Jaarlijks maken migranten vanuit ons land zowat 7 miljard over naar hun landen van herkomst, zo blijkt uit onderzoek van de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM). Marokko, Turkije en Roemenië zijn de belangrijkste begunstigden van die geldtransfers.

Volgens de Wereldbank stroomde er in 2022 via migranten zomaar eventjes 765 miljard euro van rijkere westerse landen naar de herkomstlanden van arbeidsmigranten. Dat is een stijging met 83 procent op nog geen vijftien jaar tijd. Voor heel wat landen met een laag of gemiddeld inkomen zijn die geldtransfers door migranten intussen uitgegroeid tot een bron van inkomsten die niet enkel de officiële ontwikkelingshulp maar ook de rechtstreekse buitenlandse investeringen in die landen overstijgt.

Bovendien wordt er in de cijfers van de Wereldbank alleen rekening gehouden met formele geldovermakingen. Omdat er aan die formele transacties – bijvoorbeeld via Western Union of MoneyGram – ook flink wat extra kosten verbonden zijn, kiezen almaar meer migranten voor informele kanalen om geld naar hun thuisland over te maken. Het reële bedrag ligt dus ongetwijfeld nog een stuk hoger.

4 miljoen migranten

IOM onderscheidt een drietal belangrijke motieven voor die geldoverdrachten. Meestal gaat het om steun aan de familie, bijvoorbeeld om de levensomstandigheden ter plekke te verbeteren of om onderwijs voor familieleden te financieren. Ook de terugbetaling van de reiskosten om in ons land te geraken, of de betaling van diensten die in het land van herkomst door achtergebleven familieleden worden uitgevoerd, zijn vaak voorkomende motieven. ‘Bijvoorbeeld het beheer van onroerend goed of de afhandeling van financiële zaken’, klinkt het in het rapport.

Opvallend: ons land speelt een belangrijke rol in die internationale geldoverdrachten door migranten. Dat is – niet geheel verrassend – grotendeels te wijten aan het bijzonder hoge aandeel migranten in België. Volgens Statbel, het Belgische agentschap voor de statistiek, verbleven er in 2022 ongeveer 2,1 miljoen migranten in ons land. Tellen we daar ook de migranten van de tweede generatie bij, dan stijgt dit aantal tot bijna 4 miljoen. Daar zitten uiteraard ook wel wat erkende asielzoekers bij, maar de studie maakt niet duidelijk hoe groot hun aandeel precies is in de transfers.

Illegaal migreren

Wie er het IOM-rapport op naleest, krijgt ook de indruk dat deze transfers toch vooral toe te juichen vallen, omdat ze de economische ontwikkeling van armere landen buiten Europa een boost zouden geven. Dat klopt maar gedeeltelijk. Massale geldtransfers kunnen ook een een cultuur van afhankelijkheid creëren in het ontvangende land, waardoor de arbeidsparticipatie daar afneemt en de economische groei op lange termijn net wordt vertraagd. Dat blijkt overigens ook uit het rapport zelf: het geld dat migranten vanuit België naar hun thuisland stuurden, was vooral bedoeld om in de directe financiële noden van de achtergebleven familie te voorzien of ging naar medische verzorging. Amper zes procent gaat momenteel naar lokale investeringen die ook op langere termijn renderen.

Daarnaast voedt dit soort geldoverdrachten uiteraard ook de internationale migratie. Migranten die het gemaakt hebben in Europa fungeren achteraf vaak als kostwinner voor hele families, waardoor de druk om desnoods illegaal – en vaak op heel risicovolle wijze – Europa binnen te komen net toeneemt. Last but not least is er natuurlijk ook het economische nadeel voor ons land: de 7 miljard dollar die elk jaar naar het buitenland verdwijnt, wordt uiteraard ook niet in de Belgische economie geïnvesteerd.

kostwinner

Migranten versassen jaarlijks 7 miljard dollar vanuit België naar thuisland