OK, nu heeft echt zowat iedereen zijn mening geventileerd over de gepeperde straf die Jeff Hoeyberghs te beurt viel, omwille van zijn vrouwvijandige ‘haattaal’ op die bewuste lezing voor een studentenpubliek. Zijn advocaat, Hans Rieder, ook niet bepaald een koorknaap, die het grootste geboefte verdedigt en een jaar geleden veroordeeld is geweest wegens bedreiging van een magistraat, heeft al aangekondigd in beroep te zullen gaan. Wordt dus vervolgd wegens groot succes.

Ondertussen zie ik een valletje waar we niet mogen inlopen: de heiligverklaring van Jeff de martelaar. In december van 2019, de week na zijn lezing dus toen het tumult uitbrak, nam ik het al op voor de man. Niet voor zijn opinies, wel voor het recht om ze te uiten, en nadien nogmaals in mijn boek ‘Politiek incorrect’ (2020). Sta me dus toe te lachen met de golf van verontwaardiging vandaag rond het vonnis bij lieden die het warm water heruitvinden.

Een martelaar met domme praat

Maar dat twee socialistische madammekes, Hannelore Goeman en Katia Segers, parlementsleden voor wat toen nog sp.a heette, aan de basis liggen van de klacht bij het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen, en heel het circus in gang hebben gezet, vergt enige achterdocht.

Misschien was het tactisch wel slim van links om de Vlaamse rechterzijde een martelaar aan te smeren waar toch alleen maar domme praat uitkomt. Alsof er tussen Maas en Noordzee geen andere boegbeelden van de politieke incorrecte vrijdenkerij rondlopen dan Tettenjef, die overigens om fiscale redenen in Andorra woonachtig is.

Dood en begraven?

Ik gun het Hannelore en Katja eigenlijk niet, de manier waarop N-VA en Vlaams Belang nu moord en brand schreeuwen dat de vrije meningsuiting bedreigd wordt, en een debat willen openen over ‘opiniedelicten’. Waarbij Sam Van Rooy (VB) het zelfs bestond om de hashtag #jesuisjeff te lanceren, hierin bijgevallen door Siegfried Bracke (N-VA).

Echt? Non, moi je ne suis pas Jeff. De vrije meningsuiting is niét dood en begraven omdat Hoeyberghs een juridisch blauwtje opliep. Natuurlijk is het vonnis van de pot gerukt, en is de kwalificatie van ‘haattaal’ in het strafrecht voor discussie vatbaar. Alhoewel. Als er in een moskee wordt gepredikt dat onze decadente westerse maatschappij moet vernietigd worden, dan willen we dat er kordaat wordt opgetreden, en zal Van Rooy de eerste zijn om dat te eisen. Het is dus uitkijken geblazen.

Ik wil dus best wel een debat over deze kwestie, maar niet omdat een maffe plastische chirurg beschrijft hoe hij een meisje van de fiets wil trekken en haar sjakoske in brand wil steken. Goeman, Segers en heel hun gevolg hadden in hun achterhoofd misschien wel een andere agenda, namelijk via de uitspraken van deze paljas de Vlaamse rechterzijde in haar geheel te compromitteren, en het verschuiven van de aandacht, weg van het religieuze fundamentalisme en zijn Jihad-aspiraties, naar (extreem) rechtse ‘haattaal’.

Zemmour

Daarin zijn ze dan wonderwel gelukt, nu zelfs de twee rechtsdraaiende voorzitters Tom Van Grieken én Bart De Wever hun verontwaardiging uittweeten over ‘de bedreigde vrije meningsuiting’. Komaan zeg.

Wat gaan we dan doen als er eens echt iemand voor zijn/haar opinie op de beklaagdenbank terecht komt, zoals Eric Zemmour bijvoorbeeld overkwam? En wat met de al decennia lang toegepaste uitsluitingstactiek van de openbare omroep tegenover stemmen die niet als politiek correct worden beschouwd?

‘Un train peut en cacher un autre’, staat aan elke Franse spoorwegbarreel. Daarom was het goed dat Assita Kanko (N-VA), toch een ervaringsdeskundige op gebied van misogynie, een dissident geluid liet horen en de veroordeling goedkeurde. Misschien zal dat wel doorgepraat zijn in het partijbureau, maar soit. Iemand moest het doen, het signaal geven dat een debat over opiniedelicten een betere case verdient. En dat we ons misschien wel belachelijk maken door hier een Dreyfuss-allure aan te geven.

Twee katinnen en een hond

De rest is humor. Ik denk niet dat Hoeyberghs erin is geslaagd om mannen, ook niet degenen die de lezing bijwoonden, ertoe aan te zetten hun vrouw een pak slaag te geven of het ex-lief van hun zoon van haar fiets te trekken. Misschien eerder au contraire. Ook dat missen Hannelore en Katja compleet, samen met bijna heel de linkerzijde: een gevoel voor ironie en relativiteit, waardoor elke vorm van satire of karikatuur al snel ‘haattaal’ wordt. Tijd dat we dit een plaats geven en Jeff zetten waar hij thuishoort, namelijk bij de stand-up-comedians met een soort humor die je niet hoeft te smaken, maar die verder als curiosum zijn bestaansrecht heeft.

Laten we het toegeven: dit is een compleet uit de hand gelopen grap. Het had nooit tot een juridische zaak moeten komen, maar de amplitude die het nu krijgt is ronduit grotesk. Misschien verhouden Hannelore, Katja en Jeff zich wel als twee poezen tot een hond. Dat komt binnen één huishouden nooit goed, maar het is ook niet erg. Lees het als een dierenfabel en snap dat ook die rechter maar een wet toepast die door de verkozenen des volks is gestemd. Uw verkozenen dus, ja, wij zijn het volk! (Lachband).

JesuisJeff

Neen, ik ben niét Jeff!