Het energienoodplan van de Europese Commissie bestaat uit een omzetbelasting voor energiebedrijven, extra belasting aan de pomp en verplichte rantsoenering van stroom en gas. Nergens pakt de EU de oorzaken van de energieprijzen aan. En dat gaan u en ik straks voelen, als de Europese raad deze voorstellen goedkeurt.

In de marge van de speech van de voorzitster van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, presenteerde de Europese Commissie de ‘emergency interventions’ qua energieprijzen. Via een factsheet en een ‘Proposal for a council regulation on an emergency intervention to address high energy prices’. De fameuze ‘Europese energiedeal’. Dat de Nederlandse socialistische ex-Greenpeace activist Diederik Samsom de pen vasthield is op heel veel plaatsen in die documenten te lezen.

De technische briefing door de woordvoerders van de Europese Commissie aan de geaccrediteerde pers moest veel helpen verduidelijken, maar het omgekeerde bleek waar.

Gasvoorraden vullen

Ten eerste pakte de Europese Commissie fors uit door de prijzen volkomen te wijten aan ‘the weaponisation of gas flows’ door Rusland. Alsof de prijzen van energie al niet maanden voor de invasie door Rusland in Oekraïne aan een gestage opmars bezig waren dankzij het beleid van de Europese Unie. De krankzinnige prijzen voor gas traden pas op nadat de Europese Commissie de lidstaten had opgeroepen om de gasvoorraden te vullen. De gasprijs schoot omhoog en zakte pas weer nadat de EU meedeelde dat de voorraden voor 83% gevuld waren.

Nadat Rusland de gaskraan van Nord Stream 1 dichtdraaide en nog maar 9% van het gas in de EU afkomstig was uit Rusland zakte de prijs voor gas 40%. De vraag moet gesteld of de hectische manier waarop regeringen gasvoorraden probeerden te vullen niet de prijsstijgingen opjoegen, Was niet Rusland, maar wanbeleid van de EU oorzaak van de gekste gasprijzen?

Woekerwinsten afromen

Wat stelde de Europese Commissie dus voor als maatregelen? Ten eerste een verplichte reductie van het verbruik van gas en stroom. 10 procent in het geheel en 5 procent tijdens piekverbruiken. Dat is dus een verplichte rantsoenering.

Ten tweede willen ze een ‘revenue cap’ of het afromen van de woekerwinsten op goedkope stroomproductie. Dat is trouwens relatief want de Commissie stelt de prijs op 180 euro per MWh. Wetende dat stroom uit een kerncentrale zo’n 35 euro per MWh kostte inclusief winstmarge voor de energiecrisis. De hernieuwbare stroom uit windmolens of zonneparken is naar verluidt de goedkoopste (en fors gesubsidieerd op allerhande manieren). Dus ook die krijgen een woekerwinst van 180-35 euro per MWh. Dus woekerwinst van 145 euro per MWh gegarandeerd voor hernieuwbare energie en kernenergie.

Solidariteitsheffing

Ten derde wil de Europese Commissie een solidariteitsheffing op fossiele brandstoffen. Alles boven de 20% meer dan de oude gemiddelde prijs moeten de leveranciers van gas, olie, steenkool, bruinkool enzovoort afgeven.

Alvorens in te gaan op de maatregelen dient de lezer wel te weten dat het een voorstel is dat de Raad van de Europese Unie, namelijk de ministers van Energie vrijdag of later moeten goedkeuren. Dit kan mits gekwalificeerde meerderheid. Dat wil zeggen met 55% van de lidstaten voor stemmen die tezamen 65% van de EU-bevolking moeten vertegenwoordigen

Geen prijsplafonds

Wat deed de Europese Commissie niet? Ten eerste deed ze niks aan de kosten in de energieprijzen die de EU kan beïnvloeden zoals de CO2-emissiehandel van ETS, het marginal pricing systeem dat de duurste marginale productiemethode de prijs van alle stroom laat bepalen (momenteel gascentrales) en ze stelde geen maximumprijzen of prijsplafonds. Over de prijsplafonds zei de spreekwoordelijke ‘EU official‘: ‘cannot confirm any more on that‘ toen journalist meer info vroeg over de ‘task force‘ die aangesteld zou zijn om prijsplafonds te onderzoeken. Een werkgroep is een eufemisme om iets op de lange baan te schuiven.

Inhoudelijk bleken de woordvoerders ook niet echt in staat te antwoorden op bepaalde vragen. Zo bleek uit een antwoord dat Britse en Noorse gasleveranciers geen solidariteitsheffing moeten betalen aan de EU als ze niet in de EU gevestigd zijn. Dus Ieren die gas uit het Verenigd Koninkrijk invoeren gaan goedkopere energie hebben dan Belgen met TotalEnergies of Fluxys (dat grotendeels eigendom is van Fluvius en aardgas in België importeert via LNG-terminals in Zeebrugge).

Geen belasting…

De Europese Commissie verwacht in 2022 liefst 25 miljard euro te ontvangen van de solidariteitsheffing op fossiele brandstoffen. Dus op alles boven de 20% hogere prijs dan de gemiddelde prijs van voor de energiecrisis. De solidariteitsheffing is volgens de Commissie geen belasting. Dat is belangrijk want de EU heeft geen bevoegdheid om belastingen in te voeren. Voor belastingen opgelegde door de EU is unanimiteit van de lidstaten nodig.

Volgens de Commissie is dit voor de solidariteitsheffing niet nodig. De ‘solidarity contribution’ is immers volgens de lezing van de Commissie urgent en tijdelijk en valt daarom onder een uitzondering in de Europese verdragen (VWEU art 122). Een alerte lezer zal echter ook weten dat een belasting niet op basis van semantiek een belasting is of niet. De Raad van State besliste trouwens al meermaals over allerhande retributies omdat regeringen of stadsbesturen denken dat de naam iets tot belasting maakt of niet. Het is wel straf dat een ‘contribuable’ in het Franse woordenboek een belastingplichtige is.

… maar wel via de belastingdienst

De beste uitspraak tijdens de technische briefing is dat de solidariteitsheffing geen belasting is, maar zal geïnd worden door de ‘tax administrations’ van de lidstaten zal indien de Raad van de EU dit goedkeurt zonder twijfel zorgen voor overuren bij advocatenkantoren. Het is enkel wachten op de eerste producent van fossiele brandstof die naar het Hof van Justitie van de EU stapt om brandhout te maken van de solidariteitsheffing.

Die 25 miljard die in 2022 van de woekerwinsten (ook wel eufemistisch overwinsten genaamd) afgeroomd wordt, is geen winst maar omzet. De omzet wordt afgeroomd. Het is dus een omzetbelasting.

Geen verlichting facturen voor huishoudens

De grootste verrassing en zoveelste bewijs dat groen-linkse figuren binnen de Europese Commissie de pen vasthielden is het volgende: De opbrengsten van de solidariteitsheffing moeten niét gebruikt worden om de facturen van de huishoudens en bedrijven te verlichten. De inkomsten kunnen voor groene projecten in het buitenland, groene transitie-acties, energiebesparingen enzovoort gebruikt worden. Conclusie: de huishoudens en bedrijven blijven hoge energiefacturen betalen. De EU gaat herverdelen volgens een groene agenda met wat aalmoezen naar de huishoudens en bedrijven om de ergste nood te lenigen.

Onderdeel van dit plan om omzet te gaan belasten is de ‘levelised cost’ die de Commissie berekende op elk van de fossiele brandstoffen. Dat betekent dat de verbruiker dus ook aan de pomp en elders bij producten van de petrochemische industrie die solidariteitsheffing zal doorgerekend krijgen. De maatregel doet niks aan de kostprijs. Ze pikt gewoon een deel van de omzet in via de fiscus van de lidstaten.

Pervers systeem bovenop pervers systeem

De Commissie bepaalt hoeveel ‘overwinst’ afgeroomd wordt bij ‘inframarginal’ producenten van stroom ‘rekening houdend met de doelstellingen van de Green Deal’. Niet toevallig de winkel van Diederik Samsom en zijn baas, de socialistische Eurocommissaris Frans Timmermans. De windmolens en de zonneparken moesten buiten schot blijven. Met inframarginaal bedoelt de Commissie de stroomproducenten die binnen het marginal pricing system aan lagere kosten produceren en door dit systeem monsterwinsten boeken omdat de prijs bepaald wordt door het duurste aanbod dat nodig is om aan de vraag te beantwoorden op de Europese elektriciteitsbeurzen.

Dus in plaats van dat oneerlijke prijszettingssysteem MPS aan te passen treedt nu een pervers systeem in werking bovenop al een pervers systeem. In plaats van de kosten naar beneden te halen is dat vervloekte MPS van de EU nu nodig om de ‘revenue caps’ of omzetaftoppingen te innen. De kosten van stroom moeten dus hoog blijven opdat de Europese Commissie zou kunnen helpen de factuur te verlichten.

Rantsoenering

De maandelijkse energiefactuur blijft dezelfde, maar de EU zal via de fiscus in de lidstaten een deel inpikken bij de energieproducenten om die naar eigen believen te gebruiken om de burgers en bedrijven te compenseren. Een veredelde cash back in het beste geval. Met verplicht minder verbruik per lidstaat tijdens de piekuren. Dat kan al dan niet de vorm aannemen van rantsoenering via digitale meters. Dus de facto de invoering van een soort budgetmeter voor de ganse bevolking en bedrijfsleven tussen 7u en 9u en tussen 17u en 20u. Niets garandeert dat het enige wat de brave burger terug zal krijgen adviezen blijken om minder te verbruiken.

Rantsoenering

Voorstellen EU Commissie zullen uw energiefactuur verhogen in plaats van verlagen

Samuele Furfari: ‘Er zijn nieuwe kerncentrales nodig’