Wie kon in november 2016 voorspellen dat Trump de presidentsverkiezingen zou winnen? Bijna alle journalisten, maar ook de Amerikaspecialisten onder de academici waren er zeker van dat de Hillary Clinton de nieuwe president zou worden. Ook eerder hadden ze met grote stelligheid voorspeld dat Trump nooit de nominatie van de Republikeinse partij zou behalen.

Het waren niet alleen de polls die tot die verkeerde inschatting leidden, maar ook de zekerheid dat het Amerikaanse politiek-economische establishment nooit outsider Trump zou aanvaarden. Dit was ook, en is nog steeds, het geval met de ‘socialist’, senator Sanders.

Trump genoot de voorkeur van het Kremlin

Zo ook in Moskou. Het Kremlin bereidde zich voor op het presidentschap van Clinton. Niet dat ze Trump niet verkozen boven Clinton. Voor een Amerikaans politicus was hij immers verrassend vriendelijk voor de Russen. Hij sprak geen agressieve taal, bemoeide zich niet met hun binnenlandse aangelegenheden en wilde overal ter wereld Amerikaanse soldaten terugtrekken. Hij was dus geen imperialist. Misschien was het mogelijk akkoorden met hem af te sluiten.

Clinton was voor het Kremlin de ‘devil we know’. Zij zou een agressieve, belerende politiek voeren. Net zoals ze als minister van Buitenlandse Zaken tijdens het eerste mandaat van Obama had gedaan. De sfeer van de Koude Oorlog zou nog meer opflakkeren. Daarop was Moskou zich dus al aan het voorbereiden.

Trump de handpop van Poetin

Pas later kwam uit dat Trump en zijn familie evenzeer verrast waren. Het Amerikaanse politiek-economische establishment kon het zelfs niet geloven, en wilde Trump niet aanvaarden. Wie weet wat deze populist, waarvoor de ‘deplorables’ massaal hadden gestemd, in zijn schild voerde? Was hij niet erger dan Sanders? Misschien zou hij de bestaande orde door elkaar schudden. Trump kon onmogelijk op eigen kracht het presidentschap hebben veroverd. Daar moest een complot achter schuilen. In deze sfeer werd met de hulp van de Washington Post en de New York Times meteen een ‘verklaring’ gevonden: De overwinning van Trump was het resultaat van een samenzwering van zijn verkiezingsteam en de Russische geheime diensten. De chanteerbare Trump was dus in feite de handpop van Poetin. Blijkbaar kon de Amerikaanse elite na meer dan 50 jaar Koude Oorlog niet meer los van het standaard vijandbeeld: Rusland.

Amerika verkeerde dus in groot gevaar. De nieuwe president moest maximaal geboycot en eventueel tot aftreden gedwongen worden. Dit alles werd in samenwerking met de meeste media massaal verspreid. Veel later bracht een twee jaar durend onderzoek van de speciale onderzoeksrechter Robert Mueller en zijn uitgebreide schare medewerkers aan het licht dat een collusie van Russische geheime diensten en de campagnemedewerkers van Trump niet kon bewezen worden. Toch wordt dit tot op heden door zijn tegenstrevers als een argument tegen hem gebruikt.

Een zwakke president

President Trump was niet in staat voldoende weerstand tegen zijn tegenstanders te bieden. Zijn grootste troef was de heropbloei van de Amerikaans economie. Daar hebben zijn maatregelen zeker toe bijgedragen. Spijtig voor hem dat de coronacrisis de economie erg trof en hij geen adequaat beleid tegen de pandemie voerde.

De president had ook geen goed definieerbare doelen en zijn beleid was niet standvastig genoeg. Hij bleek niet zo intelligent en leed aan een systematisch gebrek aan dossierkennis. Zijn optredens waren door zijn sterk narcistische inborst vaak een president onwaardig. In feite maakte hij geen kans tegen het verenigde politieke en economische establishment. Zeker nadat hij twee jaar geleden zijn meerderheid in het congres verloor.

Een van zijn voorgangers, oud-president G.W. Bush jr., liet zich evenmin opmerken door een schitterende intelligentie. En hij was écht een ramp voor de Verenigde Staten en de mensheid. Zijn onverantwoorde invasie in Irak maakte immers, zonder dat het iets positief opleverde, miljoenen slachtoffers en ontwrichtte tot op heden de ganse regio. Hij was een veel slechtere president dan Trump, maar hij werd en blijft gesteund door het establishment. Trump startte geen oorlog, maar trok daarentegen troepen uit Afghanistan en Irak terug. Geen onverstandige beslissing.

Volgens het Kremlin wint Biden

Voor Trump was het onmogelijk geworden toenadering te zoeken tot de Russen. Hij werd daarentegen gedwongen een soort van Koude Oorlog met hen te voeren. Hij ontdekte evenwel dat niet de Russen, maar de Chinezen de werkelijke vijand van de Verenigde Staten zijn.Daarop poogde hij de negatieve handelsbalans met China om te buigen.

In het Kremlin denkt zowat iedereen dat Biden president zal worden. Poetin betreurt dat, omdat hij nog steeds gelooft dat hij met geen andere Amerikaanse politicus dan Trump een overeenkomst kan sluiten. Hij weet ook dat Trump niet Rusland, maar wel China als de voornaamste vijand van de Verenigde Staten beschouwt. Daarom ook wordt gedreigd met een Russisch-Chinees militair bondgenootschap dat de Amerikanen in grote problemen zou kunnen brengen.

Veel siloviki (geheime diensten en militairen) zien in Trump de man die voor chaos in Amerika en in het Atlantisch bondgenootschap kan zorgen. Dit maakt het Westen zwakker. En dat is gunstig voor hen. Anderen verkiezen Biden. Hij zou het Rusland immers, met meer gezag dan Trump, moeilijk kan maken. In bedreigende situaties kunnen zij dan meer gezag uitoefenen en zo hun greep op hun land verstevigen. Buitenlandse Zaken en de diplomaten verkiezen ook Biden. Hij zou namelijk binnen het systeem zal blijven. Daardoor zou hij minder dan de onvoorspelbare Trump een gevaar voor de wereldvrede zijn.

Ook de Russen moeten nu de verkiezingsuitslag afwachten. Die kunnen ze, zoals in 2016, ook nu niet wezenlijk beïnvloeden. Maar mocht Trump onverwacht toch winnen — wat kan gebeuren — zullen zijn tegenstanders zonder dralen opnieuw een Russisch complot ontdekken.

geheime diensten

Belgische regering moet uitleg geven over gebruik Pegasus spyware

Verkiezen de Russen Trump of Biden?

Stuurt Poetin troepen naar Wit-Rusland?