Voetbal is de belangrijkste bijzaak ter wereld. Dat is niet waar, maar we gaan er even van uit. Zij het dat de belangrijkste bijzaak ter wereld erg saai is geworden. En dan hebben we het niet alleen over het spelletje. Dat was eigenlijk al redelijk saai. Menig doorgewinterd toeschouwer schakelt al een alcoholische hulplijn in om een match uit te kunnen zitten. Maar tot voor kort was een groot tornooi of de beslissende fase in een competitie nog bestand tegen die saaiheid. Niet omwille van het spelletje zelf maar wel omwille van de vrijbrief om straffeloos achterlijk tribaal gedrag te mogen vertonen.

Het wordt dan wel wat schalks omschreven als ‘oranjegekte’ of ‘duivelkoorts’. Maar het is gewoon een uiting van ordinair nationalisme. Als Britten zingen van ‘Two World Wars and one world cup’ is dat vooral om die smerige moffen met hun neus in een drol te wrijven. Dat mag allemaal als het maar ingekapseld wordt in een voetbalshirt.

Dat het wel degelijk om de foute variant van het nationalisme gaat, werd trouwens deze week nog bewezen door De Standaard. Zij omschreven het als ‘gevoelens van verbinding en feestelijke samenhorigheid’. Als De Standaard zoiets schrijft, weten we hoe laat het is.

Nationalisten

Ook België ontsnapt daar niet aan. Ja, het is waar dat Belgische nationalisten geen flauw idee hebben met welke kleur de tricolore begint. Rood of zwart? Dat is voer voor specialisten. En ja, de Belgische nationalist heeft geen flauw idee welke woorden precies volgen na ‘O drinkbaar België’. De stelling was niet dat we er goed in zijn, in dat nationalisme. Maar wel dat we het zijn zodra één of andere drankfabrikant gratis vlaggen uitdeelt met hun logo erop en iemand tegen een bal trapt. De koning mag er graag een graantje van meepikken trouwens. Er gaat geen tornooi voorbij of hij staat wel eens tussen de Duivels te verklaren dat er in de kleedkamer geen protocol is. De ouwe snoeperd.

Sammy Mahdi gooide het tribaal gedrag zelfs letterlijk in de politieke arena. ‘Geen enkele separatist is opgewassen tegen de Rode Duivels’, liet hij optekenen. Een doorsnee leerkracht lager onderwijs betaalt meer belastingen dan zo’n duivel maar het zijn toch nationale helden. Voor een paar weken en een paar matchen. Waarna meer regiogerichte nationalisten hun beurt krijgen om te lachen. En zo is het goed.

Uitlaatklep

In Engeland is trouwens bewezen dat voetbal ook huiselijk geweld aanwakkert. Als het land deelneemt aan een EK of WK, stijgt het aantal gevallen met 26 procent in geval van winst. En 38 procent in geval van verlies.

We moeten er geen doekjes omwinden, voetbal is een schuiloord voor de laagste menselijke gevoelens en dat maakt van zo’n tornooien een uitlaatklep en topentertainment. Het is een beetje zoals met alcohol. Als iemand het vandaag op de markt zou brengen, zou het verboden worden. Maar het is er en dus genieten we ervan. Voetbal is voor de mannelijke, heteroseksuele cisgenders wat het Eurosongfestival is voor andere genders.

Maar het wordt dus tornooi na tornooi saaier. Ook voetbal is niet immuun aan de tand des correcte tijds. Het zou niet netjes zijn om de vervrouwelijking van de samenleving de schuld te geven maar we doen het toch. En de media uiteraard. In hun onuitstaanbare drang om voetbal ‘een feest voor iedereen’ te maken, dwingen ze de voetballer in een woke dwangbuis.

Playstation

De halve finale van het WK in Mexico ’86 verloren we volgens een hardnekkige legende omdat de Rode Duivels nog te zat waren van het feestje van de overwinning tegen Spanje. Dat was wat sneu maar er was een brede consensus: dat kan gebeuren. Hoe vier je anders zo’n overwinning? Op de Playstation en met een nieuwe Louis Vuitton? Nee toch! Een foto van een bezopen Ceulemans met sombrero en alles was vergeten en vergeven.

Hoe anders gaat het er vandaag aan toe? Dat kon je horen in De Ochtend begin deze week:

‘Ik vind wel dat als je 300.000 euro per week verdient, je ten minste de mensen kan komen groeten.’ Aan het zeurorgel is televisiepresentator, radiofiguur, hoogstaand intellectueel en hét antwoord van Canvas op druk bekeken debatprogramma’s: Bart Schols. Bart gaf zijn visie op het ‘verfoeilijk’ gedrag van de Rode Duivels toen ze zonder te zwaaien naar de tribale nationalisten naar de kleedkamers trokken. Een gebeurtenis die ze een paar jaar geleden zelfs in de Flair niet zouden aanraken, werd nationaal nieuws.

En dan was er nog de rel omdat Onana had meegezongen in een liedje waarbij hij Mbappé zou tackelen. Een regelrechte bedreiging. Allemaal heel erg foei. En o wee als zo’n duiveltje iets lelijks zegt over een ander duiveltje. Dan blijft koning Filip uit de kleedkamer.

Het komt allemaal niet meer goed. Of net wel als u De Standaard gelooft. Laat ons eerlijk zijn. Voetbal is het nieuwe korfbal.