De Britse parlementariër Alok Sharma – voorzitter van de zojuist afgesloten klimaatconferentie in Glasgow, kon tijdens de slotverklaring nauwelijks zijn tranen bedwingen. De doelstellingen waren niet gehaald: China en India wilden op het laatste moment niet tekenen voor het sluiten van al hun kolencentrales… Nog voor Sharma was uitgesproken verlieten honderden gedelegeerden van milieuorganisaties joelend de zaal, onder het roepen van ’klimaatgerechtigheid nu!’ en ‘power to the people’.

Sprookjeswereld

Het is tekenend voor de sprookjeswereld waarin deze groene elite verkeert: ze hebben geen idee van ‘gerechtigheid’ en zouden iemand van ‘het volk’ nog niet herkennen als ze erover struikelden. Wat de veertigduizend congresgangers twee weken lang ook deden, met ‘het volk’ had het weinig van doen. Laat staan met democratie. Driekwart van hen was ingevlogen, van wie zo’n 500 in privéjets, maar wie daarover begint is een zuurpruim.

Bijna allemaal waren ze het erover eens dat klimaatproblemen democratie en politiek overstijgen. En dat discussie taboe is over temperatuurstijging en de gevolgen daarvan. De bedoeling was in een veertiendaags onderonsje van ieder land verregaande beloftes af te dwingen. Dat zou toch veel makkelijker zijn dan in iedere democratie langdurig het electoraat te bewerken.

Klimaatprins

Het idee om de politiek opzij te zetten uit naam van de toekomst, spreekt vooral diegenen aan die toch al geen of een minimale rol spelen in de democratie. Zoals kinderen, of bekende wereldburgers als de Britse prins Charles. Koning wordt hij nooit, maar in Glasgow leek een nieuwe glansrol voor hem weggelegd: klimaatprins. Zelfs president Biden verklaarde zich te hebben laten adviseren door Charles. Hoezo en waarin zou men zich af kunnen vragen, maar Biden stel je natuurlijk geen lastige vragen als fatsoenlijke journalist…

De Amerikaanse president moest op tijd weg uit Glasgow, voor het zou gaan opvallen dat hij zijn eigen anti-kolen programma voortijdig aan de wilgen heeft gehangen. Nog wel onder dwang van een Democratische senator: Joe Manchin uit de kolenstaat West-Virginia. Die wilde niet tekenen voor het biljoenen kostende sociale hervormingsplan ‘Build Back Better’, zolang de president vasthield aan zijn plan met kolen te stoppen.

O ja, dan is er nog het puntje van de duizenden vergunningen voor nieuwe olieboringen die de regering Biden uitdeelt as we speak.

Klimaatpaus

Prins Charles was lang niet de enige ridder van de droevige figuur in Glasgow. Nee, dan eurocommissaris Frans Timmermans. Hij rekende zich ooit voorbarig rijk met de baan die Ursula von der Leyen voor zijn neus wegkaapte, maar bleef niet bij de pakken neerzitten en wist het in no time tot ‘Europese klimaatpaus’ te schoppen.

Sindsdien lijkt hij alle decorum te hebben laten varen. Als een volgevreten Paulus de Boskabouter probeert hij de EU-burger duizend miljard euro’s uit de zak te kloppen voor een klimaatcatastrofe die er nooit komt. In een quasi heroïsche poging COP26 nog te redden stak de pantoffelheld voor de verzamelde wereldpers zijn mobiel omhoog, met een foto van zijn kleinzoon. ‘Doe het voor hem!’ riep hij wanhopig. Timmermans zou als geen ander moeten weten dat China, noch India ontvankelijk zijn voor dit soort theater.

Kolencentrales niet door en door slecht

Eén op de drie wereldburgers komt uit China en India, én die landen beschikken over ’s werelds drie na en vier na grootste kolenreserves. In China stijgt de energiebehoefte exponentieel en in India hebben 200 miljoen huishoudens nog niet eens stroom. Natuurlijk doen de presidenten Modi en Xi geen beloftes over het sluiten van alle kolencentrales. Verder dan ‘verminderen’ wilden ze niet gaan. Waarmee de belangrijkste doelstelling van COP26 in rook opging.

Voorzitter Sharma eiste tussen de tranen door op hoge toon dat beide landen verantwoording zouden afleggen voor het torpederen van de conferentie. Daar zitten nogal wat hypocriete kantjes aan. Ten eerste gaat energievoorziening op korte termijn altijd vóór het verminderen van CO2 uitstoot op de langere termijn. Ten tweede is de kolenindustrie belangrijk in een land als India: daar werken bijvoorbeeld viermiljoen mensen.

Tenslotte is ook het westen nog lang niet van kolen af. Duitsland draait erop omdat de Groenen daar schone kerncentrales hebben laten sluiten. Ook Groot-Brittannië is voor zo’n 65% afhankelijk van fossiele brandstoffen. Frankrijk en Zweden leveren overigens verreweg de goedkoopste stroom aan hun burgers. Zij hebben de meeste kerncentrales…

Sabotage door China en India?

De groene elite mag van zichzelf natuurlijk niet zeggen dat ze maling heeft aan de energievoorziening van het Aziatische gemeen. Dus wordt het optreden van China en India in algemene termen voorgesteld als ‘sabotage door het industriële grootkapitaal’.

Om één voorbeeld te noemen: de bekende Britse natuurbeschermer en televisiemaker Chris Packham voelde zich door het mislukken van COP26 ‘kwaad, angstig en verraden…’ Hij vervloekte ‘the stupid, the greedy and the evil’, omdat die de planeet in ‘levensgevaar’ brengen… Let wel, dit gaat over China en India. Verschillende van Packham’s ruim een half miljoen volgers op Twitter riepen zelfs op tot een boycot van genoemde landen. Benieuwd of hun iPhones al in de afvalbak liggen…

China en India hoeven zich niet te verontschuldigen. Ze moeten in de eerste plaats zorgen dat de eigen bevolking de stekker in het stopcontact kan steken… Bovendien zijn er behalve die 200 miljoen in India elders op de wereld nog eens 600 miljoen huishoudens zonder elektriciteit. Het oplossen van dat probleem zal het leven in ontwikkelingslanden verbeteren. Daarmee worden oneindig veel meer levens gered dan er volgens discutabele aannames en worstcasescenario’s verloren zouden gaan door opwarming.

Van kwaad naar erger

Klimaatactivisten worden steeds driester in hun onheilsvoorspellingen – misschien omdat ze nog nooit gelijk hebben gekregen. Waar moet dat eindigen? Niet in het vergaan van de wereld, maar waarschijnlijk wel in een politieke crisis.

Hoe lang kan Jan met de pet nog worden gereguleerd, beperkt en uitgeknepen in naam van de groene ideologie? Een vliegvakantie naar de Costa, de kachel hoger zetten als het koud is, een ritje in de auto: het mag allemaal niet meer, want slecht voor het milieu. Het gepeupel is te achterlijk om dat te begrijpen, dus wat nu? Eureka: we maken het onbetaalbaar …

‘Well Done Greta’

Onder de titel ‘Well Done Greta’ – goed gedaan Greta – legt één van de betere financiële sites uit hoe zij zonder het te weten institutionele beleggers heeft beïnvloed. Dat heeft niet alleen de benzineprijzen en stookkosten tot recordhoogte omhoog gejaagd, maar ook de uitstoot van CO2…

Intussen lijmden buiten op straat in Glasgow de grijze postduiven van actiegroep Insulate Britain zich weer eens vast aan het plaveisel om ‘toekomstige generaties te beschermen’… En lekte uit wat Roger Hallam – oprichter van collega-actiegroep Extinction Rebellion, ooit had geschreven over klimaatstijging, toen hij nog in de gevangenis zat: ‘Er komt wetteloosheid, je achterkleinkinderen zullen hun moeder en zuster verkracht zien worden door zwervende bendes jongelui. Die hun daarna de ogen zullen uitbranden met sigarettenpeuken…’

Wat zegt dat eigenlijk over die club van gegoede middenklassers – inmiddels uitgezaaid over de halve wereld, die zich gerechtvaardigd voelen iedereen het leven zuur te maken?

Klimaatevangelie

De samenleving moet en zal buigen voor het klimaatevangelie. De tijd van discussie is voorbij: ‘de wetenschap heeft gesproken’. We moeten minder kinderen krijgen. De grenzen moeten open voor klimaatvluchtelingen die straks met miljoenen Afrika uitgejaagd zullen worden door stijgende temperaturen… Twijfelaars moet het zwijgen worden opgelegd door de sociale media. Die hebben hun algoritmes aangepast om ‘klimaatdesinformatie’ uit te roeien.

De aartsbisschop van de Anglicaanse Kerk vergeleek in Glasgow twijfel aan de naderende Apocalyps zelfs met het ontkennen van de Holocaust. Waarvoor hij later overigens zijn excuses aanbood.

Essentie van het verhaal

Het gaat ‘klimaatsceptici’ al lang niet meer om de vraag of de mens verantwoordelijk is voor de opwarming van de aarde. Wel om hoe ernstig klimaatproblemen in werkelijkheid zijn of kunnen worden, en wat eraan te doen valt. Terug naar de middeleeuwen zien zij niet als oplossing, wel bijvoorbeeld kernfusie en een waterstofeconomie. Als er een crisis komt, zal de menselijke vindingrijkheid die oplossen, maar niet met paard en wagen en windmolens.

Een andere interessante vraag is hoe lang een meerderheid van de bevolking die niet krom wil liggen voor groene rampenscenario’s zich nog buitenspel laat houden …

groene elite

FLOP26