President Joe Biden kondigde op 18 mei aan dat de Verenigde Staten hun immigratiebeleid hebben aangepast. Dat was voor het parlement een grote verrassing: er werd namelijk geen nieuwe immigratiewet aangenomen.

Joe Biden heeft dus het immigratiebeleid eenzijdig gewijzigd, zonder instemming van het Congres. Wellicht is dat ongrondwettig, maar dat hield hem eerder ook niet tegen.

Illegalen

Het presidentieel decreet kent het verblijfsrecht toe aan de echtgenoten van staatsburgers als die al meer dan tien jaar illegaal in het land verblijven. Dat zet hen op weg om binnen afzienbare tijd het staatsburgerschap te krijgen. Het Witte Huis schat dat het nieuwe beleid gevolgen zal hebben voor ruim een half miljoen illegalen.

Biden kondigde het nieuwe beleid aan tijdens een evenement ter gelegenheid van de twaalfde verjaardag van het ‘Deferred Action for Childhood Arrivals’ (DACA), een programma van de regering-Obama. Illegale immigranten die als jonge kinderen door volwassenen werden meegenomen, worden dankzij DACA beschermd tegen deportatie. Ze kunnen ook werken in de Verenigde Staten.

DACA is ongrondwettig, maar overleefde tot op vandaag dankzij juridische handigheden en een gepolitiseerd Hooggerechtshof.

Immigratiewet

Het Amerikaans immigratiebeleid is een voortdurend getouwtrek tussen Republikeinen en Democraten, vooral als de Democraten het Witte Huis controleren. Dat heeft veel te maken met de bijzonderheden van de immigratiewet.

Op papier is de Amerikaanse immigratiewet streng (en eenvoudig): wie illegaal op het grondgebied verblijft, wordt uitgezet. Dat is de basis, opgenomen in de wet. ‘De wet’ is evenwel maar een stukje papier wanneer de uitvoerende macht weigert om de tekst om te zetten in actie.

De twee belangrijkste agentschappen van deze staatsmacht, de ‘Customs and Border Protection’ (CBP) en de ‘Immigration and Customs Enforcement’ (ICE), zijn verantwoordelijk voor de opsporing, detentie en deportatie van illegale immigranten. Doen zij hun werk niet, dan is de immigratiewet weinig meer dan een vodje papier.

Geval per geval

Maar gebrekkige uitvoering van de wet is niet het enige probleem. Er is ook sprake van een onwettige interpretatie (de ‘uitlegging contra legem’, voor de juristen). Het nieuwe beleid van Joe Biden is hiervan een voorbeeld.

Soms kent de (immigratie)wet de president en zijn diensten een beperkte bevoegdheid toe om zelf regels (regulations) te maken. De regel waarop de regering-Biden zich beroept om een algemene deportatie-uitzondering te maken, luidt als volgt (vertaald, eigen cursivering):

‘De minister van Binnenlandse Zaken kan de tijdelijke vrijlating in de Verenigde Staten gelasten van een vreemdeling onder de voorwaarden die hij uitsluitend geval per geval kan voorschrijven om dringende humanitaire redenen of om redenen van aanzienlijk openbaar belang.’

De echtgenoten die verblijfsrecht verkrijgen, kunnen daarna een aanvraag indienen voor een ‘Green Card’, de heilige graal van het vreemdelingenverblijf

Deze bepaling is waardevol. Soms is een zekere flexibiliteit nodig om een kennelijk onredelijke situatie te voorkomen. Dat deze uitzonderingen ‘geval per geval’ voorgeschreven moeten worden, en dan nog enkel om één van twee redenen, betekent wel dat een algehele amnestie voor illegale echtgenoot-immigranten niet onder deze regeling valt. Een onwettige interpretatie, dus. Tegenstanders kondigden al juridische stappen aan.

Staatsburgerschap

Republikeinen verdenken Democraten er al zeker twintig jaar van dat zij hun politiek succes verankerd hebben in een demografische shift, weg van de blanke meerderheid naar een ‘majority-minority’-samenleving.

Dat klopt ook. De Democraten pochen geregeld met hun ‘diverse coalitie’ die de arbeider uit West-Virginia en cultuurconservatief uit Ohio overbodig maakt. De ‘deplorables’ van Hillary Clinton, weet u nog? Zij zijn heus niet zwart.

Dat etnische minderheden, in het bijzonder Latino’s, steeds vaker Republikeins stemmen is een vervelende waarheid, maar zolang ze Democraten met mooie meerderheden aan het Witte Huis helpen dendert de immigratietrein verder.

Zo maakt ook het nieuwste decreet van de regering-Biden duidelijk. De echtgenoten die verblijfsrecht verkrijgen, kunnen daarna een aanvraag indienen voor een ‘Green Card’, de heilige graal van het vreemdelingenverblijf. En na de Green Card komt het staatsburgerschap. En welk politiek recht heeft de staatsburger dat de vreemdeling niet heeft? Juist, ja, …

immigratiewet

Amnestie voor honderdduizenden illegale immigranten

Frankrijk heeft nu toch een immigratiewet