Eerst het goede nieuws. De joden kunnen opgelucht ademhalen. Aalst carnaval gaat niet door. Geen moppen over coronavirussen die in pijpkrullen huizen tijdens exclusieve mannelijke gebedsfeestjes. Geen moppen over hoe corona de joden bevrijdt van het seksistisch verbod op handen schudden. Oef, goddank, dat niet.

OPGEPAST! GEVAAR! Let op voor de Waalse variant

Ik moet met nadruk waarschuwen voor de Waalse variant van het coronavirus. De symptomen zijn: je geraakt maar niet uit bed, je neuzelt de ganse dag over de meest irrelevante onderwerpen, je procastinatiegedrag neemt Spaanse proporties aan en de werklust daalt naar een Afrikaans niveau. De ziekenhuizen raken snel overbevolkt omdat niemand de zachte verstelbare bedden met roomservice wil verlaten.

Het verplegend personeel lijdt zwaar onder deze nieuwe variant. De constante bazelende onnozele cafépraat maakt hen horendol, waardoor ze er psychologisch onderuit gaan. De variant is gelukkig niet dodelijk maar tast de economie in nooit geziene proporties aan. Doch veruit het ergste gevolg van deze variant is dat ze een onweerstaanbare drang naar Vlaams belastinggeld in de hersenen ontketent. Je wordt sluipend een junkie van zuur verdiend Vlaams geld, die een zoete smaak nalaat omwille van zijn gratis karakter.

Marc Van Ranst heeft op VTM, VRT, RTL, RTBF, VT4, Actua TV, ROB, WTV, FOCUS, ATV, AVS… — kortom overal waar een cameralens zijn mediageilheid voedt — verklaart dat het een samensmelting is van het Waalse uitzuigvirus dat sinds 1831 in Wallonië actief is, en van ‘Elio’ een Italiaanse variant van het coronavirus. Zijn boodschap aan alle Vlamingen is afstand houden en zeker geen handen schudden, maar met beide handen je portefeuille goed vastklemmen.

Bye Bye Francken

Deze week konden we vaststellen dat niet alleen Groen electoraal masochistisch is, maar dat de zelfkastijding bij Vlaams-nationalisten eveneens een gebruikelijke praktijk is. Deze week verhuisde de wisselbeker ‘zich-in-de-voet-schieten’ van Groen naar N-VA. De nadrukkelijkheid waarmee N-VA’ers, citerend uit hun debatfiches, de desavouatie van Francken ontkennen, is het duidelijkste bewijs ervan. Het is Bart De Wevers ‘oordeel van Paris’ die hem als een boemerang van Creon alleen zal achterlaten. Er is echter een incubatieperiode tussen besmetting en het vertonen van de symptomen. Ik voorspel dat Theo Francken, in navolging van Calvo, op woestijnretraite gaat bij Wilders, Baudet of Trump.

Het ondervoorzitterssaga legde ook een politiek Münchhausen-by-proxysyndroom bij Jean-Marie Dedecker bloot. Hij overtuigde Theo Francken om de strijd naar het ondervoorzitterspetje aan te gaan, om bij verlies de aandacht naar zichzelf toe te zuigen met een ocharme-discours met groot Calimerogehalte. Als deus ex machina van Theo mocht hij na twee jaar afwezigheid nog eens in Ter Zake zijn zoutwaterzever op ons loslaten. In politiek Vlaanderen heiligt het doel alle middelen, zelfs een vriend onder de bus gooien voor tien minuten TV-roem.

Het blauwe kiwimodel

We kunnen deze week niet rond de ultra liberale liefde voor geld. Dat de Open Vld een pak-de-poen-show is die PS-proporties met Samusocialallures en hoog Nethysgehalte aanneemt, weten we al sinds de affaires rond onder meer Geert Versnick, Jaak Gabriels en Karel Pinxten. Maar dat ze ook integratiegodinnen in Marie-Theresia-habitus met Nelson-Mandela-theorama had geïnfecteerd, was eerder een verrassing.

‘The Urban Wolf of Wetstreet’ aka ‘kouwe kiwi’ zal haar in meer bochten moeten wringen dan haar krulkapsel om van het label ghetto-geldwolf af te geraken. Het adjectief ‘sociaal’ vóór ‘ondernemer’ impliceert overduidelijk níet dat geld níet de voornaamste motivator is. Laat ons vooral niet vergeten dat ook N-VA, sp.a en CD&V herhaaldelijk aan de mouw van Sihame el Kaouakibi trokken om haar electoraal te verzilveren. Deze halen nu opgelucht adem. Want wat we nu het blauwe kiwimodel noemen had net zo goed een rood, oranje of zwartgeel kiwimodel kunnen zijn.

Dit was niet op de afbraak:

Conner Rousseau en Meyrem Almaci rollen vechtend over straat tijdens een zielig debat in De Afspraak. Volgens de media is er echter geen sprake van een Vivaldikibbelkabinet.

Europese cijferaars bevestigen wat ik twee maand geleden al schreef. De vrekkige vaccinvertraging van Europa kost onze Europese economie 90 miljard euro.
Windhaan Gilkinet draait sneller dan onze treinen rijden. Gelukkig brulde Petra De Sutter: ‘Groenen zijn perfect capabel om te besturen’. Als je het van jezelf moet zeggen is het meestal niet waar.
Wouter Beke stamelt zich in Pano door een zielig interview over een aanbestedingsoplichting rond contacttracing. Bye bye Beke.
Nadat premier De Croo in De Zevende Dag bevestigde dat er geen pandemiewet komt, verschijnt deze week de melding dat de pandemiewet hoogdringend aan het parlement wordt voorgelegd. De Croo: de dweil van Vivaldi.

ROB

Winterschoonmaak: bye bye Francken, Bye bye El Kaouakibi