Ayodhya (Uttar Pradesh) is een begrip voor elke Indiër. Op 22 januari leidde Narendra Modi er onder massale mediabelangstelling het inwijdingsceremonieel van de gloednieuwe Ram-tempel. Het gebouw is nog niet klaar, maar premier Modi vond het nuttig de tempel vast te openen als aanloop naar de verkiezingen. Hij valt daarmee wel wat uit zijn rol, want hij wordt geacht de premier van alle Indiërs te zijn, niet alleen van de hindoemeerderheid.

Lees ook deel 1 en 2 uit deze reeks: Eén miljard kiezers en De economie: wie doet beter?

Wiedergutmachung

De tempel, voor de hindoes gebouwd op de vermeende geboorteplaats van de god Ram (een incarnatie van de hindoegod Vishnoe) is in de plaats gekomen van een 500 jaar oude moskee gebouwd door de Mogols, de toenmalige islamitische machthebbers, die hiervoor eerst een hindoetempel vernielden.

Dat moslimgebedshuis in het voor hindoes heilige Ayodhya wordt in 2012 op zijn beurt gesloopt door grote groepen heetgebakerde hindoemilitanten. Het sein voor maandenlange bloedige onlusten, tot het hooggerechtshof in 2019 oordeelt dat op het puin van de moskee alsnog een hindoetempel kan komen. Wiedergutmachung, als het ware.

Modi’s partij, de BJP, heeft veel te danken aan deze lang aanslepende tempel-affaire. Van haar 303 parlementsleden in de Lok Sabha is er overigens maar één moslim.

De moslim-minderheid

Als compensatie krijgen de moslims een stuk grond buiten de stad. Misschien komt daar ooit wel eens een nieuwe bidplaats, maar er is nog geen steen voor verlegd.

‘Dit is óns land’, zeggen de radicale hindoes. Het lijkt erop dat de moslims, een ‘minderheid’ van 197 miljoen, wel worden getolereerd als ze zich maar gedeisd houden. Die indruk wekt ook Narendra Modi, wanneer hij in toespraken het islamitische Mogolbewind over Indië in de zestiende-zeventiende eeuw over dezelfde kam scheert als de Britse kolonisatie. Toch hebben hindoes en mohammedanen jarenlang vrij vreedzaam zo niet met, dan toch naast elkaar geleefd. Hadden de Mahatma en ook Nehroe dat niet zo gewild? Het was zeker niet altijd gemakkelijk. De massamoord op ruim twee miljoen hindoes, wanneer Bangladesh zich losmaakt van Pakistan in 1971, is uiteraard niet vergeten, ook al is dat voor de Indiase bevolking (gemiddelde leeftijd: 28 jaar), alweer geschiedenis.

Door allerlei excessen lijkt de spanning tussen beide groepen de jongste jaren verder toegenomen.

Kasjmir

Aan het begin van zijn bewindsperiode in 2014 heeft Modi, ‘om de rust te herstellen’, de enige door moslims gedomineerde Indiase deelstaat Jammu en Kasjmir zijn autonomie ontnomen. Het is de federale regering die nu rechtstreeks deze ‘lastige’ staat bestuurt.

Dank zij een nieuwe wet kunnen burgers van buiten Kasjmir er zich voortaan permanent komen vestigen. Zo zou de moslimmeerderheid in de staat uiteindelijk een minderheid kunnen worden.

Pijnlijk voor de moslimgemeenschap is ook Modi’s Citizen Amendment Act, die dit jaar nog voor de verkiezingen moet ingaan, en waarbij vervolgde aanhangers van zes verschillende religies uit de buurlanden de Indiase nationaliteit kunnen aanvragen. Zes religies, maar de islam is daar niet bij…

‘Love jihad’

Hindoe-extremisten die veevervoerders lynchen (de heilige koe!) wordt nauwelijks iets in de weg gelegd. De mythe van de love jihad, als zouden jonge islamieten hindoemeisjes opvrijen om ze tot de islam te dwingen, leidt een hardnekkig bestaan.

Voor de radicalen (en ook Modi’s BJP) hebben de hindoes, de originele bevolking, méér rechten dan de ‘islamitische indringers’, ook al is dit in strijd met de grondwet van het onafhankelijke India. Geen wonder dat moslims hun heil zoeken bij het Congres en regionale partijen.

Maar wat zou het? Ruim 70 procent van de kiezers steunt het beleid van Modi. Ongezien voor een democratisch verkozen politicus die al tien jaar bestuurt.

Gebrekkige democratie

Critici zullen ook de wenkbrauwen fronsen bij het nieuws dat een van de weinige concurrenten van Modi, de chief minister van New Delhi, Arvind Kejriwal, onlangs is opgepakt. Kejriwal, oprichter van de anti-corruptiepartij AAP, wordt nu zelf beschuldigd van corruptie en is voor onbepaalde tijd uit de running. Het komt Modi goed uit, zo net voor de verkiezingen. Omdat dit niet het enige incident in dit genre is, rijst de jongste tijd steeds meer twijfel over de onafhankelijkheid van de rechtsspraak in India. Ook de persvrijheid staat sinds het aantreden van de hindoenationalisten zwaar onder druk.

De gezaghebbende The Economist brengt in zijn Democracy Index India onder bij de gebrekkige democratieën (‘flawed democracies’): de categorie waartoe ook België behoort…

Zie ook delen 1 en 2 uit deze reeks: Eén miljard kiezers en De economie: wie doet beter?

Mogolbewind

India’s Kreupele democratie