Non, non, beste Doorbraaklezer, het is geen late aprilvis, maar volgens verschillende Franstalige media gaat de Waalse regering binnenkort ook de Luikse voetbalploeg Standard financieel helpen. Van moetens.

De bekendste Waalse club van het land, ooit een parel aan de voetbalkroon, moet uit de financiële penarie worden gehaald. Ook louter sportief gaat het trouwens niet goed met Standard. In de play-offs komen de Luikenaars er niet meer aan te pas. Brussel en Brugge wel, met elk maar liefst twee ploegen…

In de soep

En dat is niet het enige treurige sportnieuws voor de Walen. Er was namelijk ook beloofd dat flink wat atleten die eind juli meedoen aan de Olympische spelen van Parijs op training zouden komen in België. Sportliefhebbers zouden die oefensessies dan kunnen volgen. Een mooi alternatief voor wie niet de middelen heeft om naar het peperdure Parijs te gaan maar toch de atleten aan het werk wil zien. Maar ook dat komt er dus niet van.

En dat ondanks een investering van maar liefst 32 miljoen euro belastinggeld in 28 verschillende locaties in Brussel en Wallonië, waar de atleten zouden kunnen gebruik maken van de allermodernste sportinfrastructuur. Dat is allemaal compleet in de soep gelopen. Door – hou u vast – de traagheid van de betrokken Brusselse en Waalse overheidsdiensten.

Zo zijn de noodzakelijke prospectie-acties veel te laat opgestart. Idem dito met de contacten met de verschillende betrokken gemeenten en steden. En nog erger: de communicatie met de buitenlandse Olympische Comités werd volgens de RTBF alleen in het Frans gevoerd. Communicatie in het Engels of op zijn minst een Engelse vertaling van de Franse tekst ontbraken.

Niemand naar Nijvel

Ook de 28 betrokken gemeenten hebben heel lang gewacht op concrete steun vanuit de Fédération Wallonie-Bruxelles maar ook die bleef achterwege. Met als triest en treurig gevolg dat de buitenlandse delegaties ook niet of nauwelijks op de hoogte werden gebracht van de aangeboden mogelijkheden. Terwijl intussen de Franse steden en de Franse politiek wél hun werk deden…

En als er dan toch hier en daar positieve reacties te noteren vielen, liep het toch nog verkeerd af. Zo kreeg Nijvel positieve reacties van sportfederaties uit Oekraïne en uit Senegal. Maar men liet na die te informeren over de kosten die de landen zelf moesten dragen. Waardoor finaal ook die afhaakten. En er dus uiteindelijk niemand naar Nijvel komt…

Een woordvoerder van Adeps – de francofone evenknie van Bloso – is natuurlijk niet echt gelukkig met de situatie. Maar hij blijft merkwaardig genoeg (hyper)-optimistisch: volgens hem zijn de contacten die er toch al gelegd waren nuttig voor het geval we overwegen zelf kandidaat te zijn om de Olympische Spelen in ons land te organiseren…

Se non e vero e ben trovato, zegt men dan aan de overkant van de Alpen. Want het is verre van zeker dat na Antwerpen in 1920, dit land ooit nog de Spelen zal kunnen verwelkomen. Terwijl we intussen wel lustig verder bouwen aan onze sportinfrastructuur.

Atletiek

Zo bestaan er aan Waalse kant vergaande plannen voor twee topsportcentra in universitaire context. Die moeten tegelijk de Waalse atleten terug aan de top proberen brengen. De Alma Maters van Louvain-La-Neuve en Luik staan daarvoor broederlijk naast elkaar in de startblokken. Al zijn we er nog niet. Want intussen komen er natuurlijk weer verkiezingen…

Louvain-la-Neuve heeft overigens nu al een fantastische indoor-infrastructuur voor atletiek, maar het heeft er vele, lange jaren moeten op wachten. Er kwam toen zeer veel tegenwind: uit Luik. Onder andere van de lokale socialisten en hun toenmalig minister Jean-Claude Marcourt. Die zette zijn Brabantse kameraden jarenlang in de wachtkamer. Marcourt vond dat die nagelnieuwe sportinfrastructuur alleen in zijn eigen Cité Ardente een plaats kon krijgen. Aan Waalse kant is de politiek nooit ver weg. Ook als het over sport gaat.

Olympische Comités

Sport en Waalse politiek: een moeilijk verhaal