Het is dat de koning af en toe naar Brussel moest vliegen voor een koffietje met Bart De Wever, of er was anders geen nieuws. Al zijn er gelukkig nog altijd enge ziektes en mallotige kunstenaars waarmede een pennenvriend al eens kan spotten.

Beste bimbam Vanmol,

Langs de pittoreske N26 tussen het mooie Mechelen en het grauwe Leuven ligt het idyllische Boortmeerbeek. Op een plein aan de dorpsstraat staat een kerk. Zoiets komt vaker voor, en tot dusver is er niets aan de hand. Maar er woont een man naast die kerk die nu wil dat de kerkklokken stoppen met luiden. Deze klokkenluider klaagt namelijk dat die krengen te luid van bim en bam doen en ook wel van ding en dong en om de zoveel tijd nog eens van klingeling ook.

Het is godgeklaagd! En daarvan gesproken: na al het leed dat de kerk al veroorzaakte door overmatige interesse in de muis en/of pielemuis van onze opgroeiende jeugd, is dit echt wel de druppel die de deur dicht doet.

Of is de klager misschien een minder verdraagzame godsdienst toegedaan die we hier niet zullen noemen omdat het de islam betreft? Zit er met andere woorden iets anders achter dan enkel geluidoverlast? Neen, dat blijkt niét het geval: de klager, die anoniem wil blijven, is een Syrische christen. Hij werkt voor een telecombedrijf en doet dat blijkbaar ’s nachts waardoor hij overdag moet slapen. We mogen hopen dat hij niet werkt voor het callcenter van dat telecombedrijf.

Arme man, dus. ‘Er zit niets anders op dan verhuizen’, zegt hij. Maar is dat zo? Toevallig – of eigenlijk niet toevallig want bewust gekozen – woon ik zelf pal naast een kerk. En die kerk – je zal het altijd zien! – luidt elk uur enthousiast de klokken en dat 24 keer per dag. Ook ’s nachts. Toch hebben wij nooit overwogen om te verhuizen. Want dat went. Als in: je hoort dat na 2 dagen eigenlijk al niet meer. En als dat bij onze Syrische vriend – hij woont er al een jaar, las ik (!) – niet het geval is, weet ik nog iets minder drastisch dan verhuizen. Een woord, drie lettergrepen, rijmt op ‘in zijn nopjes’: oor-dop-jes. Gelieve zich naar het dichtstbijzijnde Kruitvat-filiaal te begeven.

Safehuisman Stef,

Het zit de korte Machiavelli van Kortrijk niet mee. Eerst geraakte hij niet meer in het partijbestuur van de Open Vld en nu worden zijn vermeende ‘ontvoerders’ nog vrijgesproken ook, bij gebrek aan bewijzen. Laat ons eerlijk zijn. Dat hele ontvoeringverhaal was nog minder geloofwaardig dan die keer toen Fons van Gusta beweerde ontvoerd te zijn door buitenaardse wezens, die hem dronken voerden en vervolgens met de onderbroek op de enkels dropten bovenop Hortense van café de Slappen Olifant.

Voor de lezers met een slecht geheugen: Quick moest in december 2022 onderduiken toen de politie ‘en stoemelings’ een verlaten auto ontdekten, niet ver van de woning van de geplaagde minister van Justitie. De auto bleek na controle volgende dingen te bevatten: kalashnikovs, spanbandjes, bussen gevuld met benzine en lidkaarten van de Open Vld. Ok dat laatste verzin ik, maar ik kom er nog op terug.

De verdachten werden opgepakt toen ze heel chill een kroket uit een Amsterdamse muur haalden. Men had toen al kunnen vermoeden dat men niet met het ‘topsegment’ der gangsters te maken had. Dat bleek ook in 2023 toen drie verdachten vrijgelaten werden. Beschuldiging: het runnen van een illegale taxidienst.

Nu blijkt er van een ware poging tot ontvoering weinig sprake te zijn. De beklaagden worden enkel nog vervolgd voor lidmaatschap van een criminele organisatie (die illegale taxidienst) en verboden wapenbezit (hoogstwaarschijnlijk die kroket die ze uit de muur haalden). Maar wie o wie zat er dan wel achter die poging tot ontvoering? Qui profite du crime? De drugwereld zelf lijkt weinig waarschijnlijk. Het is niet dat onze Pedro Falcone van den Aldi deze alternatieve tak van de farmaceutica het leven al te moeilijk maakte.

Maar wie dan wel? De enige criminele organisatie die er baat bij had was de Open VLD zelf! Een Van Quickenborne die veertien dagen in een safehouse zit is een Van Quickenborne die geen luchtgitaar tegen combi’s staat te spelen, op lockdownfeestjes verschijnt of debiele uitspraken doet aan een of andere kwettertafel. Zoals de uitvinder van het bloemenbehang ooit sprak: als dat geen motief is!

Waarde luisteraar Vanmol,

Luister zeer goed. Ik zeg dit maar één keer: De kinderen van Versteeg moeten onder de wol. De adelaar heeft elf veertjes verloren. De zwaluwen komen terug in de lente.

Sorry dat ik even codetaal gebruikte, maar we moeten voorzichtig zijn. Met al die totalitaire censuur en controle tegenwoordig. Je las het ongetwijfeld ook. Het gaat zo snel met het afbrokkelen van vrijheden waarvan je toch hoopte dat ze in marmer gebeiteld stonden.

Wat ik bedoel? De dictators hebben al de macht gegrepen in de stadstaat Antwerpen, Erwin. Dra zal de rest van de Benelux ook vallen en rest er ons, vrije geesten, niets anders dan de vlucht naar een atol in de Stille Oceaan. Tenminste, die indruk krijg ik bij de berichtgeving over het verbieden van een benefiet in de koekestad. Het ging nochtans om een zeer verbindend en inclusief pro-Hamas evenement, getiteld ‘From the Schelde to the Sea’.

Wie kan er nu in godsnaam iets hebben tegen een cultuurfeestje met een motto dat zinspeelt op het verdrijven van een volk in de zee? Gewoon gezellig samen een historische en belangrijke bevolkingsgroep uit je stad schofferen en een vredig samenleven bedreigen, als dat al niet meer mag, zeg. Waar bemoeit zo’n stadsbestuur zich mee?

De organisator, een multidisciplinaire visionair genaamd Dennis Tyfus, merkte op ‘dat dit hem doet denken aan de voormalige Sovjet-Unie’, daarbij niet gehinderd door enig historisch inzicht. Ik denk trouwens dat Dennis Tyfus een pseudoniem is. Zijn echte naam is waarschijnlijk iets als Thierry Tering. Of Claude Hommel.

Hoe dan ook, zoals Bart Eeckhout terecht opmerkte: ‘Niet de balorige kunstenaar bedreigt de verbinding in de samenleving, wel de politicus die enkel gezagsgetrouwen tolereert. Voor je het weet, zit je bij dansende meisjesscharen die verplicht het heil van de staat toezingen.’

Een meer absurde pointe dan deze losgeslagen vergelijking, kan zelfs ik niet bedenken, Erwin.

Bedesterde kammeroot Stef!

Het zag er lang anders uit maar we moeten ons wel degelijk zorgen maken over de apenpokken nu de ziekte alle wereldsteden bereikt heeft. Jawel ook de stad der steden – Aalst – heeft het vlaggen!

Hét streekgerecht van Aalst: smoutebollen met stoverij en pickles.

Een lokale arts stelde aan apenpokken appellerende symptomen vast bij een familie uit Parijs. Een oord waar traditiegetrouw alle vuile ziektes vandaan komen. De arts stuurde het gezin onverwijld door naar het hospitaal. Maar de beide ziekenhuizen die de carnavalsstad rijk is hebben naar eigen zeggen, geen enkele patiënt onder de schaliën die over de symptomen van apenpokken ofte de MPOX beschikt. Mpox klinkt trouwens als een te duur abonnement van een overbodige streamingdienst. Of iets uit Brussel dat ze niet verkocht krijgen en dan maar een hippe naam geven om het te verlappen aan goedgelovige Dansaertvlamingen.

Het virus zelf is duidelijk geëvolueerd. Eerst verspreidde het zich via homoseksuele contacten, nu via ‘voil janetten’. Bij nader inzien is het aantal gevallen van apenpokken op Aalsterse bodem op één hand te tellen. Op voorwaarde dat die hand geen vingers heeft.

De immer alerte Aalsterse burgemeester Christoph – Dozzje – D’Haese besloot dan ook dat er niet meteen reden was tot algemene paniek. Het is een pak waarschijnlijker dat de Parijse magen niet bestand waren tegen de Aalsterse specialiteit van smoutebollen met stoofvlees en pickles, doorgespoeld met een bak Safir. In die wufte streken kweekt men geen betonnen maag.

Tot volgende week, weir doeng voesj!

benefiet

De pennenvriendjes steunen klokkenluiders