Bart Fierens is voorzitter van het ANZ, dat het Vlaams Nationaal Zangfeest organiseert.

Bart Fierens: ‘Als je naar het Zangfeest komt, dan krijg je een spektakel van zang, van dans, van plezier, van schoonheid. Dat wordt ieder jaar professioneler. Het is een mix, een afwisseling met een absolute nadruk op samenzang. Het is een zang-feest en dat zal ook altijd zo blijven. Samen zingen we een overzicht van onze liederenschat door de eeuwen heen.’

‘De teksten krijg je in een boek, maar ook op groot scherm. Zo kan je zingen en tegelijkertijd genieten van hetgeen eventueel centraal gebeurt.’

In een eerder citaat noemde u het Zangfeest ooit ‘een soort spagaat tussen cultuur en politiek’. Hoe moet ik me dat voorstellen?

‘Ik heb dat inderdaad ooit gezegd. Het is inderdaad een spagaat. Het is een spreidstand, maar die komt ook samen. Wij zijn volksnationalisten. Wij zijn mensen die houden van Vlaanderen. En wij willen via de cultuur de Vlaamse burger duidelijk maken dat Vlaanderen ons land is. En dat het dat land is waarin wij willen leven en waardoor wij bestuurd willen worden. In die zin loopt dat een beetje door elkaar. We willen onze cultuur koesteren. Maar we willen tegelijk ook dat die cultuur politiek omvat wordt. Een Vlaams spreekwoord zegt; op ieder potje past een deksel. Welnu, ons potje is het Vlaamse volk. En het deksel van dat potje is Vlaanderen.’

‘Wij zijn grote voorstander van de subsidiariteit. Bestuur op het niveau waar de mensen het kunnen voelen, kunnen proeven, waar het thuis hoort. Zodanig dat we met subsidiariteit meer democratie hebben.’

Deze keer valt het Zangfeest bij het begin van de kiescampagne. Maakt het dat makkelijker of net moeilijker?

‘Het maakt het vooral anders. Dat wil zeggen, het is natuurlijk het moment om te reflecteren over het bestuur van de voorbije jaren, over het Vivaldi-verhaal. Ik zal vaststellen dat de Vlaamse partijvoorzitters, die het regeerprogramma onderhandeld hebben, dat die alle vier gaan lopen zijn. Terwijl de Franstalige partijvoorzitters alle drie nog rustig op hun stoel achterover zitten te kijken naar het schouwspel. Daar moeten we toch eens durven over nadenken.’

De Vlaamse beweging is partijpolitiek verdeeld. Moet u dan extra voorzichtig zijn bij uw toespraak?

‘De rol van de Vlaamse Beweging en in dit geval van het ANZ is om te focussen op staatsvorming. Om te focussen op het communautaire luik. Eens dat gerealiseerd is, is het aan andere bewegingen om in te vullen hoe dat dan verder evolueert. Dus nee, ik moet niet op eieren lopen. Ik moet gewoon consequent zijn en de communautaire lijn volgen.’

U wou ook het programma van het Zangfeest zelf opfrissen?

‘Vorig jaar hebben we heel vrolijk de Romeo’s ontvangen. We gaan dat dit jaar met Margriet Hermans proberen. Zij is ook iemand die heel veel ambiance kan brengen. We gaan ook meer nadruk leggen op kleinkunst. Daarom hebben we Sabine Tiels dit jaar uitgenodigd. Het is de bedoeling dat we dat in de toekomst alsmaar meer doen. Niet te veel blijven hangen, maar toch naar vandaag gaan.’

‘We hebben natuurlijk ook de techniek mee. Het Zangfeest zal bijvoorbeeld ook een hoger ritme hebben dan vroeger. Wij werken nu met suites. Dat zijn vier, vijf liederen die aan elkaar geschreven zijn. Dat gaat in één suite door. Zodanig dat er ritme en tempo in het Zangfeest komt. Dat de mensen kunnen genieten. Dat het nooit stilvalt. Dat zijn toch echt wel verschillen met vroeger.’

Wat zal uw politieke boodschap zondag zijn?

‘We leven nog altijd in België. Als je naar de andere kant van de taalgrens kijkt en je mag de peilingen geloven, dan zie ik toch dat extreem links, de PTB, de PS en Ecolo, samen meer dan 56% van de stemmen gaan halen. Ik zal oproepen en vragen aan alle Vlaamse partijen om niet met communisten samen te werken. Ik ga dat niet meer of niet minder noemen dan kiezersbedrog.’

Margriet Hermans

84ste Zangfeest: ‘Een spagaat tussen cultuur en politiek’