Een jaar lang kranten lezen, het is ellendig. Maar 52 weken de kranten lezen, is nog veel erger. Laat staan 365 dagen! Toch is het precies dat wat de pennenvriendjes doen, enkel en alleen om u een kleine glimlach te bezorgen in de tsunami van bullshit die nieuws en media geworden zijn.

Beste republikeinse Erwin,

De zes langste minuten van het jaar, zo kan je de kersttoespraak van Koning Filip toch telkens weer omschrijven. Het begon nochtans veelbelovend. Om meer dynamiek uit te stralen, stond onze vorst daar niet meteen houterig te staan, maar stapte hij met flukse tred door het paleis. Zodat alle onderdanen meteen onder de indruk zouden zijn: wow, onze koning kan bewegen. (Zie je wel dat hij het kan, nonkel Herman!)

De koning stapte trouwens niet zomaar even een kamer binnen. Nee, het traject voerde hem eerst via een ronde hall (kwam hij misschien net van het toilet?) dan door een lange gang en, onder een levensgevaarlijke luchter door, een kamer in met drie zorgvuldig uitgekozen familiefoto’s op een bijzettafeltje. De deur van de kamer bleef openstaan, volgens de krant ‘als teken van (figuurlijke) openheid’. Ik denk: omdat de scharnieren te hard zouden piepen, of misschien wel omdat een deur sluiten niet behoort tot de technische vaardigheden van Filip. Misschien dat we daar in een volgende kersttoespraak uitsluitsel over krijgen.

Het haardvuur op de achtergrond brandde niet. Dat is al een paar jaar zo. Journalisten zeggen: vanwege de CO2 uitstoot, maar de echte reden is acuut brandgevaar vanwege Filips eigen houterigheid. Eén overspringende vonk op zijne majesteit en binnen de minuut staat het paleis in lichterlaaie.

Toen begon de koning te spreken, want ook dat kan hij. Zelfs met een goeie stem, maar niet op een heel aangenaam tempo. Hij declameert nét iets te traag waardoor het risico bestaat dat je je gaat realiseren wat hij zegt.

Dat we donkere tijden beleven en dat we daarom een voorbeeld moeten zijn van een land waarin interculturaliteit ten volle wordt beleefd. (Beetje pijnlijk omdat interculturaliteit ook dit jaar juist dé lont aan het kruitvat van de grootste gruwel is geweest.)

Onze nationale olijkerd somde nog wat andere pijnpuntjes op, zoals geweld binnen het gezin (hij lijkt mij een typisch slachtoffer), seksueel geweld (ze hebben ook naar Godvergeten gekeken), geopolitieke ontwikkelingen in de wereld (waar anders?), de kwetsbaarheid van onze democratieën (ze hebben ook de peilingen gelezen), en de uitdagingen voor het klimaat (hij denkt wellicht aan de ijstijd waaruit zijn eigen jeugd bestond).

En toen, het zal u niet verrassen, Erwin, begon Filip over hoop. De kracht van hoop en optimisme. En dat dat zeker geen naïviteit was, maar energie. Dat klonk zo wanhopig dat je er meteen de hand van onze PIP (Positief Ingestelde Premier) in herkende. Van hoop weet hij alles. Vooral van de hoop ellende waarmee hij ons straks achterlaat om ergens een vage internationale maar duurbetaalde functie te gaan uitoefenen.

Beste zitdier Stef,

Omdat deze dagen zo al donker genoeg zijn, hier een lichtpuntje. Blijkbaar slagen rendieren er in om tegelijkertijd te eten en te slapen. Hoeveel zou het deze zware dagen verlichten mochten ook wij ons dat talent eigen kunnen maken?

Stel je voor, Stef, lekker aan de feesttafel zitten pitten terwijl tante Jeanine voor de zoveelste keer het woord ‘moelleux’ dood kauwt of je (schoon)broer die ongevraagd zijn politieke inzichten van de Humo deelt.

Hoe zalig zou het zijn om echt van ontbijt op bed te genieten zonder de nare bijkomstigheid van het ontwaken. Om exquise wijnen, whisky’s of geuzen te degusteren en simultaan uw roes uit te slapen. Het verklaart ook meteen waarom dat ene rendier steeds een rode neus heeft.

Dagelijks een keertje er uit voor toiletbezoek en wekelijks voor de ozempic-prik.

Want we moeten wel in ons beste pak blijven passen.

Goedlachse vriend Vanmol,

Nederland herademt. Sigrid Kaag, demissionnaire minister van Buitenlandse Zaken, nationale op het volk neerkijkende zuurpruim, in haar eentje verantwoordelijk voor de volledige stemmenwinst van Geert Wilders, treedt af. Per 8 januari 2024 wordt ze VN gezant voor de wederopbouw van Gaza. Daarbij zal ze wellicht geholpen worden door haar echtgenoot. Die was ooit Viceminister van Planning van Palestina. Hij zal vast wel weten welke vitale tunnels er eerst hersteld moeten worden. De man heeft trouwens de onweerstaanbaar grappige naam ‘Anis al-Qaq’. Dat hoor je zo: da’s geen kattenpis!

Tot slot nog even mijn eindejaarslijstje, op algemeen verzoek van niemand.

Film van het jaar: dat met die luchtgitaar

Instrument van het jaar: de luchtgitaar

Woord van het jaar: luchtgitaar

Pipo van het jaar: die met zijn luchtgitaar

Niet onderzocht schandaal van het jaar: luchtgitaar op lockdownfeestje

Niet bevestigd schandaal van het jaar: luchtgitaar in een jacuzzi bij drie vrouwen met migratie-achtergrond.

Beste Stef,

Aangezien jij het niet over Vincent Van Quickenborne wil hebben, zal ik het maar doen. In de kerstinterviews blikt zijn Q-heid terug op het voor hem nogal nefast jaar en wat voor de aandachtige toeschouwer geen enkele verrassing zal zijn: Q vertoont daarbij geen spatje schuldbesef. Wanneer hem de vraag gesteld wordt over pipi-gate antwoordt hij met de wedervraag dat ‘iedereen wel foute vrienden heeft, zeker?’

Kijk Stef, ik ben nog vrij traditioneel en dus degelijk opgevoed. Een wijsheid die ons moeder er op repetitieve wijze in dramde was ‘ met wie men verkeert, wordt men geëerd’. Daarmee wou ze mij behoeden voor de slechte invloed van minder voortreffelijke leeftijdsgenoten. Toen later bleek dat ik vooral zelf die slechte invloed was, zei ze het wat minder.

Dat van Quickenborne zelf een slechte invloed heeft – behalve voor hemzelf – bewijst het feit dat justitie na zijn doortocht twintig getuigen, minstens evenveel foto’s en filmpjes, een vermelding in een boek en een bekentenis van de betrokkene zelf ziet als een gebrek aan bewijzen. En dat ze daardoor Van Quickenborne zelf niet kunnen dagvaarden voor het flagrant overtreden van zijn eigen draconische coronaregels.

Mocht ik een complotdenker zijn, ik zou bevroeden dat de liberale familie over hermetische kennis beschikt die maakt dat ze ongestraft met alles wegkomt. De schade die Guy, sale and lease back, Verhofstadt het land toegebracht heeft is penitentiair niet in te schatten. De doortocht van Alexander De Croo is de grootste Belgische ramp sinds die van Marcinelle en samen met onze Pedro Falcone van de witte producten Q verantwoordelijk voor de totale neergang van de Open Vld.

Maar voorzitter Tom Ongena ziet het nog volledig zitten. Alle onfrisse perikelen zullen van generlei tel zijn ‘want in de laatste rechte lijn zullen we Alexander De Croo volledig uitspelen.’

Waarmee hij wil zeggen: ‘De dweil er over.’

rendieren

De pennenvriendjes roasten en toosten