Ivan De Witte en Michel Louwagie hebben na 35 jaar bestuur KAA Gent van de regen in de drop gebracht. Ze krijgen, nu de Buffalo’s worden verkocht, een afscheidspremie van respectievelijk 2,5 miljoen en 1,5 miljoen. Het woord graaien is al voor veel minder gevallen.

Ter herinnering

In 1999 had de club 25 miljoen euro schuld. Vandaag is dat 68 miljoen. Zonder de nieuwe kapitaalsinjectie van 21 miljoen euro van de Oost-Vlaamse ondernemer Sam Baro – de nieuwe eigenaar – was KAA Gent tegen eind dit jaar waarschijnlijk bankroet.

De Witte en Louwagie starten bij KAA Gent ongeveer samen. De Witte in 1988 als bestuurder, Louwagie in 1990 als manager. In datzelfde 1988 bleek uit een boekhoudkundige doorlichting van professor De Lembre dat KAA Gent 3,5 miljoen euro schulden had. Elf jaar later, in 1999, bleek dat na een audit van KPMG 25 miljoen. KAA Gent zat op de rand van het faillissement. De Witte werd voorzitter.

Op zeer korte termijn kon hij ruim 12 miljoen euro schulden consolideren (dat wil zeggen: samenvoegen in één lening) en/of verschuiven, en 2,8 miljoen euro werd omgezet in aandelen. KAA Gent was daarmee niet gered, maar de schuldenproblematiek was wel een stuk minder acuut. Ook al omdat de stad Gent een jaar later het versleten Jules Ottenstadion kocht voor 3,7 miljoen euro. De club ging in ruil huur betalen: 150.000 euro per jaar. Daar is nooit één cent van betaald. Maar de stad ging nog verder. Ze financierde ook voor 850.000 euro de nieuwe tribunes, samen een onrechtmatige overheidssteun van 2,8 miljoen euro. Alles samen leverde de stad toen 6,5 miljoen euro Gents belastinggeld, waarmee een derde van de schuld kon worden weggewerkt. De vraag of dat wettelijk oké was, werd niet gesteld.

Miljoenensteun voor Ghelamco Arena

Intussen bleef het Jules Ottenstadion wel tot op de draad versleten. Maar KAA Gent had voor een nieuw stadion niet het geld noch de draagkracht om een lening te krijgen. En dus bouwde de stad dan maar zelf dat nieuwe stadion: de Ghelamco Arena. Bouwkost: 80 miljoen euro. Maar dat zijn de cijfers die in de papieren staan. Als we eerder deze maand Het Laatste Nieuws mogen geloven, kostte het stadion zo’n 130 miljoen euro.

De bijdrage van de stad Gent? Er werd 38 miljoen geïnvesteerd in het stadion zelf, en de stad stond ook borg voor 15 miljoen aan leningen. De vraag of dat wettelijk oké was, was niet aan de orde.

Tot zo ver de geschiedenis.

Financieel beleid KAA Gent

Vandaag zit de club opnieuw in zeer slechte financiële papieren. Ondanks de ondersteuning van met 50 miljoen euro van de Gentse belastingbetalers leverde het 34-jarige bewind van Ivan De Witte en Michel Louwagie slechts één titel en twee bekers op. KAA Gent sloot in 2022 zijn jaarrekening af met een geconsolideerde schuld van maar liefst 68 miljoen euro. Wie denkt dat ook dit een gevolg is van de coronacrisis vergist zich: in 2019 stond de geconsolideerde schuld op 64 miljoen.

Vandaag is de club dus verkocht. En Sam Baro heeft gekocht op het juiste moment, want KAA Gent zit eigenlijk aan de bedelstaf. Maar door Baro’s kapitaalinjectie is de club weer (tijdelijk?) met de voeten van het ijs.

Dat De Witte en Louwagie aan die verkoop nog een stevige som zouden overhouden, kon voor de stad in eerste instantie volstrekt niet door de beugel. Omdat, werd gezegd, die aandelen eigenlijk alleen maar waardeloze, theoretische of papieren aandelen zijn: bij de oprichting van de vennootschap heeft immers niemand voor die aandelen betaald. Schepen van Sport Sophie Bracke (Open Vld) had het zelfs over Monopoly-aandelen.

Vandaag blijken die toch 7,7 miljoen euro waard te zijn (naast De Witte en Louwagie zijn er nog een hele reeks veel kleinere aandeelhouders). Met het fiat van de stad. Want De Witte en Louwagie hebben hun moment gekozen. Het was dat, of het bankroet. Eén jaar voor de verkiezingen kan de verzamelde Gentse politiek dat missen als kiespijn. De wraak in het stemhokje van de grote schare Buffalo-supporters mag niet worden onderschat. De Witte en Louwagie weten dat…

Een kwestie van fatsoen

Het duo is overigens al eens langs de kassa gepasseerd. In 2020 hebben ze hun aandelen in Horeca Foot (dat vanaf 2013 in het stadion de exclusiviteit van de horeca-uitbating kreeg) verkocht aan KAA Gent. Hoeveel de club daarvoor heeft betaald, en of De Witte en Louwagie als zaakvoerders van Horeca Foot in de jaren vóór die verkoop ook werden betaald, is niet te achterhalen. Wel weten we dat Louwagie wordt betaald via zijn managementvennootschap, met de laatste vier jaar een jaarlijkse omzet van om en bij de 1 miljoen euro. Niet slecht. Nu komt er dus een extraatje.

Wie de geschiedenis kent, kan niets anders besluiten dan dat die 7,7 miljoen euro voor de aandeelhouders eigenlijk naar de club en haar supporters moeten gaan. Dat is een kwestie van fairplay en fatsoen. De stad Gent had op dat punt nooit mogen toegeven.

Jules Ottenstadion

KAA Gent betaalt riante afscheidspremie aan De Witte en Louwagie