In mijn vorige bijdrage ‘Voelt u zich nu niet bekocht’ las u dat uw stem van 9 juni 2024 werd verpatst door cynische marketingstrategen die koste wat kost een extra zitje in de gemeenteraden van Pepingen, Gingelom, Vorselaar, Spiere-Helkijn of nog Kaprijke wilden heroveren. Dat ondertussen ons land als een blinde zonder witte stok linea recta richting Europese begrotingsafgrond strompelt, nam u er welwillend bij. De volgende generaties zullen ongetwijfeld minder blij zijn. Zij mogen harder en langer werken om de schulden van dat politiek gepoker af te betalen.

Maar het kan kennelijk nog erger. Geruisloos werd na extreemrechts ook extreemlinks salonfähig. Wijlen meester Johan van Geschiedenis draait in zijn graf als een tol. Blijkbaar zijn we nu op de vrijheidscurve collectief klaar om de vrijheden waarvoor honderden jaren strijd werd gevoerd — simpelweg het recht om een vrije burger te zijn en beschermd te zijn tegen een autoritaire staat die niets anders dan zijn neus in uw zaken wil steken en die verbiedt wat u wil doen en gebiedt wat u niet wil doen — prijs te geven.

Vrijheid

Wijlen meester Johan leerde u dat een paar decennia terug -amper een fractie van een milliseconde in de wereldgeschiedenis, nauwelijks een paar honderd kilometer van hier- de grote führers werden verkozen door vrije mensen zoals u en ik. Mensen die hun stem gebruikten om de kandidaten waarvan men de aangebrande pap wel lustte, in het parlement te hijsen.

Verkozenen die daarna als dank de vrijheid van het dociel kiesvee aan diggelen sloegen. Het heden bewijst meester Johans grote gelijk. Tientallen miljoenen Amerikanen zullen vandaag wellicht (net niet) een infantiele brulboei-dictator als leider van de vrije wereld aanduiden. Spuwen op de vrijheid van mensen is kennelijk een beproefde succesformule. Kijk naar onze buurlanden, kijk naar het bonte allegaartje in het Europees parlement, kijk naar onze assemblées, groot of klein, federaal, regionaal, of lokaal, kijk en luister naar de gesprekken aan de familiefeesttafel of op sociale media waar politiek braaksel als het nieuwe evangelie wordt verspreid.

Extreemlinks

Dat extreemrechts onze vrijheid allang bedreigt, dat weet u goed. Maar zag u het ook op extreemlinkse flank? Ondanks het feit dat u de ‘in the pocket’-uitspraak met theatrale armbeweging goed uitgevoerd vond? Of u het vertederend vond dat uw puberdochter dweepte met een juveniel-TikTok-fenomeen dat de gelijkheid van mensen in de verf zette en en-passant Gaza in het stemhokje trok?

Voor u mij als een jonge-oude-zeur wegzet, er is niets mis met de politieke overtuiging die opkomt voor de economisch zwakkere in de samenleving of voor het belang van een gezonde leefomgeving. Dat zijn vanzelfsprekend behartenswaardige overtuigingen. Zoals de overtuiging dat een samenleving haar burgers best stimuleert om actief, ondernemend, verdraagzaam, opgeleid, of sociaal vaardig te zijn. Een samenleving die beter wordt wanneer de burger zich vrij kan ontplooien en zijn talenten vrij kan ontwikkelen.

No passarán is wanneer extreem gedachtengoed de burger eigenlijk wijsmaakt dat vrijheden opgeven de oplossing is. Waar extreemrechts ons brengt, dat ziet u in de Kazerne Dossin. En extreemlinks? Las u de partijprogramma’s? En zo ja, haalde u er uw rekenmachine bij? Rekende u na wat Sinterklaas spelen eigenlijk kost?

U zag ongetwijfeld dat in die visie de centrale regering de dingen die de vrije burger vandaag mag doen -zoals vrij ondernemen- wil terugschroeven en de staatsinmenging in de economie wil opschroeven. En de lichtende voorbeelden kent u. U telt ze op de vingers van één hand, China, Cuba, Laos, Noord-Korea en Vietnam, de landen die onbegrijpelijk niet worden overspoeld door vluchtelingen wanneer zij de miserie in hun thuisland ontvluchten. Extreemlinks zijn en inspiratie halen bij autoritaire regimes: tiens, hoe dicht kan een beweging dan wel niet tegen extreemrechts aanschurken?

Kwakkelcijfer

En nu de vraag van een miljoen: zal het oprukken van extremisme onze vrijheid aantasten? Extremisme -of die nu rechts of links is- rekent op een autoritaire overheid. Betekent meer overheidsmacht over de burger meer of minder vrijheid voor de burger? De vraag stellen is ze beantwoorden. Zijn we op dit punt van onze beschaving gekomen dat we kunnen zeggen dat er genoeg vrijheden in ons mandje zijn beland en we nu de paar honderd jaren die komen met wat minder vrijheden ook nog blij kunnen rondhuppelen?

Wie twijfelt leest best eens de laatste Cato Freedom Index. België staat op de 22ste plaats. Niets om trots op te zijn. Dat kwakkelcijfer is een gemiddelde tussen de score die wij halen wat betreft de persoonlijke vrijheid van onze burgers en de economische vrijheid van onze burgers. Op persoonlijke vrijheid halen we plaats 14. Op economische vrijheid ternauwernood plaats… 46, onder meer omdat onze gulzige regeringen weinig van economische vrijheid bakken en onze justitie qua bewaking van ondernemerschap amper thuis geeft.

Zo weet u wat extremisme ons brengt: minder persoonlijke vrijheid, minder economische vrijheid. En dus eindigen we nog lager in de wereldranking. Voor wie de bui voelt hangen en verhuisplannen heeft: Zwitserland staat op 1, Nieuw-Zeeland op 2. Een gezond klimaat krijgt u er dus gratis bij wanneer u de extremisten van rechts of links ontvlucht.

autoritaire staat

Na de verkiezing van salonfähige extremisten: staat uw verhuiswagen klaar?