De beruchte PS-coryfee Maria Arena rakelde als Europarlementariër een oud fake-news-verhaal op om aandacht te trekken in het Europees Parlement. De Europese Commissie moet volgens Arena dringend ‘toxische stoffen’ in wegwerpluiers verbieden want ‘baby nappies’ zouden geen ‘schadelijke chemicaliën’ mogen bevatten. Tien maanden geleden wees onderzoek – van nota bene de Europese Unie zelf – al uit dat van het hele gif-verhaal en gevaar voor baby’s niks klopt.

Marie Arena

De omwille van haar dure badkamers beruchte ex-minister Marie Arena is een protegé van Elio Di Rupo en zetelt na een brokkenparcours als federaal en regionaal minister sinds 2014 in het Europees Parlement (dat ook berucht is van dure badkamers).

De benoeming op 22 juni van een nieuwe topvrouw bij het European Chemical Agency (ECHA) had tot gevolg dat Sharon McGuinness bevestigd moest worden in haar benoeming door het Europees Parlement. De Europese Commissie selecteert immers de topfiguren van haar agentschappen en het Europees Parlement stemt vervolgens over die benoeming na een hoorzitting tijdens de plenaire vergadering.

McGuinness zat al in de adviesraad van het ECHA en kwam van de Ierse Health and Safety Authority (HSA). Een formaliteit dus, maar niet voor Marie Arena. Arena riep het nieuwe hoofd van het Europees agentschap voor chemische stoffen ECHA op om stappen te ondernemen, zodat de Europese Commissie ‘schadelijke chemicaliën’ in wegwerpluiers kan verbieden. Paniekzaaierij over babybilletjes, terwijl het ECHA al in september 2021 een rapport uitbracht dat de ‘toxische luiers’ naar het land der fabelen verwees.

Fabeltje

Een fabeltje dat op het eerste zicht haar oorsprong vond in een studie van de Franse gezondheidswaakhond Anses (Agence nationale de securité sanitaire de l’alimentation, de l’environnement et du travail) in 2020. Dat onderzoek vond een 60-tal chemicaliën in de wegwerpluiers, maandverbanden, tampons enzovoort die in Frankrijk te koop zijn. Het onderzoek volgde op wilde beweringen van milieuactivisten.

Enkele van die chemicaliën, zoals glyfosaat en dioxine, alarmeerden de internationale milieubeweging. Rond glyfosaat heerst al decennia een haatsfeertje in Frankrijk, waarbij wetenschappers er niet voor terugdeinzen om valse studies op te zetten die moeten aantonen dat glyfosaat kankerverwekkend zou zijn. Groene NGO’s zoals Ban Glyphosate verspreiden moedwillig desinformatie. Enkele zeer tendentieuze voorbeelden staan op de website van Velt.

Niet kankerverwekkend

Toeval wil dat ECHA afgelopen mei voor de zoveelste keer bevestigde dat de onkruidverdelger glyfosaat niet kankerverwekkend is voor mensen. ECHA paste de veiligheidscategorie binnen de Europese Unie (EU) dan ook niet aan. De hetze binnen het Europees Parlement bleef echter duren. Groene lobbygroepen hebben immers diepe zakken, waar de Europese Commissie bereidwillig nog vele subsidies in stort. Ondertussen is glyfosaat in België al sinds 14 juli 2018 verboden voor particulieren op basis van fake news, afkomstig van groene lobbygroepen. België is wat regelgeving betreft strenger dan de Europese Unie waar glyfosaat wel nog toegelaten is voor particulieren.

De vondst van minieme dosissen glyfosaat in wegwerpluiers bleek echter een gedroomde kans voor de milieuactivisten om twee vliegen in één klap te slaan. Ten eerste campagne voeren tegen de onkruidverdelgers en gewasbeschermers op basis van glyfosaat en ten tweede campagne voeren tegen kunststoffen (plastic).

Plastic in pampers

Al decennia maakten milieuactivisten zich zorgen over de plastic van wegwerpluiers op afvalstortplaatsen of in verbrandingsovens. Volgens afvalstoffenmaatschappij OVAM vormen wegwerpluiers en andere hygiënische producten nog altijd een grote fractie van het restafval van huishoudens en worden dus verbrand. OVAM wil de wegwerpluiers recycleren en sloot daarvoor een samenwerking met de producenten van wegwerpluiers. Volgens OVAM startte een Italiaans bedrijf onlangs een recyclageproject op en wil dat bedrijf een proefinstallatie bouwen in Nederland.

De propagandacampagnes om via wegwerpluiers campagne te voeren tegen plastic in de afvalberg zette echter weinig zoden aan de dijk. De meerderheid van de ouders verkiest terecht wegwerpluiers. Groene projecten om ouderwetse pisdoeken van flanel te promoten flopten één na één. Ondanks subsidies, zoals in de stad Gent, slaat de verhuur of verkoop van wasbare luiers niet aan. Fabrikanten bedachten biologisch afbreekbare luiers, maar ook dat is maar een fractie van het marktsegment.

Paniekzaaien

Voor de milieuactivisten leek het paniekzaaien over babybilletjes een ideale manier om wegwerpluiers te verbieden of toch in een slecht daglicht te stellen. Scoren met baby’s is immers een politieke evergreen. Iedereen herinnert zich immers de massahysterie in China over poedermelk als babyvoeding. Google maar eens op ‘2008 melamine baby milk scandal’.

Alleen blijkt het hele luierverhaal onzin. De glyfosaat in bepaalde wegwerpluiers bleek een minuscuul residu in katoenpulp, die gebruikt werd in de absorberende laag. Zelfs een Poolse wetenschappelijke studie die met veel poeha de probleemstelling poneerde, bleek in haar conclusies te stellen dat de gemeten hoeveelheden chemicaliën zo klein waren dat ze monitoren met de huidige moderne apparatuur onbegonnen werk is. Klinkt verdacht veel als de ‘cero, cero, cero…’ van wielrenner Alberto Contador.

Arena

Op zich konden de medewerkers van Arena weten dat haar verhaaltje quatsch is. In 2018 had VITO in Vlaanderen al onderzoek gedaan en hun conclusie op basis van onder andere een ander onderzoek van de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu was: ‘De FOD Volksgezondheid heeft een studie uitgevoerd naar de aanwezigheid van schadelijke stoffen in babyluiers. Er zijn sporen teruggevonden in sommige luiers, maar in concentraties die duizendmaal onder de Europese limietwaarden liggen’. De resultaten zijn duidelijk: sommige luiers en dan nog duizend keer onder de grenswaarden.

Milieuactivisten laten zich zelden weerhouden om ontkrachte leugens te blijven herhalen in hun campagnes. Het frappante is dat voor veel groenlinkse sympathisanten, het zelfs niet uitmaakt dat keer op keer bewezen wordt dat het voor geen meter klopt. Ze blijven de manifeste onzin uitkramen als een soort mantra of geloofsbelijdenis.

Fake news

De bron achter dit fake news is de – royaal door de Europese Unie gesubsidieerde – NGO European Environmental Bureau (EEB), die tegen alle chemische producten actie voert. Ook vier andere groepen professionele milieuactivisten Health and Environment Alliance (HEAL), ClientEarth, Zero Waste Europe en She Changes Climate voeren actie tegen luiers.

Hun gezamenlijk statement van 4 mei 2022 als reactie op de bevindingen van ECHA (afdeling SEAC) bevat letterlijk wat Marie Arena beweert. Het is een pamflet met verdachtmakingen van de industrie (onder andere Procter & Gamble), sectorverenigingen (onder andere Edana) en de onderzoekers van SEAC bij ECHA. Bij gebrek aan echte argumenten voegen de groene lobbygroepen dan maar een annex toe met uitleg over ‘de creatie van dioxines tijdens de productie van wegwerpluiers’.

De conclusie is dat Marie Arena na druk lobbywerk van groene lobbygroepen dus tweedehands oud fake news oprakelde in de hoop om een beetje aandacht te trekken. De echte vraag moet zijn: wat zijn de banden tussen de PS en de groene lobbygroepen achter die hetze tegen wegwerpluiers? Zijn die banden er enkel op Europees niveau of ook op nationaal en regionaal niveau?

Besluit: De wegwerpluiers waren en zijn veilig en geen enkel bekend merk zoals Pampers of Huggies verkoopt wegwerpluiers met toxische stoffen. Zelfs de goedkoopste huismerken zijn 100% veilig.

luiers

De verkrampte pamperpaniek van de PS