De schaduw van Caesar

Voor ontrouw, ontucht en onverschrokken politiek gekonkel moet je bij de Romeinen aankloppen. ‘Rome is gesticht door een broedermoordenaar en wij zullen die geschiedenis eens te meer herhalen.’ Jelle Dehaen schreef een nieuw boek dat zich afspeelt in de Romeinse oudheid. Afspelen, want hij schreef zowaar een roman.

Jelle Dehaen verdiende eerder zijn sporen met een interviewboek over ‘Het conservatieve denken‘. Dat ging over wat de titel u vertelt. ‘De schaduw van Caesar’ gaat over Marcus Cornelius Balbus. Iemand die echt heeft bestaan, maar vergeten raakte. Tot het moment dat hij in dit boek de hoofdrol krijgt. Hij speelde een cruciale rol in de carrière van Julius Caesar. Balbus regelde de zaken in Rome toen de grote veldheer afwezig was. En dat was vrij vaak geval.

Frisse insteek

Het verhaal wordt gepresenteerd in een brievenroman. Dat is een frisse insteek om de opgang en neergang van Caesar te presenteren. We krijgen een inkijk in de brieven die Balbus richt aan zijn goede vriend Lucius Pomponius Atticus. En in die brieven schetst hij geen fraai beeld van de Romeinse politiek. Jelle Dehaen gebruikt smakelijke fictie als glijmiddel om het historische Rome te schetsen. Volgens deze roman waren Caesar en Balbus geen natuurlijke vrienden, maar sloten ze een bijzonder verbond. Een verbond gebaseerd op list en op het geheim van Caesars fysieke zwakte: morbus comitialis of epilepsie.

De Romeinse corruptie wordt geïllustreerd door voorbeelden als de totstandkoming van het beruchte eerste triumviraat dat aan de macht kwam in 59 v.C. ‘En toch zijn Caesar en ik er dankzij een ingenieuze koehandel in geslaagd om een overeenkomst te bereiken. (…) Maar om Crassus gerust te stellen dat hij geen nederlaag lijdt, krijgt hij tien procent van alle opbrengsten van de oorlog.’ Voortekenen van de goden die impact hadden politieke beslissingen werden afgekocht, politici werden beticht van homoseksualiteit om ze te schaden enzovoort. ‘De Romeinen zijn me dankbaar  dat ze eindelijk stijlvol bestolen worden’, zegt Balbus. Zijn vriend die de brieven ontvangt probeert hem duidelijk van het stoïcisme te overtuigen, maar Balbus is niet de beste leerling.

Cato, Brutus, Marcus Antonius, … ze passeren allemaal de revue. Dit is een ideaal boek voor wie op een toegankelijke manier iets wil leren over de nadagen van de Romeinse Republiek. Hoe een huwelijksceremonie ongeveer in elkaar stak bijvoorbeeld. Maar ook de Romeinse opvattingen over huwelijkstrouw of de verslagen vijanden. De verhalen van een jonge Caesar gevangen door piraten of hoe zijn verliefdheid op Cleopatra te veel van zijn tijd opslorpte krijgen een plaats.

‘De schaduw van Caesar’ is vlot geschreven. Soms wil je als lezer misschien net iets meer. Maar dat is het oordeel van een geschiedenisveelvraat.