Sinds vorige week houden het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank hun jaarlijkse lentebijeenkomst. Dat lijkt saai maar is het niet. Het programma van hun jaarlijkse meeting geeft namelijk een inkijk in wat the powers that be voor ons, gewone stervelingen, in petto hebben op termijn.

Ter herinnering: het IMF is een VN-organisatie voor internationale samenwerking op monetair gebied, bestrijding van financiële crises en kredietverlening voor staten met betalingsproblemen. Nu zitten zowat alle staten met betalingsproblemen, maar het IMF, samen met de Wereldbank (dat andere geldvehikel van de VN) kijkt dan voornamelijk naar de landen van de Sub-Sahara, arme Aziatische en Midden- en Zuid-Amerikaanse landen qua financiële hulpverlening.

Nieuwe wereldorde

Ook dit keer is er weer aandacht voor die arme landen, maar in het programma zien we twee andere grote topics die zowel de Wereldbank als het IMF in een georkestreerde beweging naar voren schuiven: de digitale munten en het klimaat. Daarnaast uiteraard veel aandacht voor de oorlog in Oekraïne, de stijgende energieprijzen en de inflatie. Problemen die, en dit mag niet verbazen, uiteraard volgens deze twee supranationale instellingen alleen maar op te lossen zijn door méér globalisering en een nieuwe wereldorde waardoor er meer geld naar de armste landen moet vloeien.

Meer geld voor arme mensen! Wie kan daar nu tegen zijn? Het IMF en de Wereldbank hebben de daad bij het woord gevoerd. Sinds de coronacrisis is er al meer dan een biljoen dollar naar de armste landen gevloeid. Als leningen, wel te verstaan. Leningen waar fikse rentelasten op rusten. En ook een hoop commissies voor bemiddeling.

De Britse krant The Guardian rekende het begin deze week voor ons uit: van de 85 landen die vanaf 2020 van het IMF coronasteun kregen, werden er 73 gedwongen tot verregaande bezuinigingsoperaties en tot het verkopen van staatseigendommen. Staatseigendommen die vervolgens door westerse bedrijven worden opgekocht. Het IMF organiseert op die manier dus de facto de uitverkoop van de laatste staatsbezittingen van arme landen onder het mom van hulpverlening.

Een rapport uit 2021 van Oxfam bracht aan het licht dat de IMF-steun die 73 landen regelrecht in de financiële afgrond heeft gestort: de bevolking in de gesteunde landen ging er in inkomen en welvaart op achteruit. Met grote uitzondering wellicht van een klein percentage machthebbers en hun acolieten die er beter van werden. Die commissies voor ‘bemiddeling’ gaan immers érgens naartoe.

Digitale munten

Geen wonder dat zowel het IMF als de Wereldbank ineens zoveel interesse betuigen in de digitale munten. Aan de ene kant door de bedreiging die cryptomunten vormen voor de macht van de centrale banken van zo gauw de crypto’s niet langer alleen als een risicovol beleggingsproduct worden gebruikt, maar ook als officieel betalingsmiddel. Dat is op dit moment al het geval met Bitcoin in El Salvador. Aan de andere kant uiteraard als nieuwe, door de centrale banken uitgegeven, digitale munt die zoals de Engelse centrale bank aangaf ‘programmeerbaar’ zal zijn.

En daar komen de twee dada’s van het IMF en de Wereldbank mooi samen: de digitale munt en het klimaat. Het klimaat is zo’n enorm containerbegrip dat zowat alles wat u dagelijks doet onder die paraplu valt. Wat u eet, hoe vaak u de auto neemt, wanneer en hoe vaak u op een vliegtuig stapt, wat u leest, of u op het internet kan, uw waterverbruik, hoe hoog u uw chauffage zet en of u hout koopt voor uw open haard. Alles is klimaat, alles is milieu. De programmeerbare digitale munt van de centrale bank kan ervoor zorgen dat het ‘vinkje’ op uw digitale portefeuille van groen naar rood springt als u voor de tweede keer deze week een steak bestelt bij de slager of in uw auto naar zee rijdt of niet tijdig uw zesde booster heeft gehaald. Ik heb het daar in een vorige column al over gehad. Intussen begint in het Italiaanse Bologna in de herfst al het eerste vrijwillige proefproject waarbij voorbeeldige burgers deugpunten, oftewel sociaal krediet, kunnen scoren en daarvoor in ruil van hun lokale overheid voordelen krijgen.

Antiracisme

Het IMF heeft om dat te onderzoeken een afdeling opgericht: het NEF, het New Economic Forum. De naam WEF (World Economic Forum) was namelijk al bezet en bij die supranationale organisaties zijn ze niet erg origineel en lachen ze u ook al eens graag uit in uw gezicht. Want ze zullen de rapporten van het WEF wat dit betreft uiteraard gewoon copy-pasten. Wie in het IMF en zijn NEF zit, zit namelijk ook in het WEF.

U wordt dus de facto bestuurd door afkortingen. De goed bedoelende medemens is de laatste dertig jaar in dit alles ingerommeld in het geloof dat globalisme geen keiharde, cynische business was, maar eerder iets was als een mix van antiracisme, ‘alle menschen werden brüder’ en ‘kumbaya my lord’. Of nog recenter: ‘Je doet het voor een ander’. Intussen doen ze het bij het IMF en de Wereldbank vooral voor zichzelf en voor hun vrienden.

NEF

Het IMF voorspelt vandaag uw toekomst