Hoe moet Europa naar de 21ste eeuw? Het zal terug moeten naar de waarden en tradities die het hebben gevormd, vindt David Engels. Engels is een prof uit Duitstalig België die in Polen doceert. Een Poolse conservatieve vereniging van kunstenaars en wetenschappers vroeg Engels om een preambule voor een nieuwe Europese grondwet te schrijven. Engels gaat uit van een hecht partnerschap tussen Europese naties voor bepaalde belangrijke beleidsgebieden. De greep van Brussel moet dan drastisch verkleinen. Het is de bedoeling van de preambule conservatieven te verzamelen die zich zorgen maken over de verdediging van het Westen, ongeacht de politieke families waartoe ze behoren binnen de Europese Unie of het Europese Parlement.

Preambule

Wij, Europeanen, besluiten in het volle besef van onze historische verantwoordelijkheid, om onszelf een eigen grondwet te geven en zo het proces van de eenwording van het continent tot een goed einde te brengen. Deze grondwet is bedoeld om een confederatie van Europese natiestaten op te richten die, met inachtneming van de rechten van elke natiestaat, een aantal gemeenschappelijke doelstellingen ten behoeve van iedere Europeaan nastreven en de Europese beschaving koesteren en beschermen.

Onder gemeenschappelijke doelstellingen worden verstaan: in de eerste plaats een gecoördineerd buitenlands beleid, de bescherming van de Europese buitengrenzen, de bestrijding van de criminaliteit, de ontwikkeling van een Europese vervoersinfrastructuur, de harmonisering van normen en regels, de toegang tot natuurlijke en strategische hulpbronnen, de samenwerking op het gebied van onderwijs en onderzoek en de passende verstrekking van de nodige financiële middelen.

Hoewel deze eenwording het einde van vele eeuwen van oorlogen binnen Europa moet betekenen, is zij gebaseerd op de geest van diepe innerlijke samenhang tussen de volkeren van Europa, die zich ondanks hun verschillen altijd deel hebben gevoeld van één enkele, gemeenschappelijke cultuur die meer is dan de som der delen en die heeft geleid tot het ontstaan van een bijzonder en onmiskenbaar beeld van de wereld en van de mensheid.

Deze cultuur wordt gevoed door talrijke bronnen, waaronder de traditie van het Griekse denken, de Romeinse staatskunst, het christendom en het erfgoed van de Romaanse, Germaanse en Slavische volkeren, en kreeg met de opkomst van de geestelijke soevereiniteit van de Kerk en sinds 800 met het herstel van de keizerlijke waarde, voor het eerst een institutionele dimensie. In de Middeleeuwen, de Renaissance, de Verlichting en de Moderne Tijd heeft de Europese cultuur al haar innerlijke mogelijkheden ontwikkeld en zich tegelijkertijd opengesteld voor de wereld waarmee zij vandaag, door het aannemen van een grondwet, een nieuwe en sterke band wil aangaan,.

Trots op de grote verworvenheden van ons verleden baseren wij onze grondwet dan ook op de positieve aanvaarding van de waarden van onze traditie en het inzicht dat de welvaart en de vooruitgang van het heden alleen mogelijk waren door de verworvenheden van onze voorouders. Daarom willen we ook de ontwikkeling van de toekomst stevig verankeren in de wortels van het verleden en willen we het materiële en immateriële culturele, sociale en morele erfgoed dat ons is overgeleverd, bewaren, koesteren en vermeerderen.

Voor God en ons eigen geweten, verbinden wij Europeanen ons ertoe

het behoud van ons geestelijk en materieel erfgoed en de onafhankelijke ontwikkeling van ons culturele potentieel met betrekking tot het nauw verwante streven naar waarheid, vrijheid en een goed leven na te streven;
alle religieuze en filosofische overtuigingen te tolereren die in harmonie zijn met onze traditie en gebruiken, en in het bijzonder het erfgoed van de joods-christelijke traditie en de band met het filosofisch rationele denken te koesteren, te bevorderen en verder te zetten, zonder de welke onze Europese cultuur ondenkbaar zou zijn;
het menselijk leven in al zijn ontwikkelings- en leeftijdsfasen, zijn waardigheid en zijn unieke individualiteit te beschouwen en te beschermen als het hoogste goed dat ons is toevertrouwd;
de democratisch uitgedrukte wil van het volk te erkennen als de ultieme bron van alle politieke besluiten en de belangen van de Europeanen in hun geheel te beschouwen als het principe waaraan alle politiek handelen onderworpen moet zijn;
te handelen als autonome politieke entiteiten die hun geschillen voortaan uitsluitend via vreedzame onderhandelingen en bemiddeling willen beslechten;
te allen tijde te ijveren voor het behoud en de verbetering van de welvaart, de veiligheid, de vrijheid, de orde, de vrede en het wederzijdse begrip van de Europese volkeren;
dit te doen op het laagst mogelijke betrokken en bevoegde niveau, met de naties als belangrijkste dragers van de democratische zelfbeschikking en van de cultuuruiting van Europa;
onze co-existentie als rechtsstaat te ordenen, waarbij we niet alleen gelijk en behoorlijk recht voor iedereen garanderen, maar ook de totstandkoming van het recht en de controle op de interpretatie ervan steeds aan de wil van het volk onderwerpen.
het natuurlijke gezin dat voortvloeit uit de vereniging van man en vrouw en de geboorte van gemeenschappelijke kinderen, alsmede de rechten en plichten die daaruit voortvloeien, te beschouwen als de fundamentele bouwsteen van de Europese samenleving, en deze onder bijzondere bescherming te plaatsen, zonder alternatieve vormen van menselijk samenleven op basis van vrijwilligheid te belemmeren;
de gelijkheid van mannen en vrouwen voor de wet en de bijzondere kenmerken, rechten en plichten die voortvloeien uit de aard van de geslachten te waarborgen
onze nakomelingen, zowel in de geest van de tradities en schatten die ons zijn toevertrouwd op te voeden, als in de zin van een voortdurend streven naar innerlijke en naar buiten gerichte zelfovertreffing;
de rechten en plichten die voortvloeien uit het privé-eigendom te beschermen, gelijke kansen, het recht op fatsoenlijk werk, ondersteuning van behoeftige mensen en het algemeen belang te waarborgen;
vrede en harmonie met onze buren en alle andere volkeren van de wereld na te streven, met name degene waarmee we een band hebben door positieve ervaringen en een gemeenschappelijk historisch erfgoed, terwijl we duidelijk opkomen voor de onafhankelijkheid, de belangen, de veiligheid en het voortbestaan van onze cultuur;
onze verantwoordelijkheid voor ons milieu serieus te nemen, niet alleen in de zin van het behoud van het natuurlijke evenwicht en een zorgvuldig gebruik van de natuurlijke hulpbronnen in Europa en in de wereld, maar ook in de zin van een ethisch verantwoorde omgang met alle levende wezens.

(Vertaling Ralf Van den Haute)

Lees ook het interview dat Doorbraak in augustus publiceerde met David Engels: ‘We beleven het einde van de parlementaire democratie‘. Zijn boek Op weg naar het imperium werd gerecenseerd door Jean-Pierre Rondas en is uiteraard verkrijgbaar in de online boekhandel van Doorbraak.

Romeinse staatskunst

Europa terug naar de tradities