De universiteit moet een oord van vrij denken, vrij spreken, vrij onderzoek en vrij onderwijs zijn. Kennis komt immers voort uit tegenspraak en kritisch in vraag stellen van wat we al weten. Sterker: zonder falsifieerbaarheid bestaat wetenschapsbeoefening niet, zo stelt Karl Popper.

Om die wetenschapsbeoefening optimaal te laten verlopen, leren we uit onderzoek, moet er een zo groot mogelijke diversiteit in het debat zijn, zodat zoveel mogelijk standpunten en inzichten eraan kunnen participeren en we de best mogelijke resultaten boeken. We weten dat er anders allerhande cognitieve vooroordelen kunnen ontstaan die de wetenschap blind maakt voor nieuwe kennis.

Discriminatie en intimidatie tegen rechts

Onderzoek van professor Andreas De Block leert ons dat maar liefst drie vierde van zijn collega’s links zijn, 14% rechts en 11% zich in het midden situeert. Het is lang niet het enige onderzoek dat op dergelijke linkse oververtegenwoordiging wijst, in bijzonder in de menswetenschappen zoals sociologie, politicologie of psychologie. De oververtegenwoordiging van links aan de universiteit neemt ook steeds meer toe.

Professor De Block verklaart vanuit zijn (en ander) onderzoek: ‘Rechts-conservatieve academici worden gediscrimineerd. Ze krijgen te maken met vijandige opmerkingen en attitudes en een beduidende minderheid onder de progressieve filosofen verklaart zich zelfs bereid om rechts-conservatieve collega’s actief te discrimineren bij sollicitaties, door bij gelijke geschiktheid voor de linkse kandidaat te kiezen. (…) Linkse wetenschappers zeggen gewoon openlijk dat ze er geen problemen mee te hebben om andersdenkende collega’s uit te sluiten. Ze vinden het gerechtvaardigd, ja zelfs hun plicht.’

Op zich is het natuurlijk geen probleem dat mensen eigen overtuigingen hebben en eventueel in bepaalde beroepscategorieën oververtegenwoordigd zijn. Mochten brandweermannen overwegend rechts stemmen, zolang ze vuur blussen, ook bij linkse burgers, is er geen probleem. Maar dat doen die linkse academici dus duidelijk helemaal niet. Zij misbruiken hun professionele positie vanuit ideologische motieven.

Cultureel marxisme

Dat is allemaal niet toevallig. De Italiaanse communist Antonio Gramsci transformeerde economisch marxisme in cultureel marxisme. Hij beschreef hoe links met een lange mars door de instellingen allerhande posities in de cultuur, onderwijs en media moest innemen. Van daaruit konden ze vervolgens de culturele hegemonie verwerven om zo de marxistische revolutie te realiseren. Dat proces is nu bijna volledig voltrokken in de academische wereld.

Daardoor is de universiteit in niets een afspiegeling van de samenleving waardoor ze betaald wordt. De linkse culturele hegemonie is een zelf uitgeroepen morele superioriteitspositie waar men bijgevolg ook helemaal niet aan mag twijfelen, maar die men integendeel actief dient te ondersteunen als een ware geloofsbelijdenis, volledig in contradictie met het wetenschapsbegrip en het falsificatieprincipe. Het gevolg is dat een toxisch-linkse omgeving ontstaan is waar rechts-conservatieve intellectuelen amper professionele slaagkansen hebben. Een zwijgcultuur van links eenheidsdenken veroorzaakt door intimidatie, discriminatie en conformiteitsdruk is opgelegd in onze universiteiten.

Links privilege

Door dit gebrek aan ideologische diversiteit is een linkse sluier neergedaald over het licht van de wetenschappelijke vooruitgang. Dit heeft logischerwijs niet alleen een rampzalig effect op de kwaliteit van het onderzoek, maar ook op het onderwijs. Studenten worden niet langer opgeleid tot zelfstandig en kritisch denkende burgers, noodzakelijk voor een democratische samenleving, maar worden geïndoctrineerd tot politiek-correcte papegaaien.

Voor de minderheidsgroep van rechts-conservatieve mensen is de universiteit echter een weinig inclusieve, maar integendeel erg toxisch-autoritaire, weinig vrije en onveilige omgeving geworden. En dat is een zelfversterkende dynamiek. Want links-progressieve mensen hebben links privilege dat hen alle carrière- en ontplooiingskansen geeft in deze dominant-linkse omgevingen, enkel en alleen omdat ze links zijn. Als linkse academici met deze structurele of systemische discriminatie geconfronteerd worden, ontkennen ze simpelweg de wetenschappelijke evidentie die dit aantoont.

Zelf links zijnde, staat de rechts-conservatieve minderheidspositie zo ver van hun eigen leefwereld, dat ze de continue discriminatie en micro-agressie niet kunnen ervaren, identificeren of (h)erkennen waarvan de rechts-conservatieve minderheid het slachtoffer is. Daarom reageert links ook erg defensief en agressief als ze daarop gewezen worden.

Dat is wat we linkse fragiliteit kunnen noemen. UGent-professor Carl Devos gaf daar onlangs een uitstekende illustratie van. Wie de rode censuur en intimidatie aanklaagt en vrij onderwijs bepleit, wordt door deze man extreemrechts genoemd, enkel en alleen omdat hun eigen linkse hegemonie en links privileges onder druk zouden komen te staan en echte diversiteit en inclusie voorgesteld wordt.

Pluralisme aan de UGent

Er is in dit land vrijheid van onderwijs. Dat is een belangrijk grondrecht in onze democratische samenleving waarmee we het pluralisme erkennen. Dat moeten we respecteren, koesteren en verdedigen. Naast het vrij onderwijs, organiseert de overheid neutraal staatsonderwijs dat verder het pluralisme verzekert.

We hebben een katholieke universiteit in Leuven (KULeuven), een vrijzinnige universiteit in Brussel (VUB) en een neutrale staatsuniversiteit in Gent (UGent). De voorbije jaren hebben bepaalde vrijzinnige en linkse ideologisch-filosofische krachten echter bezit genomen van de UGent. Daarmee is de pluralistische eigenheid van deze universiteit in gevaar en vervult ze haar opdracht niet langer.

Huidig rector Rik Van de Walle gooide met Dries Van Langenhove een verkozen studentenvertegenwoordiger uit de Raad van Bestuur en verbood hem nog verder te studeren. Dit is een manifeste aanfluiting van democratische vertegenwoordiging en het vermoeden van onschuld, essentieel in een democratische rechtstaat. De man kan het ook niet laten via Twitter, gebruik makend van zijn machtspositie, onderzoekers publiek aan te vallen en te intimideren.

Met het KVHV werd een rechts-conservatieve vereniging geschorst omwille van uitspraken van Jeff Hoeyberghs op een lezing waar deze club overigens afstand van nam. Vrije meningsuiting? Niet toevallig wordt die man spottend ‘Riktator’ genoemd. Eerder al verbood een vrijzinnig rector debatten met Vlaams Belang-verkozenen, zich verschuilend achter geweld van anarchistische straatbendes. De Raad van State veroordeelde de UGent voor schending van de Grondwet hiervoor in 2003. Het probleem zit dus dieper, historischer en structureler daar aan de UGent.

Hoe de universiteit bevrijden

De universiteit Gent moet intern het pluralisme garanderen om het extern in de samenleving te kunnen verzekeren. Dat is haar reden van bestaan. Het kan dus niet dat een bepaalde links ideologische, vrijzinnig filosofische kliek haar hegemonie over deze pluralistische universiteit wil en kan vestigen, vanuit misbruikte concepten als bestuurlijke autonomie.

De Universiteit Gent kunnen we democratiseren. Zoals elke overheidsinstelling kan ook deze door de bevoegde minister, onder controle van het parlement, het best haar opdracht uitvoeren. Ten tweede, meten is weten. Er kan systematisch onderzoek gevoerd worden met jaarlijkse rapportering naar de diversiteit in alle universiteiten. Zo kunnen we systematisch evalueren of er wel voldoende pluralisme is, bijsturen, bewust maken en actie ondernemen waar nodig. Ten derde kan er een vertrouwenspersoon ingeschakeld worden waar studenten en onderzoekers die menen het slachtoffer te zijn van intimidatie en discriminatie terecht kunnen. Ten vierde kunnen er mystery students ingezet worden om steekproefsgewijs te onderzoeken of docenten of andere personen in machtsposities geen discriminatie tegen rechts toepassen. Met het Vlaamse Unia dat in oprichting is, hebben we alvast de juiste instelling met de nodige expertise om deze belangrijke opdracht te realiseren zodat we van onze universiteiten opnieuw een veilige plek kunnen maken waar iedereen welkom is.

Op naar 2024.

mystery students

Hoe linkse censuur tegengaan?