Meer en meer hedendaagse problemen komen tot bij de kinderen: transgenders roepen luidkeels achter kinderen aan te zitten, de onderwijskwaliteit daalt en er is steeds meer woke-ideologie in de klas. Activisten willen hun onschuld perverteren en dat lukt razendsnel – zoals we vroeger al zagen met de klimaatjongeren. De hoera-opvoeding die veel kinderen vandaag krijgen helpt hen niet om met de voeten op de grond te blijven. De wacko poco woke beweging heeft intussen een enorme invloed op onze machtigste instituten. Dat toont aan hoe zwak onze positie is om onze eigen kinderen te beschermen. Toch is kinderen maken en goed opvoeden de eerste verdedigingslinie om de kar te keren, beginnende met je eigen gezin.

Woke wint zonder slag

Ook het verlies aan sociaal weefsel speelt een rol. Onlangs in de trein zette een jongeman zijn voeten naast me op de bank. Toen ik hem zei dat te laten, vroeg hij of het mijn werk was mensen hierover aan te spreken. Hij verzette zijn voeten, maar dan lachend, suggererend dat ik de onaangepaste was. Ergens begreep ik hem wel: hij, opgevoed in afwezigheid van autoriteit, is een stil slachtoffer van een cultuuroorlog.

De verontwaardiging tegen woke flakkert wel eens kort op, waarna het weer ineenzakt als een pudding. Neem nu de Roald Dahl-censuur van enkele maanden geleden, Agatha Christie bracht wat later al heel wat minder deining en bewees dat ze gewoon verder doen. Zo wint de woke-beweging zonder veel moeite, terwijl je het belang van goede jeugdliteratuur voor jongeren niet mag onderschatten: wie opgroeit met een leesmicrobe blijft heel zijn leven een boekenwurm, wordt zo zelf succesvoller en minder afhankelijk van groepsdruk, dus ook minder woke.

Woke-ideeën tot bij de jeugd

Maar wat zijn die politiek correcte woke-ideeën en waarom zijn ze zo schadelijk?

Woke-idee: het Westen is slecht, blanken zijn slecht, met het verleden moet je breken. Realiteit: onze voorouders leefden in keiharde omstandigheden, toch danken we onze welvaart aan hun doorzettingsvermogen. Kinderen moeten daarom steunen op het verleden om een voorspoedige toekomst op te bouwen.

Woke-idee: milieu en klimaat gaan door de mens naar de vaantjes. Realiteit: door economische vooruitgang komt er steeds meer aandacht voor oplossingen. Kinderen moeten vertrouwen hebben in menselijke creativiteit, in plaats van schuldgevoel bij elk ongerecycleerd velletje waarop ze tekenen.

Meer succesvolle kinderen!

Woke-idee: heteroseksualiteit is slecht. Realiteit: het klassieke gezin is de beste plaats voor kinderen om succesvol op te groeien en de beste plaats voor de ouders om een zinvol leven te ontwikkelen. Woke ideeën gaan snel verder en explicieter: voorleesuurtjes van dragqueens aan peuters in Brugge zijn niet voldoende. In New York zongen ze: ‘We’re here, we’re queer, we’re coming for your children’. De woke-indoctrinatie brengt kinderen in de war, met potentieel grote negatieve invloed op hun verdere leven.

Woke-idee: de wereld is overbevolkt. Realiteit: de snelle veroudering van de actieve bevolking in het Westen is zorgwekkend. Wij moeten net meer kinderen maken! ‘Het gebouw van de welvaartstaat en westerse beschaving zal zonder twijfel vallen, de eerste weeën zijn al voelbaar’, schrijft financieel expert Luc Nijs in Doorbraak. De toekomst lijkt grimmig. Waarin kan je nog investeren om dit tegen te gaan? Misschien goud, maar daar ken ik niets van. Zeker ook kinderen. Kinderen, vooral verantwoordelijke en welopgevoede kinderen, zijn de toekomst: die zullen heus niet in de weg lopen!

Opvoeden met autoriteit

Woke-idee: autoriteit is slecht. Realiteit: kinderen horen te vaak ‘hoera’, te weinig ‘neen’. Alles wat we hebben bereikt is er gekomen door autoriteit.

Eens ouders min of meer op dezelfde golflengte zitten, is opvoeden met autoriteit in feite gemakkelijk. Het zorgt voor duidelijkheid en rust. Kinderen die autoriteit respecteren, kunnen zich bezighouden zonder smartphone of spelconsole, of zonder hun ouders om de haverklap te storen. Ze helpen in het huishouden, ook uit zichzelf. Ouders moeten hen maar één keer vertellen wat ze moeten of net niet mogen doen. Als deze kinderen een goede reden hebben om daar niet mee akkoord te gaan, weten ze dat op een respectvolle manier mee te delen, om de uiteindelijke beslissing aan de ouders over te laten.

Kinderen luisteren graag naar ouderlijke wijsheid, ook al gaat die in tegen de tijdsgeest. Wijsheid met een sterke logica en gegrond in de realiteit, staat los van de tijd – als jongeren dat aanvoelen geeft het hen de kracht om tegen de tijdsgeest in te gaan. Ze respecteren ook andere volwassenen, zoals leraren op school, waardoor ze er gemakkelijk van leren. De opvoeding is des te beter gelukt als kinderen succesvollere volwassenen worden dan hun ouders. Voor hoe dat allemaal kan verwijs ik naar mijn praktische boek ‘12 regels voor opvoeden met autoriteit’ dat net is uitgekomen.

Heropbouw sociaal weefsel

Onze kinderen groeien in het sociale weefsel van de toekomst. Poco-woke activisten hebben dat in negatieve betekenis goed begrepen: het indoctrineren van kinderen op zoveel mogelijk manieren is, zoals we zagen, hun corebusiness. Laten we hen zomaar doen?

Veel kinderen goed opvoeden is daarom een investering in de toekomst en een nobele daad van verzet tegen woke. Hierbij hoort ouderlijke trots: weinig levensstijlen zijn zo vervullend in het leven dan verantwoord ouderschap, zeker als je je kinderen met veel liefde en autoriteit omringt. Zo gauw je afstand doet van de huidige applaus-opvoeding is dat overigens best gemakkelijk.
Pedagoog John Rosemond stelt het helder: ‘Goed ouderschap is een daad van liefde voor de buren’.

John Rosemond

Kinderen aan het front van cultuuroorlog