlin (en na vijf jaar bleek het een vrouwtje)/Merlina, Erin, Rocky, Jubilee II, Gripp II en Harris. De dieren hebben, naast een naam, elk hun eigen karakter. Zo is er eentje die nogal nood heeft aan aandacht. Dus speelt-ie regelmatig voor dood. Plat en bewegingsloos ligt hij op zijn rug. Wanneer er voldoende toeristen naar hem kijken, springt hij weer levend op. Het zijn dus best wel intelligente dieren. Raven kunnen ook menselijke klanken nabootsen en eentje begroette zelfs de Russische president Poetin met een ‘good morning’. Ze houden van een strak levensstramien, waar de verzorger zich zo goed mogelijk aan houdt. Sinds de auteur de functie vervult, is er al een raaf of twee gaan vliegen. En dan krijg je als lezer bijzonder Britse stukjes tekst:

‘“Ik denk dat ik misschien een van uw raven in mijn keuken heb.” 

“Dat zou heel goed kunnen, meneer, en we willen haar heel graag terug.”

(…) We zetten haar in haar reiskist, bedankten de man dat hij zo vriendelijk was geweest te helpen bij het redden van het koninkrijk, en reden terug naar de Tower.’

Hij houdt die raven dit jaar maar beter goed in het oog. Die brexit en al…

Een bijzondere woonst

Het boek biedt een inkijk in het leven van de 140 bewoners van de Tower. Dat zijn 37 Yeoman Warders met hun gezinnen, de Constable of the Tower – zeg maar de huisbewaarder -, de directeur van het bezoekerscentrum, de beheerder van het Fusilier’s Museum, de plaatsvervangend gouverneur, het hoofd operaties en het hoofd van de staf van de wacht. De Tower is als een middeleeuws dorp in het kosmopolitische Londen. Het heeft een eigen dokter, kerk en een pub. En jaarlijks zien ze twee miljoen toeristen voorbij wandelen.

De Tower is zoals geweten de plek waar de kroonjuwelen worden bewaakt en waar talloze mensen gevangen zaten. De pechvogels onder hen werden er ook geëxecuteerd. Maar eeuwenlang deed het dienst als de dierentuin van de stad.Het koningshuis kreeg vaak als diplomatiek gebaar dieren als cadeau. Zo belandden er apen, olifanten en leeuwen in de burcht. De Tower was de ‘Royal Menagerie’.  Pas midden de 19de eeuw verhuisde het dierenpark onder meer naar de toen nieuwe London Zoo. In die zin zet Skaife als verzorger van de raven wel een oude traditie verder. Hij is niet de Keeper van de Royal Menagerie, maar als Ravenmaster komt hij toch in de buurt.

Een aardig boek.

Harry De Paepe besprak ‘De Ravenmeester’ ook bij Interne Keuken (Radio 1).