De recente beslissing van Opec+ (dat zijn de leden van de Opec, plus een aantal olie-exporterende niet-leden) om de olieproductie te beperken, leidde tot een harde woordenwisseling tussen de Verenigde Staten en Saoedi-Arabië. Volgens de Amerikanen zitten de Saoedi’s achter die beslissing, met als bedoeling die olieprijzen te verhogen. Dat zint de Verenigde Staten niet, want zo zou het gemakkelijker zijn voor Rusland om de oorlog in Oekraïne te financieren.

De Saoedi’s ontkennen dat er politieke manoeuvres achter de beslissing zitten en zegt dat het hier gaat om pure marktwerking. Bahrein en de Verenigde Arabische Emiraten staan achter de houding van hun grote buur. De Saoedi’s kregen zelfs het verwijt te horen aan de kant te staan van Rusland in de Oekraïense oorlog, terwijl Israël, dat weigert de westerse alliantie te steunen in haar strijd tegen de Russische agressie, helemaal niet bekritiseerd wordt door de Amerikaanse president Joe Biden.

Eerder vingen de Verenigde Staten al bot in Qatar, waar ze tevergeefs hadden voorgesteld om de gasexport naar Europa op te drijven, om de verminderde gasexport van Rusland naar Europa te compenseren. De timing van de recente Amerikaanse uitlatingen tegen Saoedi-Arabië viel nogal slecht, want van 25 tot 27 oktober vond in de hoofdstad Riyadh de zesde editie van het Future Investment Initiative plaats, waarop heel wat Amerikaanse bedrijven werden verwacht. Dat forum kadert in het Vision 2030-project van de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman al Saoed (de echte machthebber in het land, ook wel MBS genaamd) die een nieuw Saoedië wil dat minder afhankelijk is van olie, en meer jobs creëert voor Saoedi’s. De hoge olie- en gasprijzen zijn ook vervelend voor Joe Biden omdat er op 8 november midterm-verkiezingen plaatsvinden in de VS. Daarom heeft de Democratische president de Amerikaanse olieproductie opgedreven om de prijs te doen zakken.

Geïrriteerd

De Verenigde Staten waren eerder al geïrriteerd door de moord op de Saoedische journalist Jamal Khashoggi in 2018 op het Saoedische consulaat in het Turkse Istanboel, de rol van de Saoedi’s in de Jemenitische oorlog, en de groeiende toenadering tot Rusland en China. Verschillende Amerikaanse parlementsleden zijn tevens bezorgd over de mensenrechtensituatie in het land, alsook heel wat nationale en internationale ngo’s en mensenrechtenorganisaties.

De goede relaties tussen de VS en Saoedi-Arabië zijn ongeveer 75 jaar oud. De historische deal tussen de twee landen komt er op neer dat Saoedi-Arabië olie blijft leveren aan de Amerikanen, en dat de Amerikanen in ruil de veiligheid garanderen van het Midden-Oosterse land. Maar niet alles gaat slecht, want Saoedi-Arabië koopt nog steeds 70% van haar wapens in de VS. Er werken 70.000 Amerikanen in Saoedi-Arabië, en de Amerikanen hebben de Saoedi’s nodig in hun strijd tegen Iran. Iran zou gas en olie kunnen leveren aan het noodlijdende Europa, maar gezien Iran door de Verenigde Staten geboycot wordt om Israël een plezier te doen, gebeurt dat niet.

De Amerikanen zijn ook pisnijdig omdat Saoedi-Arabië in onderhandeling is met het Europese Airbus voor de aankoop van bijna 40 nieuwe A350’s, goed voor 12 miljoen dollar, in plaats van met het Amerikaanse Boeing. Wat niet wegneemt dat Boeing vrij zeker is dat het een aantal Boeing 787 Dreamliners zal mogen leveren. Joe Biden heeft niet de bedoeling Mohammed bin Salman al Saoed te zullen ontmoeten op de G20 top in Indonesië op 15 en 16 november. Bij de Saoedi’s leeft het gevoel dat de Amerikanen onbetrouwbaar zijn, en vaak van mening veranderen. Ze deden alvast liever zaken met de voormalige president Donald Trump. Met China en Rusland kan je tenminste goede afspraken maken, denken ze in Saoedi-Arabië, zonder dat wie dan ook protesteert en begint te leuteren over mensenrechten.

Riyadh

Relaties Verenigde Staten en Saoedi-Arabië verlopen stroever