De Verenigde Staten zijn een land van peilingen. Daarbij denken we in de eerste plaats aan de ‘politieke’ peilingen. ‘Voor wie stemt u?’, is veruit de meest gestelde vraag in de peilingindustrie. Dat is enigszins opmerkelijk, aangezien het antwoord op deze vraag weinig vertelt over de gevoelens, denkbeelden en motieven van de bevraagden. Om daarachter te komen, kijken we beter naar de minder frequente maar veel interessantere ‘maatschappelijke’ peilingen.

Twee van die peilingen schetsen een belabberd beeld van de gezondheid van het land.

Zwart Amerika

Een eerste peiling onderzocht in welke mate zwarte Amerikanen geloof hechten aan anti-zwarte samenzweringstheorieën. De resultaten waren ronduit onheilspellend.

Meer dan driekwart (76%) van de bevraagden is van mening dat ‘zwarte overheidsfunctionarissen zwaarder aangepakt worden dan blanke’. Een vergelijkbaar percentage (74%) denkt dat zwarten onevenredig vaak opgesloten worden ‘zodat gevangenissen meer geld verdienen’. Twee derde meent dan weer dat ‘grote bedrijven luxegoederen adverteren aan zwarten om hen in de schulden te steken’. Noteer de intentionaliteit.

Voorts denkt meer dan de helft van de bevraagden dat ‘onderzoekers medische experimenten doen op zwarten zonder hun medeweten of instemming’, dat ‘de overheid alleenstaand moederschap promoot om de nood aan zwarte mannen te elimineren’ (beide 55%) en dat ‘de overheid anticonceptie en/of abortus promoot om de zwarte populatie klein te houden’ (51%).

Wanneer gepeild wordt naar de visie van Afro-Amerikanen op hun gouvernementele en maatschappelijke instituten, wordt het beeld niet roodkleuriger. Hierna vindt u de percentages van zwarten die ervan overtuigd zijn dat instituut ‘X’ ‘ontworpen werd om hen onder de knoet te houden’:

Instituut	%
Gevangenissysteem	74
Justitie	70
Politie	68
Politiek	67
Economie	65
Nieuws	52
Gezondheidszorg	51

Wantrouwen

Het wantrouwen dat Afro-Amerika koestert ten aanzien van de samenleving en — laten we er niet flauw over doen — Blank Amerika, is groot. Niet geheel onbegrijpelijk trouwens, gelet op de verschrikking van de 19de-eeuwse slavernij en 20ste-eeuwse segregatie. Een voorbeeld: tussen 1932 en 1972 werden zo’n 400 zwarte mannen op basis van onvolledige informatie onderworpen aan een syfilisstudie. Die studie werd niet gedaan met het oog op hun genezing, maar omdat men een duidelijk beeld wou van de ‘natuurlijke progressie’ van de ziekte. De deelnemers wisten van niets.

De arme, vaak ongeletterde zwarte boeren dachten dat ze behandeld werden voor ‘slecht bloed’, een volksterm voor een allegaartje van aandoeningen. In de plaats ervan kregen ze placebo’s, ook nadat penicilline in de jaren ’40 erkend werd als een effectief medicijn om de seksueel overdraagbare aandoening te bestrijden en te genezen. Een ernstige ethische tekortkoming van de onderzoekers, die pas in 1973 aan het licht kwam.

Nataliteit

Een tweede peiling legt een pijnlijke, voor een samenleving dodelijke trend bloot, met name de politisering van — en polarisering over — geboorte en gezin.

Het aantal geboorten in de Verenigde Staten daalde in 2023 met ongeveer 76.000 ten opzichte van het jaar ervoor. Volgens The Associated Press was dit het laagste aantal geboorten in één jaar sinds 1979. Amerikanen maken, net als West-Europeanen, te weinig (en almaar minder) kindjes om hun bevolking op peil te houden. Dat de bevolking van de Verenigde Staten voorlopig blijft groeien, is dan ook volledig toe te schrijven aan de substantiële immigratie, in het bijzonder uit Latijns-Amerika en Azië.

Huwelijk en gezin

Deze vaststelling moet bij elke burger, ongeacht partijkaart, alarmbellen doen afgaan. Maar wat blijkt? Enkel de Republikeinse Partij maakt zich (wat) zorgen. En enkel de Republikeinse Partij lijkt zich (ietwat) te willen inspannen om dit probleem te remediëren.

De vraag of de terugval van het geboortecijfer een probleem is, beantwoordt 47 procent van de Republikeinen positief. Slechts 23 procent van de Democraten doet dat ook. Meer nog: meer Democraten zien de bevolkingskrimp als iets ‘goed’ (27%) dan als iets ‘slecht’ (23%). De helft zegt hierover geen mening te hebben, wat gelet op de nood om het over een andere boeg te gooien niet veel verschilt van een positieve houding.

Het verschil tussen Republikeinen en Democraten neemt verder toe als de deelnemers gevraagd wordt of ‘de samenleving er beter uitziet wanneer Amerikanen voorrang geven aan het huwelijk en aan het krijgen en opvoeden van kinderen’. Net geen zes op tien (59%) Republikeinen antwoordt ‘ja’. Voor de Democraten ligt dit percentage meer dan drie keer lager, op 19 procent. Eén helft van het politieke spectrum ziet, met andere woorden, niet in wat de maatschappelijke meerwaarde is van de meest fundamentele bouwsteen van de maatschappij. Een bouwsteen die tot aan het begin van deze eeuw door Republikeinen én Democraten hoog in het vaandel werd gedragen.

penicilline

Veelzeggende, verontrustende peilingen