Dames en heren politici en wetenschappers, ik richt mij tot u. Ik lees kranten, kijk naar Terzake, De Afspraak, Villa Politica en andere duidingsprogramma’s. En op een dag, vandaag, constateer ik dat volksvertegenwoordigers en wetenschappers over de schreef gaan. Op een dag ondervind ik dat wetenschappers collectief brieven schrijven en politici politiek bedrijven met een inhoud en op een wijze die ik moreel verwerpelijk vind.

Ik verklaar mij nader.

U maakt dubieuze vergelijkingen

In De Morgen van 30 januari jl. tekent u met 72 onderzoekers in de politieke en sociale wetenschappen protest aan tegen het migratiebeleid van de Belgische regering, in functie belichaamd door staatssecretaris voor asiel en migratie, Theo Francken. U schrijft: ‘daarom is het tijd dat wij op onze beurt, te lang na anderen, zeggen dat deze toestand effectief herinnert aan de zwartste uren van onze geschiedenis – of beter aan de jaren die eraan voorafgingen’. Als het om staatssecretaris Francken gaat, maken voornamelijk Franstalige politici in dit land openlijk vergelijkingen met de nazi’s, Hitler en duistere tijden. We hebben dit fenomeen gezien bij Jong-Ecolo, Ecolo (de partij nam geen afstand) en Laurette Onkelinx. En nu zijn ook Franstalige wetenschappers (en anderen) in overtreding.

Vergelijkingen maken is goed. Vergelijkingen maak je om overeenkomsten, verschillen en patronen in beeld te brengen. Maar migranten anno 2018 worden niet vervolgd vanwege hun etniciteit zoals Joden in de jaren dertig. En migranten worden niet met miljoenen omgebracht in een macaber en grootschalig industrieel complex, zoals in de jaren veertig van de vorige eeuw. Als de verschillen te groot zijn, gaat een vergelijking mank en kun je deze beter achter wegen laten. Migratie is een sterk moreel en emotioneel geladen thema. Op deze wijze olie op het vuur gooien, draagt niet bij tot een oplossing en is niet constructief voor het politieke en maatschappelijke debat.

En als u dan toch de dubieuze vergelijking in woord en beeld wilt treffen, wilt u deze dan met argumenten en wetenschappelijke bewijsvoering staven? En contextualiseren?

U dehumaniseert, diaboliseert en culpabiliseert Theo Francken

U noteert in uw collectieve protest: ‘het optreden en het discours van de staatssecretaris voor asiel en migratie hebben nu een ondraaglijke drempel bereikt, net zoals de passieve houding van de regering in haar geheel – op enkele uitzonderingen na – tegenover dat optreden en dat discours ondraaglijk is geworden’. U stelt hier zo maar een democratisch verkozen regering en politicus in staat van beschuldiging en creëert in het laatste geval een sfeer die gevaarlijk kan worden voor de persoon. Mensen zouden uw woorden zo maar voor waar kunnen aannemen op grond van de wetenschappelijke functie die u bekleedt. Bent u zich hier wel van bewust, vraag ik mij af? Als Nederlander liggen de twee recente politieke moorden gepleegd in Hilversum (op Pim Fortuyn – red.) en Amsterdam (op Theo van Gogh – red.) nog vers in mijn geheugen. Sterker nog, ze staan op mijn netvlies gegrift.

Ook politici in de Kamer doen onafgebroken een demagogisch duit in het zakje van het debat over asiel en migratie. Ik pleegde met behulp van vrt.nu een inhoudsanalyse op Villa Politica van 1 februari 2018. Deze uitzending was – deels – gewijd aan het wetsontwerp woonstbetredingen. De discussie gaat over de vraag of de politie – in het licht van een efficiënt terugkeerbeleid – een woning mag betreden om iemand die hier illegaal is (dit is iemand zonder verblijfspapieren of met een uitwijsbevel) daar te vatten en te onderwerpen aan een identiteitscontrole. De individuele rechten van de betrokkene en van degene wiens woning men betreedt, kunnen immers geschonden worden. De oppositie is van mening dat het voorliggende wetsontwerp een zodanige bedreiging vormt voor de democratische rechtsorde, dat dit niet geamendeerd kán worden en dat derhalve intrekking de enige optie is. Deze zienswijze is op zich volstrekt legitiem. De verdediging van deze zienswijze echter gaat in de Kamer onophoudelijk gepaard met onfrisse aantijgingen en lasterlijke overdrijvingen. Ik teken de volgende voorbeelden op: ‘nog even, als we nog langer zwijgen, is er niemand meer in ons land die nog kan protesteren’ (Raoul Hedebouw, PVDA). En nogmaals Hedebouw: ‘in de situatie zoals die vandaag de dag in Noord-Afrika is, hebben onze Westerse landen een belangrijke verantwoordelijkheid (juist). Maar hij vervolgt: ‘wie heeft er in 2011 allemaal gestemd om Lybië plat te bombarderen? Theo Francken was een van de hotste ervoor hé! Hij zag het zitten hé: we gaan Lybië platbombarderen, zegt hij in de commissie en dan is alles opgelost’ (beeld: handenwrijvend).

Wouter De Vriendt (Groen) neemt over: ‘Als Belgen en Europeanen hechten wij aan de rechtstaat. Maar wat zijn deze principes nog waard met deze staatssecretaris Theo Francken op asiel en migratie’? En zo zijn er legio persoonlijke aanvallen in het betreffende vragenuurtje met Theo Francken non stop als schietschijf.

Ook de journaliste doet mee

En jawel, Linda de Win doet er nog een schepje bovenop. De regering heeft het wetsontwerp ingediend, vertelt Carina van Cauter, juridisch specialist van Open Vld. Onder meer Koen Geens, Theo Francken en Jan Jambon zijn er bij betrokken. Maar De Win is niet tevreden met deze verklaring en stuurt en laveert zodanig met haar vraagstelling dat er nog maar éé schuldige overblijft: Theo Francken!

Mijn boodschap aan u allen: je dis stop, ça va trop loin, c’est dangereux!

opinieklimaat

Over bier en politiek

Theo Francken is geen onmens