De Zalige Ziener
Titel | De Zalige Ziener |
---|---|
Subtitel | Suske en Wiske 357 |
Auteur | Peter Van Gucht (scen) Luc Morjaeu (tek) |
Uitgever | Standaard Uitgeverij |
ISBN | 9789002271410 |
Onze beoordeling | |
Aantal bladzijden | 44 |
Prijs | € 7.25 |
Koop dit boek |
De Zalige Ziener is één van de beter Suske en Wiske albums van de afgelopen jaren. Een verademing.
Eindelijk kwam er nog eens een album uit van Suske en Wiske dat ontzettend fijn was om te lezen. Het verhaal schittert door een rijke fantasie, goede opbouw van de spanning, fijne humor en vooral ook een boodschap die niet infantiel of drammerig wordt.
Een ouderwetse feel good strip
De Zalige Ziener is een ouderwetse feel good strip met leuke vondsten, mooie tekeningen en vaart. Een rotvaart die nergens door een flauwe en ridicule parallelle kolderieke verhaallijn wordt onderbroken. Scenarist Peter Van Gucht treft dit keer de toon van een Suske en Wiske-verhaal perfect. Het holderdebolder avontuur verveelt geen moment.
Het lijkt een formule die misschien beter zal aanslaan dan het receptje dat Van Gucht meestal gebruikt. Normaal ergert de lezer zich aan een overdaad aan flauwe grappen (zowel visuele als verbale) in een aparte verhaallijn die door de echte verhaallijn loopt die soms heel erg mager uitvalt. Geen kritiek wat dat laatste betreft in dit album 357. Dit keer nam Van Gucht Lambik als lynch pin om een groot verhaal aan op te hangen. Lambik met zijn gouden hart zit in een existentiële crisis en komt die te boven door een nieuw doel in zijn leven. Door een gelukkig toeval wordt hij helderziend en begint een carrière als ‘zalige ziener’. Helaas is zijn herstel van korte duur aangezien de vloek van die gave is dat hij ook nare dingen in de toekomst ziet.
Kassandra
Dit wordt in het scenario zeer mooi en bevattelijke voor alle leeftijden uitgewerkt. Lambik met een uitzonderlijk talent, zoiets moet natuurlijk voor problemen zorgen en een jaloerse waarzegster genaamd Kassandra (voor de classici onder de lezers: ze heeft niks gemeen met Cassandra uit de klassieke mythologie) wil zijn gave – die dankzij een halssnoer met een edelsteen werkt – afnemen. Dit leidt tot tal van verwikkelingen wat een echt avonturenverhaal voor jong en oud oplevert. Waarom geen spoiler alert bij deze toch uitvoerige samenvatting? Omdat het er niet toe doet. Het verhaal is sterker dan de plot. De leeservaring is wat deze strip zo goed maakt.
De fantasie rond chakra’s en Devische of hindoeïstische mythologie blijven zoals het een goede strip past beperkt tot wat interessant is voor het verhaaltje. Het levert trouwens prachtige tekeningen op. Tekenaar Luc Morjaeu is bij momenten zeer goed op dreef. Enkele pagina’s met tekeningen tot op de snede van het blad zijn werkelijk subliem. De blauwe godheid van op de cover is overal zeer mooi en overtuigend getekend.
De terugkeer van de bolhoed
Een van de leukste vondsten is de terugkeer van Lambiks bolhoed. Wel jammer dat de bolhoed soms zo slecht getekend is. De plooien in de rand horen er niet en de bolhoed is ook veel te klein en dikwijls heel raar. Lambiks kameelharen colbertje is plots ook even van de partij. Alleen jammer dat Lambik de typische Vandersteen-schoenen niet kreeg. Of het moest zijn dat Morjaeu die schoenen niet getekend krijgt, maar de opstaande neuzen van de schoenen van Vandersteen houdt Morjaeu wel het hele album vol.
Als ik dan al kritiek moet geven (om niet weer te vervallen in gefulmineer op de vermaledijde restyling), dan is die op de wisselende kwaliteit van de decors en de rekwisieten. De gyronef is helaas nogal slordig getekend en bepaalde voertuigen zouden ook iets consistenter mogen. Nu lijken ze soms een beetje rap-rap getekend (met knip en plakwerk op de computer). De banden van een Landrover die op verschillende tekeningen andere formaten hebben en niet in proportie blijven of zijn, lijken slordig. Niet dat het dermate stoort dat de lezer er over zou vallen.
Kleine portretjes
Het doet niets af aan de rotvaart waarmee dit avontuur zich afwikkelt en dus ook leest. Voor de liefhebbers zitten er ontzettend veel kleine portretjes verborgen in de figuranten en nevenpersonages. De lezer zou misschien graag weten wie al die geportretteerden zijn. Deze recensent was alvast nieuwsgierig al leek hij toch een tweetal te herkennen. Met De Zalige Ziener komt eindelijk nog eens een Suske en Wiske uit die niet beter ongelezen in de boekenkast verdwijnt om de verzameling compleet te houden. Dit album is vermakelijk en dat is wat telt. Een Suske en Wiske om naar uit te kijken.
Lode Goukens is master in de journalistiek. Zijn masterproef behandelde de journalistieke cartografie. Voordien was hij jaren beroepsjournalist en schrijver. Begonnen als officieel IBM multimedia developer in 1992 en één van de eerste professionele ontwikkelaars van DVD’s (dvd-authoring) schreef hij ook het eerste Belgische boek over het Internet in 1994. Hij behaalde ook al een master in de kunstwetenschappen en archeologie en een master filmstudies en visuele cultuur.
Europa stevent op een nieuwe energiecrisis af. En dit keer tijdens de winter. Ondertussen speelt Rusland met de gaskraan.