Na de 7 oktober-pogrom van Hamas deden alarmerende berichten de ronde over antisemitisme op bekende Amerikaanse universiteiten. Joodse studenten leken er hun leven niet langer zeker. Op 5 december werd er een hoorzitting over gehouden in een commissie van het Amerikaanse Congres. Die leidde tot heel wat ophef, ook internationaal.

De presidentes van drie universiteiten werden gehoord: Claudine Gay van de Harvard-universiteit en haar collega’s van de Universiteit van Pennsylvania en het MIT, het Massachusetts Institute of Technology.

De context

Ze veroorzaakten verontwaardiging bij de antwoorden, of liever gezegd non-antwoorden, op een vraag van Republikeinse afgevaardigde Elise Stefanik: ‘Is het oproepen tot genocide van joden in strijd met de gedragscode van uw universiteit, ja of nee?’

Om te beginnen weigerden ze alle drie herhaaldelijk de vraag met ja of nee te beantwoorden.

‘Het hangt af van de context’, zei de presidente van de Universiteit van Pennsylvania.

‘Alleen als de daad bij het woord wordt gevoegd’, zei die van MIT. Versprak zij zich of is de presidente van MIT echt van mening dat oproepen tot massamoord op Joden op haar universiteit alleen laakbaar is als het ook inderdaad gebeurt?

‘Hostile witnesses’

Afgevaardigde Stefanik, zelf afgestudeerd aan Harvard, was zichtbaar verbijsterd. Ze bleef aandringen op ja of nee, maar de drie presidentes bleven er met een zelfgenoegzame glimlach omheen draaien. Gedurende meer dan vijf uur leken de universiteitspresidentes zich te gedragen als ‘hostile witnesses’, zoals dat heet in Amerika. Getuigen die er alleen maar op uit zijn hun ondervragers te dwarsbomen.

Een blik op de sociale media leert dat veel Amerikanen dit een van de meest opmerkelijke getuigenissen vonden die ooit waren afgelegd in het Congres.

Een saillant detail is dat de getuigen, met name Claudine Gay – van docent aan de Harvard-kunstacademie gepromoveerd tot presidente van de hele universiteit –, zich voortdurend beriepen op respect voor de vrijheid van meningsuiting.

Diversiteitsbeleid

Maar wat zien we in de praktijk? Aan Harvard wordt iedere medewerker met een andere mening dan de ‘correcte’ lastiggevallen. Op aandrang van studenten worden sprekers geweerd en hoogleraren gecanceld of zelfs ontslagen. Rechtsgeleerde Ronald Sullivan, bijvoorbeeld, werd in 2019 weggetreiterd van Harvard Law School, omdat hij filmproducent Harvey Weinstein bijstond als advocaat.

De oproepen tot ‘Internationale Intifada’, een eufemisme voor het aanvallen van Joden over de hele wereld, vormen kennelijk geen enkel probleem

Ook zijn verschillende hoogleraren ontslagen omdat ze weigerden een man die zichzelf een vrouw vindt ook als zodanig te beschouwen. Iedere zweem van een ‘genderkritische’ houding geeft narigheid op deze universiteiten. De oproepen tot ‘Internationale Intifada’, een eufemisme voor het aanvallen van Joden over de hele wereld, vormen kennelijk geen enkel probleem.

Qatar

Dit zien we vooral op universiteiten met een hyperactief ‘DEI’-beleid: diversity, equity and inclusion. Daar vind je meer moslims en zwarte studenten. Maar wellicht speelt ook de verborgen financiering van Amerikaanse topuniversiteiten een rol, met name door regimes in het Midden-Oosten, met bovenaan Qatar – ook de grootste financier van Hamas.

Intussen zie je particuliere financiers van Harvard afhaken. Qatar vult die leemte graag op. In de Congreshoorzitting werd dan ook naar die financiering uit het Midden-Oosten gevraagd, maar de drie universiteitspresidentes lieten niets los. Ze deden of ze die cijfers ‘niet paraat’ hadden.

Een studente van MIT mocht op uitnodiging van twee afgevaardigden haar verhaal doen over het antisemitisme daar. Ze vertelde onder andere over een Joodse student die al weken niet meer van zijn kamer was gekomen omdat hij met de dood werd bedreigd.

Het begint allemaal verdacht veel op het scenario van Soumission te lijken, de roman van Michel Houellebecq waarin Franse universiteiten een sleutelrol spelen in een (fictieve) islamitische overname van de Republiek.

Intussen is Harvard University – ooit de meest befaamde universiteit van Amerika – op een bekende ranglijst van vrijheid van meningsuiting op universiteiten tot de laagste plaats gezakt, met 0 van 100 punten.

Congreshoorzitting

Amerikaanse universiteiten vinden oproep tot genocide op Joden geen probleem