Na weer een boeiende coronaweek blijven we op de redactie met een aantal CoViD-gerelateerde vragen zitten. We lijsten ze hier graag op.

Hoe komt het dat Vlaanderen met één van de hoogste vaccinatiegraden ter wereld tevens behoort tot de regio’s met de meeste besmettingen?

Het antwoord lijkt ons simpel. De vaccins beschermen maar zeer beperkt tegen besmetting en overdracht. Die vaststelling zorgt voor een steeds groter wantrouwen ten overstaan van het officiële narratief, waarin de vaccins een grote rol spelen. We weten het, de besmettingen zijn op zich eerder irrelevant. De belangrijkste parameters zijn hospitalisatie en opname op Intensieve Zorg. Maar toch slaat de overheid ons steeds om de oren met die besmettingscijfers. Het mag dan ook niet verbazen dat de kritischen onder ons al maar meer de wenkbrauwen fronsen. Misschien onterecht. Zoals gezegd, die besmettingscijfers zijn eerder irrelevant. Maar willen ze dan a.u.b. ophouden met die aan de lopende band de wereld in te sturen?

Zoals Sam Brokken al herhaaldelijk heeft gezegd: stop met testen en het publiceren van de besmettingscijfers, en dan verdwijnt de pandemiesfeer vanzelf. De mensen die zich door besmettingscijfers angst hebben laten aanjagen, zijn al lang overtuigd en gevaccineerd. Die haring braadt niet meer.

Vooral het doorgedreven testbeleid bij kinderen wekt wrevel op. Wat is het nut daarvan? Zij zullen het virus op natuurlijke wijze overwinnen, asymptomatisch of een beetje ziekjes. De kinderen die een ernstig risico lopen, kunnen blijkbaar onder toezicht van een behandelend arts uitzonderlijk gevaccineerd worden. Ouders, grootouders en leerkrachten hebben de kans gehad zich te laten vaccineren. Een overweldigende meerderheid heeft dit ook gedaan. Zij die het niet deden, dragen daar zelf de gevolgen van. En zij die het om medische redenen niet kunnen, beseffen dat ze voorzichtig moeten zijn. Zo zit het leven ineen. Stop met die besmettingspaniekzaaierij.

Wanneer word je opgenomen in het ziekenhuis met CoViD-19?

Het aantal besmettingen is dus geen goede parameter om te zien hoe het met de pandemie staat. De ziekenhuisopnames zijn veel belangrijker, want zij bepalen de druk op het zorgsysteem. Maar zijn er in België duidelijke criteria die bepalen wanneer je wordt opgenomen?

Neen dus. In België bestaan er geen duidelijk afgebakende criteria. Navraag bij de FOD Volksgezondheid leerde ons dat de beslissing om over te gaan tot hospitalisatie wordt overgelaten aan de inzichten van de individuele arts. De FOD verstopt zich achter de therapeutische vrijheid om geen duidelijke criteria op te leggen.

Nochtans lijkt dit zinvol. In Nederland en Duitsland, waar aanzienlijk minder ICU-bedden zijn per inwoner, bestaan die wel. Daar blijkt niet alleen het aantal opnames lager te liggen, maar ook het aantal ligdagen. En dit zonder dat de overlijdens ten gevolge van CoViD-19 hoger liggen. Integendeel.

Opnamecriteria zorgen er voor dat enkel de juiste patiënten nog in het ziekenhuis terecht komen. Dit verlaagt de druk op de Zorg. Misschien is het opleggen van duidelijke opnamecriteria een bruikbaar instrument om de Zorg en de ziekenhuizen te ontlasten? Ideetje, Frank?

Hoe groot is het aandeel van de bevolking met antilichamen?

Interessante vraag, want de seroprevalentie (aanwezigheid van antilichamen in het bloed) in de bevolking is een goede graadmeter van groepsimmuniteit. Pierre Van Damme en Dirk Ramaekers erkenden dit ook tijdens een Q&A-sessie eind september. Degelijk onderzoek blijft echter uit. Volgens Van Damme zijn daarvoor momenteel geen middelen beschikbaar.

Sciensano voert wel een lopend onderzoek over de seroprevalentie bij bloeddonoren. Tegen twintig oktober zouden de laatste resultaten worden gepubliceerd. Dat gebeurde niet. Uiteindelijk verschenen gisteren de resultaten voor de staalname van juli 2021. Rijkelijk laat. En een beetje verdoken in het dashboard. Daaruit blijkt dat in juli 98% van de bloeddonoren seropositief waren. De vraag is natuurlijk of bloeddonoren wel representatief genoeg zijn voor de gehele bevolking, maar in zoverre dit het geval is, kan je concluderen dat groepsimmuniteit onmogelijk is.

Wanneer in juli 98% beschermd werd door antilichamen en we nu geconfronteerd worden met een onrustwekkende vierde golf, mogen we elke hoop op groepsimmuniteit laten varen. Dit virus is endemisch en immuniteit houdt te kort stand om het te laten uitsterven. Geen Rijk van de Vrijheid dus op basis van groepsimmuniteit.

Wat is de wetenschappelijke onderbouwing van het invoeren van het CST in het dagelijks leven?

Geen. Van Ranst gaf dit na de invoering in Vlaanderen ook ruiterlijk toe. Het CST heeft enkel de bedoeling om mensen richting vaccinatie te dwingen door hen te pesten en te discrimineren. Alsof dat niet erg genoeg is, werkt het daarenboven nog contraproductief. Door een vals gevoel van veiligheid hebben velen zich met hun vaccinatiebewijs blootgesteld aan besmetting, gezien de vaccins na enkele maanden -afhankelijk van het vaccin één tot zes, zeven- hun efficiëntie verliezen. De toevloed van gevaccineerden in de ziekenhuizen is hier waarschijnlijk voor een groot deel aan te danken.

Het gaat nog absurder worden indien ze van 3G naar 2G gaan. De enige min of meer betrouwbare garantie op niet-besmettelijk zijn -een negatieve test- wordt zo uit het CST gehaald. In bepaalde buitenlanden met een eerder donkere geschiedenis zijn ze al zo ver. Ook hier blijken er enthousiastelingen rond te lopen.

Hoe zit het met de aansprakelijkheid bij verplichte vaccinatie?

Het lijkt ons meer dan waarschijnlijk dat de aansprakelijkheid voor vaccinatieschade bij een verplichting bij de verplichter komt te liggen. Dat is vermoedelijk ook de belangrijkste reden waarom er nog steeds geen verplichting is.

Er wordt veel over getoeterd, maar ook nu weer blijkt de verplichting in de zorg nog geen feit. De PS lag dwars en het gisteren bereikte akkoord moet nog langs de sociale partners.

Ondertussen pleit die, samen met CD&V en Vooruit, voor een algemene verplichting. Daar kunnen ze nu enkele maanden over doorbomen, zonder resultaat.

Maar zelfs indien de overheid bij een verplichting de aansprakelijkheid op zich zou nemen, ziet het er voor slachtoffers niet goed uit. Probeer in de huidige sfeer maar een arts te vinden die de schade ook wil toeschrijven aan het vaccin. Indien je die toch zou vinden mag je je klaarmaken voor een levensruïnerende en decennialange juridische lijdensweg met onzekere afloop. Veel geluk. Op solidariteit van Vandenbroucke moet je in dezen niet rekenen.

Waarom werd zolang gewacht met boostershots en hebben die nut voor iedereen?

Blijkbaar omdat er geen wetenschappelijk bewijs was dat die zouden werken. Klinisch Bioloog Pieter Vermeersch liet in deze kolommen al optekenen dat dat een nonsensicaal argument is.

Het eerste pleidooi voor boosters kwam vanuit de Vlaamse regering en van experten die niet tot de klassieke Wilde Zalmen behoren. Zijn we te cynisch wanneer we vermoeden dat dit meegespeeld heeft? Of is het gewoon – het scheermes van Hanlon hanterend – te verklaren door domheid en gebrek aan inzicht? De data uit Israël en het VK toonden in augustus al aan dat de initiële vaccinatie niet volstond om de herfst in te gaan.

Schrijver dezes werd midden februari voor de tweede keer ingespoten met het Pfizervaccin. Enkele lotgenoten die uit dezelfde kelk dronken, hebben recentelijk CoViD-19 mogen doormaken. Mijn huisarts, die eveneens half februari werd gevaccineerd, vreet momenteel gefrustreerd zijn kas op in quarantaine. Enkele dagen geleden mocht hij zijn uitnodiging voor een booster ontvangen. Te laat. Ikzelf mag volgende week vrijdag langsgaan voor een derde prik. Als ik in de tussentijd niks oploop, natuurlijk…

Maar is het noodzakelijk om jongere gezonde mensen van een booster te voorzien? Aangezien groepsimmuniteit niet bereikt kan worden, is het misschien beter om niet-risicogroepen gewoon een infectie te laten doormaken. Dan kunnen we gelijk stoppen met de paniek en het gezever. Bescherm de kwetsbaren door vaccinatie en voorzichtigheid in de omgang. Laat de rest van de bevolking in vrijheid leven. Het leven is al zo kort.

Pfizervaccin

Een paar fundamentele vragen rond het coronabeleid