In een pas verschenen rapport licht het Instituut voor de Overheid (KUL) de prestaties van de 12 Vlaamse Europarlementsleden de voorbije legislatuur door. Daaruit blijkt dat het maar treurig gesteld is met de financiële transparantie van de ruime meerderheid van die Europarlementsleden. En we leren ook dat Johan Van Overtveldt en Assita Kanko (N-VA) zich de voorbije jaren veruit het actiefst toonden op vlak van wetgevend werk.

‘Er is relatief weinig geweten is over de werkzaamheden van de Vlaamse Europarlementsleden, vandaar dit rapport’, schetst onderzoekster Lien Jansen (KUL) het opzet. Het rapport is géén globale rangschikking van onze Europarlementsleden, op basis van hun prestaties in het EP. Dat is ook haast ondoenbaar, omdat er tal van heel uiteenlopende parameters zijn die daarin kunnen meespelen. Gaande van het aantal parlementaire vragen over de tussenkomsten in de plenaire zitting tot de wetgevende initiatieven die ze namen. Wél bevat het rapport twee transparantiescores, onder meer over de informatie die de Europarlementsleden spontaan vrijgeven over hun onkostenvergoedingen. In de wetenschap dat zij – naast een nettoloon van om en bij de 8.000 euro per maand en een forfaitaire dagvergoeding van 350 euro per dag aanwezigheid in het EP – ook een maandelijkse algemene onkostenvergoeding van 4.950 euro ontvangen en dat die onkosten niet bewezen moeten worden, is dat geen klein detail.

Linksere fracties

Moraal van dat verhaal? Slechts een heel beperkt aantal Vlaamse Europarlementsleden scoort optimaal qua financiële transparantie: zij publiceren een gedetailleerd overzicht van hun onkosten en het aantal dagen waarop ze een forfaitaire vergoeding hebben aangevraagd. Op een totaal van 12 Vlaamse Europarlementariërs, halen er amper twee een goede of aanvaardbare score op dat vlak: Kathleen Van Brempt (Vooruit) en Cindy Franssen (CD&V). Negen van de twaalf halen de slechtste score, Sara Matthieu (Groen) bengelt tussen de twee.

‘Dit blijft duidelijk een groot probleem in het EP’, reageert Lien Jansen. ‘En waar ikzelf verwacht had dat de linksere fracties op dat vlak beter zouden scoren, valt het me op dat, op Kathleen Van Brempt na, ook die parlementsleden het niet goed doen. Er is dus nog werk aan de winkel, ook al omdat die financiële transparantie bijzonder gevoelig ligt voor het grote publiek.’

Wetgevend werk: N-VA boven

Bekijken we het stemgedrag van de Vlaamse Europarlementariërs in een aantal cruciale dossiers van de voorbije legislatuur, dan valt het op dat Vlaams Belang haast altijd tegen stemde, terwijl N-VA zich tot de kampioen van de onthoudingen kroonde. ‘Het is geen toeval dat de meest eurokritische partijen vaak tegenstemmen of zich onthouden. Bij Vlaams Belang is dat dan een soort proteststem, N-VA zit vaak gewrongen tussen een eurosceptische houding en opbouwend parlementair werk. Dat vertaalt zich dan ook vaker dan gemiddeld in een onthouding’, klinkt het.

Helemaal onderaan de ranglijst eindigen Filip De Man en… Guy Verhofstadt.

Tegelijk scoren die N-VA Europarlementsleden wél zeer goed als het op wetgevend werk in Europa aankomt. Dat wordt door de onderzoekers beoordeeld op basis van het aantal keren dat een MEP rapporteur of schaduwrapporteur was. Johan Van Overtveldt en Assita Kanko eindigen daarin respectievelijk op de eerste en de tweede plaats van alle Vlaamse Europarlementariërs, op de voet gevolgd door Geert Bourgeois. Zij waren 56, 36 en 26 keer (schaduw)rapporteur. Helemaal onderaan die ranglijst eindigen Filip De Man (Vlaams Belang) en – jawel – Guy Verhofstadt (Open VLD) met het schaamrood op de wangen. Met respectievelijk nul (!) en drie noteringen op dat vlak kan men zich terecht afvragen wat zij de voorbije vijf jaar in Brussel en Straatsburg hebben uitgespookt.

Europarlementsleden

N-VA de actiefste van alle Vlaamse partijen in het Europees Parlement