Bij de aanstelling van een nieuwe topman bij het internationaal klimaatpanel IPCC van de Verenigde Naties probeerde de federale regering de Franstalige klimaatactivist Jean-Pascal van Ypersele in die functie te loodsen. Dat mocht iets kosten. Zo’n 278.000 euro.

De Belgische kandidaat Jean-Pascal van Ypersele de Strihou greep, net als in 2015, naast de toppositie. De functie ging naar de Schotse ‘klimatoloog’ James Ferguson Skea. De gepensioneerde Schot behoort tot de IPCC-leden die de nadruk willen leggen op apocalyptische doemscenario’s rond klimaatverandering. Het IPCC moet volgens de nieuwe voorzitter meer klimaatalarmisme uitbazuinen.

De voorzittershamer van het IPCC is een gegeerde functie bij ambitieuze klimatologen. De gepensioneerde UCL-professor Van Ypersele was persoonlijk zijn kandidatuur gaan toelichten in verschillende landen. Op kosten van de federale regering blijkbaar. De campagnefactuur zou 278.000 euro bedragen. Een bedrag hoger dan de jaarlijkse contributie van België aan het klimaatpanel IPCC. Een campagne inclusief een campagne-website.

Belgie forse betaler

De intergouvernementele werkgroep rond klimaat beter bekend als ‘klimaatpanel’ of IPCC is een nevenorganisatie van de Verenigde Naties, opgericht in 1989 door de aan de VN verbonden UNEP en WMO. Een groot deel van de financiering ervan loopt via UNEP. Van de 193 lidstaten van UNEP betaalt een dozijn Westerse landen plus China bijna het hele budget. Volgens de recentste cijfers (december 2021) betaalt Nederland de grootste bijdrage namelijk 9,23 miljoen dollar. De Nederlanders worden gevolgd door Duitsland (8,89 miljoen dollar), Frankrijk (7,55 miljoen dollar), de Verenigde Staten (6,62 miljoen dollar) en België met 6,11 miljoen dollar.

In de praktijk is België dus de op vier na grootste betaler. Veel van dat geld gaat naar de klimaatconferenties. Het IPCC levert de rapporten aan waarmee UNEP en WMO kunnen uitpakken met conclusies rond ‘klimaatwetenschap’, uit te pakken. conclusies die vaak politiek gebruikt worden.

Tussen 1998 en 2004 ontving het IPCC 58 miljoen Zwitserse frank bijdragen van vooral Westerse landen zoals België. In de periode 1998 tot 2012 groeide de cash-reserve van het IPCC aanzienlijk. Dat veranderde in 2013 toen de royale bijdragen begonnen af te nemen. Voor recentere cijfers vanuit België is het Staatsblad de enige beschikbare bron. Het kabinet van Zakia Khattabi (Ecolo), de federale minister van Klimaat, Leefmilieu, Duurzame Ontwikkeling en Green Deal gaf geen gehoor aan meerdere verzoeken over de budgetten.

Persoonlijke ambities van een pensionado

Jean-Pascal van Ypersele de Strihou was een fysicus en ‘klimaatwetenschapper’ van de universiteit van Louvain-la-Neuve (UCL). Hij is met emeritaat en geeft soms gastcolleges. Van Ypersele voerde ook al in 2015 campagne om het klimaatpanel dichter bij de politiek te laten aansluiten. Hij maakt geen geheim van zijn banden met Ecolo. In zijn ogen is de taak van het IPCC vooral politiek. Iets wat hij in België in de praktijk brengt. Op elke persconferentie of persbriefing van minister Khattabi loopt hij rond om te netwerken.

Zijn Schotse concurrent koos als thema voor zijn verkiezingscampagne het uitsturen van doemscenario’s rond klimaatverandering. Wat dat betreft vertegenwoordigde Skea de fanatieke vleugel van de klimaatactivisten.

De kandidatuur van Van Ypersele bleek geen succes. Hij haalde de definitieve stemronde in Nairobi niet. In die tweede stemronde haalde de 69-jarige Schot Skea het met 57 procent voor de Braziliaanse Thelma Krug met 43 procent. De vraag is: waarom betaalde de federale regering de campagne van een gepensioneerde professor?

campagnefactuur

Federale regering gaf 278.000 euro campagnegeld aan klimaatgoeroe Van Ypersele