Voor het geval u het mocht gemist hebben: Open VLD heeft de verkiezingen verloren. De partij ging van 13,5 procent naar 8,8 procent. Een daling van 4,7 procent. Maar die procentjes doen het bloeden van de liberale partij onrecht aan. Dat kan veel beter.

In 2019 stemden 579.334 mensen voor de partij. In 2024 waren dat er 380.659. Geloof ze dus niet als zo’n partijvoorzitter zit te jammeren dat hij 4,7 procent kiezers verloor. Dat is een wiskundige leugen. Hij verloor maar liefst 198.675 stemmen ofte 34,29 procent van zijn kiezers. Kwestie van de zaken in het juiste perspectief te zetten.

9 volle sportpaleizen kwijt

De Croo vraagt zich nog altijd af waarom hij zo’n 9 volle sportpaleizen aan kiezers verloor ondanks zijn voortreffelijk werk. Terwijl de echte vraag natuurlijk is waarom hij nog een dikke 24 van die sportpaleizen overhoudt. Ik kan u verzekeren dat hun namen en adressen zeer gegeerd zijn bij de getuigen van Jehovah, verkopers van Arco-aandelen en Nigeriaanse prinsen die u in ruil voor 5.000 euro hun hele miljoenenfortuin overmaken.

Maar geen paniek. Maar liefst acht nieuwe kandidaat-voorzitters staan klaar om het roer om te gooien en de Vlaamse liberalen weer geloofwaardig te maken. Niet het Open VLD-schip, voor alle duidelijkheid. Die naam gaat op de schroothoop, naast die van Townsend Thoresen (google tip voor de jongere lezers) . Maar het fiere liberalisme moet weer wind in de zeilen krijgen.

Dat is in principe niet zo moeilijk. Om niet te zeggen dat het eigenlijk heel eenvoudig is. Je neemt het beleid van liberale premiers als De Croo en Verhofstadt en doet dan net het tegenovergestelde. Een simpel voorbeeldje. In plaats van de bodem uit de schatkist te slaan en een put te beginnen graven, probeer je er wat in te krijgen zonder de boel plat te belasten. Iets old school liberaals, zeg maar. Oh ja, Gwendolyn Rutten hang je tijdens partijbijeenkomsten best met een grote knevel in haar mond aan een boom, zoals de bard Assurancetourix in de Asterix strips. Eens zo gezellig.

Welke clan wint?

Maar wie van de acht kandidaat-voorzitters kan je vertrouwen om dit concept armen en benen te geven? Wie van de acht heeft geen banden met de heersende warlords binnen de partij: de bende van De Gucht, de rabauwen van De Croo, de beurzensnijders van Dewael en de snoevende snoodaards van Verhofstadt. Of met de kleinere maar niet minder gevaarlijke zetbazen Kwalijke Quick of Gezwinde Gwendolyn. Wie het liberale schip naar open zee wil leiden moet het voorbij deze kliffen leiden. Is het heruitvinden van het liberalisme heel makkelijk door het gewoon toe te passen, dan is de juiste m/v/x kiezen dan weer aartsmoeilijk.

Wie is de mol binnen de kandidaten die stiekem voor een clan of zetbaasje rijdt? Of beter, wie is geen mol? Je kan er donder op zeggen dat de clans hun eigen mannetje naar voor hebben geschoven en op meerdere paarden wedden.

Alle kleuren van de regenboog

De leden van Open VLD kennen hun pappenheimers ondertussen wel. De laatste keer dat hun mening gevraagd werd, verkozen ze de jonge beloftevolle donkerblauwe Lachaert als voorzitter van de partij op basis van een donkerblauw programma. De ideale ruggensteun voor een donkerblauwe De Croo. Wat kon er dan nog verkeerd lopen? Het kon tenslotte niet slechter dan de appelblauwzeegroene Rutten die droomde van een centrumlinkse regering met haar als premier? Niet toch?

Wel toch! Het duo Lachaert-De Croo veranderde prompt meermaals in alle kleuren van de regenboog – blauw uitgezonderd – en maakte een centrumlinkse regering met De Croo als premier. Rutten werd verplicht minister, zelfs nadat ze de nationale politiek vrijwillig had verlaten. Menig kameleon floot net zo lang bewonderend tussen zijn tanden tot hij er geen meer had. En toen Lachaert ging lopen, moesten de leden vooral hun mond houden en koos De Croo helemaal alleen een nieuwe – nou ja – voorzitter.

Laat ons eerlijk zijn: het zal ze niet lukken, die arme resterende Vlaamse liberalen. Tenzij…

Een nieuw tv-format!

Tenzij heel Vlaanderen de handen in elkaar slaat en de VRT een nieuw televisieformat lanceert in de zomermaanden: ‘Wie is (niet) de mol?’. De acht gaan samen op reis en worden onderworpen aan urenlange uiteenzettingen over de peri-menopauze, leugendetectortests en een quiz over het liberalisme van voor de VLD.

Kopstukken van andere partijen komen langs met onfatsoenlijke voorstellen. Wie hapt? Wie blijft weg van de symbolische verbranding van Van Quickenborne? Wie gooit de kleinste steen naar Verhofstadt? Wie hangt Gwendolyn het hoogst in de boom bij het dagelijkse avondmaal? Wie is al dan niet chanteerbaar?

Het heeft werkelijk alles om een regenachtige zomer door te komen. Eén van de kandidaten heet zowaar De Gucht. Zet hij het broertje op de lijst of is zijn hele kandidatuur maar een instinkertje van de programmamakers?

Spanning en intrige! Week na week valt een kandidaat af. Tot de ware ‘niet de mol’ overblijft. U kijkt toch ook?

kandidaat-voorzitters

Voorzittersverkiezingen bij Open Vld