Het nieuws begon deze week met het ontslag van Lorin Parys bij N-VA. Parys ruilt zijn slavenbestaan als rechterhand van De Wever in voor een verblijf in het macho wereldje van de voetbalbonobo’s. Als je je kan verbeteren moet je het doen zeg ik altijd. Het ga je goed, Lorin.

Code donkerrood

De Belgische politiek is ziek en niemand heeft een medicijn. We zitten in code donkerrood. In het parlement stonden álle parlementsleden als Duracell konijntjes hypocriet kruiperig te applaudisseren voor de Oekraïense president Zelenski. De stand-upcomedian trok zijn chicste kaki onderhemdje van de Stock Américain aan – geleend van Han Solo – en haalde de Belgische regering met cynische en sarcastische sneren onderuit. Hij kreeg een staande ovatie.

Premier De Croo zei het tegenovergestelde: geen no-flyzone, niet lamleggen van diamanthandel, niet stremmen van Russisch havenbezoek … Ook hij kreeg een uitbundige ovatie! Wanneer levenloos slaafs applaudisseren over de piek van de hypocrisie springt, is de lobotomie compleet. Het halfrond in de Wetstraat draait al zó lang vierkant dat politici dringend het wiel moeten heruitvinden. Maar kunnen ze dat wel?

K3 for president

De Vivaldi-partijvoorzitters missen politiek eigentijdse gogme om de gunst van de kiezer tot zich te winnen. Als je verkleed in konijn een balkonserenade moet concerteren om enkele procentjes te stijgen in de peilingen, bewijs je de deficiëntie in je bovenkamer en stuur je een signaal de wereld in als zou K3 wel eens een goed ministertriumviraat kunnen zijn. Het banaliseren van de democratie tot populistisch pop-polldenken is voor de woke media kennelijk geen issue meer. Waarschijnlijk omdat links het absurdistisch populisme heeft gekaapt.

Condoomdriekleur

De Vivaldi-regering heeft bij monde van Alexander De Croo laten weten dat het Belgische wapenschild vervangen wordt door drie condooms. Deze geven perfect de dynamiek en het beleid van de Vivaldi-regering weer. Condooms laten inflatie toe, ze stoppen de productie, omvatten veel gelul, vernietigen de volgende generatie en… geven ons een gevoel van veiligheid, terwijl we eigenlijk genaaid worden.

Geld voor debielenopvang

Bij de wijwaterprekers worden er dan weer vergiftigde hosties naar elkaars kop gezwierd. Joachim Coens – de man die geen twee zinnen kan zeggen zonder niets te zeggen – zette deze week Wouter Beke te kakken op Twitter en bitchslapte hem met een opiniestuk in De Standaard. De schijnheiligen discussiëren over de eerste 1000 dagen van een kinderleven, terwijl ze het beter zouden hebben over de palliatieve zorg gedurende de laatste 750 dagen van hun bestaan als partij.

D-day valt in mei 2024. Een tip voor Joachim. Wanneer je tijdens je val anderen naar beneden trekt om je eigen ondergang te vertragen, is dat net zoals vastklampen aan iemand die zelf zonder parachute in vrije val is, geen goed idee. Trouwens, wanneer twee CD&V-wappies vechten op de preekstoel van de Titanic, kan zelf Viagra het zinkende schip niet meer rechttrekken. Moeten de kaloten niet stilaan investeren in debielenopvang voor CD&V’ers? Klanten zat: Joke Schauvliege, Kris Peeters, Wouter Beke, Joachim Coens…

Vlaamse doofpotelite

Nog z’n symptoom van de politieke ziekte zien we bij onderzoekscommissies. De PFOS-commissie heeft nog maar eens bewezen dat onderzoekscommissies waardeloos zijn. Ze onderzoeken hoe ze de administratie of anderen de schuld in de schoenen kunnen schuiven om zo politici schoon te wassen. De PFOS-commissie is geen waarheidscommissie gebleken maar een verschoningscommissie van de Vlaamse politieke doofpotelite. Het witwas-eufemisme luidt: ‘niemand is schuldig omdat iedereen gezamenlijk schuldig is.’ Schuldaggregatie: een rechtsbeginsel enkel geldig voor politici. Probeer jij dat maar eens uit te leggen aan een rechter. Ik ben niet schuldig aan foutparkeren want heel de straat stond foutgeparkeerd. Voor ons, niet-politici, geldt dan dat elke foutparkeerder een boete krijgt. Enkel in een verre surrealistische natte droom zegt de rechter dan: ‘niemand moet een boete betalen want jullie zijn gezamenlijk in fout.’

Dit was niet op de afbraak:

Jan Fabre en Bart De Pauw werken aan een nieuwe soap: ‘In Kittelkerke pollen thuis, behalve bij familie’
In alle stilte werd beslist dat de verplichte vaccinatie in de zorg er komt na ministerieel besluit. Wanneer ze maar willen dus.
Het zorgpersoneel zorgt voor zichzelf. De witte helden nemen ontslag en keren via een interimkantoor terug met beter loon, flexibelere uren en een bedrijfsauto. Autozorg heet zoiets.

debielenopvang

De Oekraiënse oorlogsconference ontbloot de hypocrisie van Vivaldi