Met acht zijn ze, de kandidaten voor het voorzitterschap van de Open Vld. Een mooi getal. Onder hen Frédéric De Gucht, zoon van. ‘Ik kan er niets aan doen dat ik De Gucht heet, ik ben niet dezelfde persoon als mijn pa of broer’, oppert hij. Dat willen we graag geloven en ja, de toekomst telt, niet de afkomst, zoals het liberale motto luidt.

‘Geef me 666 dagen en ik kom met een sluitend plan om de partij erboven op te helpen’, laat De Gucht jr. nog weten, die hiermee zijn Bijbelkennis demonstreert: in de Openbaring van Johannes is 666 het duivelse getal van het Beest, alias de Antichrist. Ruik ik de solfergeur van de Loge?

Komkommertijd

Zoals Fréderic-niet-de-zoon-van-zijn-vader willen ook de andere zeven kandidaten een ‘nieuw blauw verhaal’ brengen. De oude krokodillen mogen beschikken, klinkt het. Voor Vincent Verbeecke mag het een heel nieuw boek zijn.

Maar Vincent, de man die als serieuze kanshebber het meest genoemd wordt, is een poulain van Paul Van Tigchelt, liep al vernieuwingsrondjes voor Egbert Lachaert, en is de woordvoerder van Gwendolyn Rutten. En hij is de favoriet van… Alexander De Croo. Anders gezegd: de oude clans zullen ook het ‘nieuw blauwe verhaal’ bepalen, en vooral wie dat mag schrijven.

De Bleeker heeft naar verluidt de zegen niet van De Croo, die haar opbelde met de dringende raad haar kandidatuur in te trekken. Een nieuw verhaal, zeg dat wel.

Eva De Bleeker, die uit de Vivaldiregering verdween omdat ze het begrotingswerk te serieus opnam, alvast niet. De Bleeker heeft naar verluidt de zegen niet van De Croo, die haar opbelde met de dringende raad haar kandidatuur in te trekken. Een nieuw verhaal, zeg dat wel. Of zoals de Romeinen zeiden: nihil novi sub sole.

Voor de rest interesseert geen kat zich in de interne keuken van de Vlaamse liberalen, noch in de verkiezingen, noch in de poespas rond de naamsverandering die er uiteraard komt, een partij waardig die met Verhofstadt/Slangen de politieke marketing op een professioneel niveau heeft gebracht. Misschien als de komkommertijd toeslaat, maar met Bart De Wever in een dubbelrol van Belgische en Vlaamse Bismarck is er weinig kans dat we daar dit jaar aan toe komen.

Overlevingstheater

Thomas Hobbes (1588-1679) ‘De mens is een wolf voor de andere.’

Dat het blauwe verhaal als maatschappelijk project niks voorstelt, is al aan één ding duidelijk te merken: bij geen enkele van de acht kandidaten leeft blijkbaar de bekommernis om het algemeen belang, de res publica, het gaat over zichzelf en de partij. Wat willen de Vlamingen, en in welke mate kan goed bestuur dat invullen? De hamvraag van de politiek, maar niet voor Verbeecke, De Gucht en C°, en zelfs niet voor de sympathieke De Bleeker.

Allen willen ze vooral politiek overleven. In een biologisch perspectief een redelijke doelstelling, die de machthebbers van deze planeet verbindt, van Poetin over Netanyahu, Trump en Biden tot Macron en Van Quickenborne. En dat doe je met brutaal geweld, ofwel met een uitgebreide trukkendoos.

Bij geen enkele van de acht kandidaten leeft blijkbaar de bekommernis om het algemeen belang, de ‘res publica’, het gaat over zichzelf en de partij.

De Open Vld heeft zich ruim twee decennia kapot geregeerd, als beheerder van het politieke centrum. Guy Verhofstadt, die in zijn eerste Burgermanifest voor niets minder ging dan de afschaffing van de staat, kreeg het machtsspel gaandeweg perfect in de vingers. Alexander De Croo is de laatste verbleekte erfgenaam van Verhofstadt. Nu ze uit de kabinetten verdwijnen en er terug een ‘blauw verhaal’ moet gefabriceerd worden, ontbreken zelfs de kleurstiften om eraan te beginnen.

Het blauw verhaal? De peetoom van de liberalen, Thomas Hobbes, liet er al geen twijfel over bestaan: egoïsme is de bron van alle menselijk handelen, de mens is een wolf voor de andere. Democratie en rechtstaat zijn maar zelfverdedigingstactieken van het individu om te beletten dat zijn concurrent hem op elk moment de schedel kan inslaan. Het is puur overlevingstheater. Dus gaan ze nu met z’n achten vreedzaam de strijd aan om het beste blauw verhaal te verkopen, in de beste gebakken-lucht traditie, terwijl de clans op de achtergrond de messen scherpen.

Egotrippers

Goedele Liekens: ‘Geef me 69 dagen’

Het is een vermakelijk schouwspel, maar ook zielig-theatraal en onecht. Liberalen zijn op hun slechts als ze zich voor democratische filantropen moeten uitgeven. Want wat is dat voor iets, een liberale partij? Voor het absolute individualisme -op zich een verdedigbare filosofie als een ander- is er geen partij nodig, geen ideologie, geen systeem, geen staat. Integendeel, al deze entiteiten staan het individu en zijn vrijheid in de weg.

De Open-VLD moet zichzelf plechtig opheffen, in een mooie ceremonie met een strik er rond. Dat zou nog eens getuigen van waarachtig liberalisme.

Daarom zijn liberale partijen vooral gelegenheidsverbanden van egotrippers die zich een schijn van engagement geven, door bijvoorbeeld ‘progressieve’ standpunten in te nemen rond abortus, euthanasie, het homohuwelijk, weet ik veel. Het geloof in de vrije markteconomie, toch dé heilige koe van het liberalisme, wordt ook langs alle kanten gefnuikt door regulering die maatschappelijk zinvol kan zijn, maar dus ten gronde on-liberaal.

De meest Hobbesiaanse van de acht, Maurits Vande Reyde, maakt dan ook geen schijn van een kans. Conclusie: de Open Vld moet zichzelf plechtig opheffen, in een mooie ceremonie met een strik er rond. Dat zou nog eens getuigen van waarachtig liberalisme. Een partij van de vrijheid die alles loslaat. Maar dat zal natuurlijk niet gebeuren. De partij moet ‘zichzelf heruitvinden’, herbronnen, de structuren opfrissen, naar de roots terugkeren, het contact met de basis herstellen, en blablabla, omdat euh… al die individuen en ego’s toch een bezigheid en een job moeten hebben.

In dit alles mis ik de stem van Goedele Liekens, wiens bolletje onderaan toch niet door een voldoende aantal Vlamingen werd gevonden om haar een zitje te geven. Als iedereen wat harder zoekt zou 69 dagen misschien volstaan voor een nieuw verhaal, maar dat zou Alexander De Croo nooit tolereren. Vul nu zelf de laatste regel van de limerick in de titel verder aan. Iets met ‘balen’?

begrotingswerk

Er waren eens acht Vlaamse liberalen