Op de Vlaamse feestdag maakt ANZ voorzitter Bart Fierens zich zorgen over de parlementscommissie Staatshervorming en de evoluties in de nabije toekomst.

Vlaanderen staat voor cruciale jaren. Vorige week is de parlementscommissie Staatshervorming gestart. De federale Vivaldi-regering, met een Vlaamse minderheid en zonder de V-partijen, zal de touwtjes daar stevig in handen houden. Bevoegdheden zullen herverdeeld worden. Maar hoe en wat? Ik wil er u graag op wijzen dat er voor de aanpassing van de grondwet een tweederde meerderheid nodig is en bovendien een gewone meerderheid in elke taalgroep afzonderlijk.

Het is de extreem linkse PVDA die aan Vivaldi deze tweederde meerderheid kan leveren en op Vlaams niveau voor de gewone meerderheid kan zorgen. Dat kan een probleem worden want deze extreem linkse unitaristen hebben geen enkele affectie met het sociaal en economisch welzijn van Vlaanderen. Voor hen geldt alleen de ondergang van de welvaartsstaat en het kapitalisme en de opbouw van een communistisch rijk zonder grenzen.

Zware verantwoordelijkheid voor CD&V

Dit is een gevaar, maar het zijn de Vlaamse Christendemocraten, de CD&V, die deze meerderheden kunnen verhinderen. Zoals de kaarten nu liggen een loodzware verantwoordelijkheid. Het wordt dus uitkijken in welke richting de parlementscommissie Staatshervorming zal evolueren. Steeds meer gaan er stemmen op om te herfederaliseren. De Belgicisten doen er alles aan om meer bevoegdheden terug naar het unitaire niveau te brengen.

Sommigen willen de klok wel vijftig jaar terugdraaien. Zij vergissen zich. Ze vergeten dat de staatshervormingen geen toeval waren. Die zijn er niet toevallig gekomen. Het evolueren naar meer autonomie is een natuurlijk proces. Zelfbestuur zit in de genen van ieder volk. De weg daar naartoe is jammer genoeg langzaam, veel te langzaam en nog lang niet voltooid.

Wegen op de commissie

Laat het mij voor één keer eens plastisch uitdrukken: het voorgerecht heeft gesmaakt, we zijn bezig aan het hoofdgerecht, het nagerecht staat nog in de koelkast en men wil de tafel al afruimen. In plaats van de tanden te poetsen na de maaltijd wil men de tandpasta tijdens het hoofdgerecht al terug in de tube duwen. Wij gaan dat niet laten gebeuren. Vlaanderen moet alles uit de kast halen om te wegen op de commissie Staatshervorming. Een gemeenschappelijke strategie met als einddoel een Vlaanderen met volle bevoegdheid is absoluut noodzakelijk.

De Vlaamse partijen hebben hier een verpletterende verantwoordelijkheid. Uiteraard zijn politieke partijen per definitie verschillend. De ene is wat linkser, de andere wat rechtser. De ene wat progressiever, de andere wat conservatiever. Daar is niets mis mee, dat is democratische gezondheid. Maar … op mijn blote knieën … waar blijft de gemeenschappelijke staatsvormings-strategie? Vlaamse politici van alle partijen, kom van uw sokkel, daal neer tot bij het volk, verlaat uw cocon, word minder partijpoliticus en veel meer volksvertegenwoordiger, geef een draai aan uw gedragingen en geef frisse, verse voeding aan uw gedachten.

Het zijn alleen dwazen die niet van gedacht veranderen.

commissie staatshervorming

Vlaanderen staat voor cruciale jaren