Sinds 12 april van dit jaar is in de deelstaat Noordrijn-Westfalen (NRW), net als in de rest van Duitsland, een zogenaamde coronasneltest voor alle scholieren wettelijk verplicht. Een negatieve testuitslag is echter geen excuus om geen mondmasker te hoeven dragen. De mondmaskermaatregel geldt al sinds begin van het schooljaar 2020-2021. Zowel tijdens de les, als ook in de buitenlucht mogen de kinderen enkel nog met een ingepakte facie leren en ravotten. Bovendien mogen de scholieren geen textielmaskertjes meer dragen zoals in 2020, maar uitsluitend de zogenaamde blauwe en witte op-maskers. Om de ernst van de situatie te benadrukken zijn in Duitsland sport- en vrijetijdsactiviteiten voor kinderen al sinds het begin van de pandemie absoluut verboden.

De invoer van de sneltesten op school kwam niet als een donderslag bij heldere hemel, maar werd voorzichtig geïntroduceerd. In eerste instantie bestond vóór de verplichting een periode waarbij het kind een setje meekreeg en vrijwillig thuis mocht testen. Een van de ouders moest daarna een verklaring ondertekenen dat de test negatief was. Daarmee was de kous af.

Coronaparia’s

Sinds 12 april zijn alle scholieren (vanaf 6 jaar) dus verplicht onder toezicht van het onderwijzend personeel met een staafje (optisch vergelijkbaar met ragertjes voor tandhygiëne) tot 4 cm (!) diep in hun neus te peuren, totdat leraar of lerares beslist dat aan de voorschriften is voldaan. Daarna wordt het staafje in een flesje met een niet nader gedefinieerde, door de schoolleiding als ‘ongevaarlijk’ bestempelde vloeistof gedoopt. Uit dit flesje worden 2 à 3 druppels op een soort van thermometertje gegoten.

De klas houdt de adem in, want de scholier bij wie twee streepjes op het metertje verschijnen, wordt door de leraar ‘discreet en onopvallend’ naar een andere ruimte geleid. De ouders van de betreffende onverlaat worden gealarmeerd en de hele familie incluis kind moet bij een officiële instantie komen opdraven voor een ‘professionele test’. Mocht de positieve uitslag worden bevestigd door een tweede of derde test, volgt quarantaine. Én het zoeken naar een andere school, aangezien het kind tot het einde zijner dagen door zijn ‘Klassenkameraden’ als coronaparia nagewezen zal worden.

‘Ausschluss vom Schulbesuch’

Als vrijheidslievende mensen en met de kennis dat in België en Nederland minderjarigen door de overheid inzake coronamaatregelen grotendeels met rust worden gelaten, weigerden mijn vrouw en ik deze testprocedure voor onze 7-jarige zoon. De gevolgen bleven niet uit. Wij ontvingen een brief met de intrigerende titel ‘Ausschluss vom Schulbesuch wegen Nichtteilnahme an einem verpflichtenden Corona-Test gemäß § 1 Abs. 2a Satz 2 der Coronabetreuungsverordnung’. Zolang zoonlief niet aan de test deelneemt, mag hij de school niet bezoeken. Dat schoolbezoek inmiddels voor de eerste vier klassen is beperkt tot twee keer vier uur per week wordt in de vriendelijke brief wijselijk achterwege gelaten.

‘De bedreiging van de lichamelijke integriteit van alle aan het schoolleven deelnemende personen weegt zwaarder dan het individuele belang zich niet aan genoemde maatregel te houden,’ aldus het schoolbestuur in opdracht van het Ministerie van Onderwijs van deelstaat NRW. Op het moment zijn nog geen verdere juridische consequenties verbonden aan deze uitsluiting. Voor de toekomst heeft de overheid echter nog vele mogelijkheden. Als alternatief verwijst de brief overigens door naar een teststraat. Daar wordt de test door een willekeurige tot wanhoop gedreven medische leek uitgevoerd die vanwege het coronabeleid net zijn voorgaande job is kwijtgeraakt. Voordeel van het testcentrum is dat bij een negatieve uitslag een fraai document met stempel wordt opgesteld waarmee men in theorie binnen 48 uur het recht heeft een dierentuin of museum naar keuze te bezoeken. Mits geopend, natuurlijk.

De lolly-test

Vanaf midden mei wordt het roer rond de sneltest op Duitse scholen dan nog eens compleet omgegooid, aangezien dan neusborsteltje en ‘ongevaarlijke vloeistof’ worden vervangen door een zogenaamde ‘lolly-test’. Deze jolige benaming moet er kennelijk bij helpen de kleintjes zelf over de streep te halen: ‘Mama, ik wil ook een lolly.’ Ook bij de lolly-test is het voor ouders onmogelijk te achterhalen wat hun kinderen zoal in mond en neus moeten stoppen. Verder dan ‘de overheid zal uw kind geen schade willen berokkenen’ en ‘we weten het zelf ook niet precies’ komt juf of meester niet. Certificaten of eenduidige informatie over inhoudsstoffen worden nergens ter beschikking gesteld, niet door de school en zeker niet door de Chinees klinkende bedrijven die de testen en masse distribueren. In talloze video’s laten vrolijke kinderen zien hoe leuk testen zijn kan.

Zowel op school, als ook in kinderprogramma’s op Duitse tv en radio worden bovendien de voordelen van zowel het dragen van maskertjes, als ook het testen voor minderjarigen op uiterst luidruchtige wijze onder de aandacht gebracht. ‘Vroeger mocht ik alleen tijdens carnaval verkleed naar school, nu mag ik altijd met een maskertje op!’, verklaarde de 8-jarige Sebastian onlangs in het programma Kiraka op WDR-5. Bovendien doet in de Bondsrepubliek een vreemde mythe de ronde: het zijn in de eerste plaats kinderen die corona zouden verspreiden. Tijdens wandelingen heb ik al meerdere volwassenen mogen waarnemen die met gevaar voor eigen leven in de braamstruiken, een nabije greppel of het razende verkeer doken, om uit te wijken voor kinderen. En dan zijn daar ook een aantal ouders die zelfs hun bloedeigen kleuters een, natuurlijk veel te groot, FFP-2 masker aantrekken, terwijl zelfs de Duitse overheid dit uitdrukkelijk afraadt. Die kleuters lopen dan eveneens in de braamstruiken, een nabije greppel of het razende verkeer. Dit keer echter omdat hun zicht compleet belemmerd wordt.

Versoepeling niet in zicht

Een versoepeling van de maatregelen, tenminste voor kinderen, is hier te lande nog niet in zicht. Als in Duitsland de ambtelijke machine eenmaal is gestart, dan loopt die op volle toeren. Zeker met een kinderloze bondskanselier die alles op alles lijkt te zetten om de mythe over jeugdigen die corona verspreiden niet alleen in leven te houden, maar regelrecht te promoten.

Vorige week vroeg een kleuterleidster of ik een paar sneltesten voor mijn jongste zoon mee zou willen nemen. Voor thuis en geheel vrijwillig natuurlijk. ‘Um Gottes Willen’, antwoordde ik. Naar verwachting hebben we binnen de maand ook een mooie brief van de kleuterschool op de mat liggen.

Kiraka

‘Die Kinder sind schuld.’