De kerncentrale Doel 3 is nu gesloten. Een krachtbron van 1.000MW die elektriciteit produceert a rato van 85% tot 90% van de tijd, aan een kostprijs van ongeveer 33 euro per MWh. Inclusief een billijke winstmarge van ongeveer 10 euro per MWh. Voor alle duidelijkheid, aan Raoul Hedebouw, na zijn passage recentelijk in Terzake: de winstmarge is veel groter dan 5% à 10% van de kostprijs, maar is reeds begrepen in de geciteerde 33 euro per MWh.

Twee leugentjes

Politici en journalisten schreeuwen en schrijven dat deze sluiting niet erg is (eerste leugen). Voor onze energieonafhankelijkheid zouden we zo rap mogelijk moeten terugvallen op hernieuwbare energie. Daarvan is windenergie op zee de belangrijkste bron. Daarenboven beweren dezelfde politici en journalisten (tweede leugen) dat windenergie goedkoop is, als het ware zo duur of goedkoop als de wind zelf.

De totale kost van windenergie op zee voor onze meest recente windmolenparken bedraagt gemiddeld 133 euro per MWh, waarvan ongeveer 20 euro per MWh variabele, marginale, kosten die mee-evolueren met de productieve uren. Het saldo van ongeveer 113 euro per MWh zijn vaste kosten, infrastructuurafschrijvingen, financieringskosten en verzekeringen. De financiering van die investeringen gebeurt door de som van de groothandelsprijs te nemen. Plus de groene stroomcertificaten, voor zover de groothandelsprijs lager is dan 133 euro per MWh.

Er is dus wel een bodemprijs voor de investeerder vastgelegd, maar geen bovengrens. En de reden waarom we spreken van roverspraktijken wanneer de groothandelsprijzen door het dak schieten zoals dit jaar het geval is, is te meer omdat de variabele, operationele kosten verwaarloosbaar laag zijn.

Energieonafhankelijk met wind- en zonne-energie?

We zitten in volle energietransitie om CO2-uitstoot te verminderen of, nog beter, te vermijden. Een totaal onderbelichte maar zeer belangrijke nota is die van netbeheerder Elia, Roadmap to Net Zero in 2050, (voluit Roadmap to Net Zero — Elia’s Group Vision on Building a Climate-neutral European Energy System by 2050, 77 pagina’s). Die nota wordt in de media doodgezwegen. Want hoe raar ook, ze past niet in een of ander Groen fantasieverhaal. Neen, ze voorspelt de keiharde werkelijkheid waarmee de energietransitie in de 27 EU-landen, en meer bijzonder in België, gepaard zal gaan.

Uit de overvloed aan cijfers, grafieken en tabellen pikken we er de benodigde windinfrastructuur uit (p. 65 van de nota van Elia) in 2050 op Europees niveau. Als we het business as usual-scenario x 3 (het ideaal zou x 4 zijn, maar wordt door gebrek aan maatschappelijk draagvlak uitgesloten) nemen, dan blijft er een behoefte aan 580 GW windmolens op land en 410 GW windmolens op zee.

Rekenen we met een gemiddeld vermogen per windmolen van 20 MW (dit zijn windmolens die nog in labo-stadium zitten en ongeveer de grootte van de Eiffeltoren zullen hebben), dan komen we op respectievelijk 29 000 windmolens op 27 EU-landen te plaatsen en 20 500 windmolens op zee te plaatsen. Dit gebeurt vooral voor Noorse en Britse kusten, wat dus de EU afhankelijkheid van niet-EU-landen even groot of misschien nog groter dan vandaag zal maken. (Zie paragraaf op pagina 11 van dezelfde nota: Key partners for Europe: UK & Norway). Noch België noch Duitsland heeft voldoende hernieuwbare energie om klimaatneutraliteit te bereiken. De belofte om energie-onafhankelijk te worden met hernieuwbare energie is een leugen.

Voordelige sluitingen kerncentrales?

Maar er is de evidentie om vanuit wind ook nog elektriciteit te produceren. Grote kapitaalinvesteringen moeten gebeuren in staal en beton. Beide productieprocessen gaan trouwens gepaard met veel CO2-uitstoot, maar dat laten we in dit artikel buiten beschouwing. De kost om elektriciteit te produceren via de windmolenparken op de Noordzee, wordt voor de meest recente parken gemiddeld vastgesteld op 133 euro per MWh, hetzij juist 100 euro per MWh duurder dan de kost van de stilgelegde kerncentrale.

Indien alle kerncentrales zullen stilgelegd worden resulteert dit voor een doorsneegezin met een gemiddeld verbruik van 3.5MWh per jaar in een bijkomende kost van (100 euro x 3.5 MWh) 350 euro per jaar x .5 = 175 euro per jaar om rekening te houden met de verhouding van de kernproductie ten opzichte van de totale productie. Ook de bewering dat de sluiting van kerncentrales een bijkomende kost van 3 euro per gezin en per jaar zou betekenen is een leugen.

Back-upsystemen

Maar de aap komt uit de mouw op pagina 54 van dezelfde nota, bij ‘Dispatchable capacities are needed to cover sustained periods of low RES.’ Daar wordt geponeerd dat er behoefte blijft — alleen voor België al — aan een back-up van niet minder dan 7.5-15 GW (!) om de intermittentie van de zon en wind te ondervangen. Maar ook is er, bijvoorbeeld, een back-up van 40-70GW voor Duitsland nodig. Een capaciteit van 15GW is te vergelijken met de huidige som van de kerncentrales en de gascentrales voor België. Dat wil dus zeggen dat we miljarden zullen investeren in wind- en zonne-energie, maar dat we eigenlijk een tweede back-up systeem nodig hebben om dagelijks, dag en nacht, de bevoorrading van elektriciteit te waarborgen.

Wie houdt men dan eigenlijk voor de gek als men beweert dat we dringend moeten overschakelen naar hernieuwbare energie die zo goedkoop zou zijn? We hebben er dan nog niet de miljardenfactuur bij opgeteld voor de uitbreiding van de benodigde kabels en transformatoren, om al die decentraal opgewekte energie te transporteren naar elk gezin of bedrijf. Stop die leugens en vertel de waarheid, ook op de VRT!

Waarom moeten die kerncentrales toch gesloten worden?

Roadmap to Net Zero in 2050

Zo ‘goedkoop’ is windenergie: 133 € per MWh tegenover kernenergie met 33 € per MWh