Het trekt op geen bal, maar het verkoopt

De EK-special 2021 van F.C. De Kampioenen is een album met drie strips en wat spelletjes. Een soort vakantieboekje zoals er in de jaren zeventig en tachtig ook vaak verschenen. De verhalen zijn overigens herhalingen, maar dat kan in het geval van F.C. De Kampioenen en de doelgroep geen bezwaar zijn.

Tornooi

Bij elk groot voetbaltornooi komen er specials uit van bestaande en onbestaande sportbladen. Zelfs een komische tv-serie die met voetbal eigenlijk weinig te maken heeft, probeert haar graantje mee te pikken. Om de lezer niet te kwellen zal ik niks schrijven over de lamentabele tv-serie en de schier oneindige heruitzendingen, zelfs als meermaals beloofd werd om ze nooit meer te herhalen.

De VRT verdient allicht goed aan de licentie die ze verkocht aan Standaard Uitgeverij om een strip als spin-off uit te geven. Andere stripreeksen over tv-fenomenen zoals K3, W817, Spring enzovoort brachten de omroep of Studio 100 nooit de verhoopte winsten. Om één of andere onbegrijpelijke reden blijven de strips van F.C. De Kampioenen wel verkopen. Aan de kwaliteit van de tekeningen of de scenario’s kan het niet liggen. En de lezer krijgt dan nog maar 32 pagina’s per album terwijl normale strips minimaal 44 pagina’s tellen.

Pulp

In dit album is het eerste verhaal Buziness is buziness uit 1998 nog een beetje fatsoenlijk getekend door Hec Leemans. De twee andere verhalen met medewerking van Tom Bouden, De Corsicaanse connectie en De malle mascotte zijn zeer zwak getekend. De scenario’s zijn infantiel en de grappen flauw. Vaak is zelfs niet duidelijk wat nu grappig moest overkomen en wat niet. Kortom: pulp.

Het is bijna onbegrijpelijk dat F.C. De Kampioenen na de Kiekeboes, Jommeke, Suske & Wiske en Urbanus de vijfde best verkochte stripreeks in Vlaanderen is. Die eerste vier tellen op de Urbanus strip na tenminste 44 pagina’s en zijn op zijn minst degelijk tot zeer degelijk getekend. De strips met Bouden lijken haast- en knoeiwerk. De gustibus coloribus non est disputandem.

Blijkbaar blijven kinderen dol op dit soort strips. Is het omwille van de vage referentie aan voetbal? Komt het door de tv-reeks? Op zich maakt het allemaal niet uit als deze strips bijdragen tot een stripcultuur bij de jeugd, zelfs al leg je met dergelijk bedrukt papier de lat wel erg laag. Afgaande op de spelletjes is de doelgroep heel erg jong. Misschien zijn die sowieso al blij dat ze een stripboek krijgen? Want dat is de paradox. Zelden zegt een kind neen als je vraagt of ze een strip van F.C. De Kampioenen willen.