Aan de Universiteit van Gent is er sinds kort een nieuw project genaamd ‘Extra lessen voor extra kleur’. In dit project worden er specifieke voorbereidingssessies georganiseerd voor het toelatingsexamen arts of tandarts. Deze zijn echter niet zomaar toegankelijk voor iedereen. Dit speciale programma kwam daarom onlangs in de aandacht. Het is namelijk enkel toegankelijk voor allochtone leerlingen of studenten. In deze aflevering van Doorbraak Radio gaat Kristof Slagmulder, Vlaams Parlementslid voor het Vlaams Belang, dieper in op dit project. Dit riep bij hem toch wel enige vragen op.

Positieve discriminatie

Er werden enkele klachten ontvangen van Vlaamse studenten. ‘Zij wezen op het extra begeleidingsaanbod van de UGent voor leerlingen met een migratieachtergrond.’ Dit zou kaderen in het project om meer allochtonen aan te trekken, zegt Slagmulder. ‘Ik vind dat er op deze manier inderdaad sprake is van discriminatie.’ Ook positieve discriminatie blijft nog steeds discriminatie wanneer de autochtone Vlaamse leerling benadeeld wordt, vindt Slagmulder. Er is een voorkeursbehandeling wanneer een leerling met migratieachtergrond interesse heeft voor het toelatingsexamen.

Leerlingen zonder migratieachtergrond worden doorverwezen naar de website over het toelatingsexamen. ‘Daar zoeken ze alles zelf. Ze moeten het stellen met voorbeeldexamenvragen.’ Anders zijn het enkel jongeren met een functiebeperking die gebruik kunnen maken van specifieke ondersteunende maatregelen. Er zijn genoeg autochtone leerlingen zonder beperking die extra steun zouden kunnen gebruiken, zegt Slagmulder. ‘Er zijn misschien wel een aantal mogelijkheden voor extra voorbereiding. Maar die zijn vaak betalend en meestal zeer duur.’

In een parlementaire vraag aan minister Weyts verdedigde de minister deze regeling. ‘Hij vindt blijkbaar dat de kansen van jongeren zonder migratie-achtergrond niet verminderd worden.’ Het zou bijdragen tot een grotere diversiteit en niemand benadelen. Extra begeleiding waarbij de etnische herkomst het criterium is voor toegang is discriminatie, vindt Slagmulder. ‘Ik vrees dat je zo het beeld bevestigt dat allochtonen automatisch uit een achtergrond met achterstand zouden komen.’ Het is ook een achterstelling van Vlaamse kansarme leerlingen.

Diversiteit in het hoger onderwijs

Diversiteit kan natuurlijk een doelstelling zijn. ‘Maar als ze zoiets doen mag dit zeker niet ten nadele gaan van anderen.’ Men wil zo veel mogelijk diversiteit bekomen in ons onderwijs, zegt Slagmulder. Dit zou te wit zijn. ‘Ik vind dat een rare redenering.’ Deze uitspraak veronderstelt dat de aanwezigheid van witte mensen in ons hoger onderwijs nadelig zou zijn. Het zou moeten gaan om de kwalificaties en kwaliteiten van de mensen in het hoger onderwijs, zegt Slagmulder. ‘Professoren moeten er zijn omwille van hun expertise en manier van lesgeven. Niet om hoe ze eruit zien.’

‘De redenering waarbij de samenstelling van een groep te wit is, is dat eigenlijk ook geen racisme?’ Omgekeerd zou dit heel wat kwade reacties teweeg brengen, zegt Slagmulder. ‘Hoe divers moeten onze studentenpopulaties dan zijn tot het voldoende is?’ Aan de cijfers over jongeren met een migratieachtergrond valt al een serieuze inhaalbeweging af te lezen. Het aandeel allochtone studenten aan onze hoger onderwijsinstellingen blijft stijgen, zegt Slagmulder. ‘Maar dat zegt ook nog niks over het effectief behalen van een diploma.’

Woke- en cancel-culture

Er is binnen onderwijsinstellingen de vrees om het etiket te krijgen te wit te zijn. ‘In hun streven dat te vermijden komt die woke-culture al naar boven.’ Deze komt voornamelijk overgewaaid van Amerikaanse universiteiten en instellingen. We zien dit toch al langer in opmars in Vlaanderen en Europa, zegt Slagmulder. ‘Woke zijn, dat is eigenlijk de extremere vorm van politieke correctheid.’ Om die reden zijn er al talloze professoren of onderzoekers tot ontslag gedwongen. Ook het boycotten van activiteiten of sprekers op universiteiten speelt daar al langer, zegt Slagmulder.

De discussie linkse versus rechtse proffen bestaat al langer. ‘Het is al eerder aangetoond dat academici vaak minder neigen naar rechtse partijen.’ Het onderzoek komt ook soms in de problemen door een gebrek aan ideologische diversiteit, zegt Slagmulder. ‘Ook in Vlaanderen is er een toenemend links klimaat aan de universiteiten. De minderheid rechtse academici voelt zich vaak onder druk gezet.’ Wat een onderzoeker of professor op politiek vlak denkt, doet er eigenlijk weinig toe, zegt Slagmulder. ‘Als het onderzoek en onderwijs maar onpartijdig wordt verricht.’

Die onafhankelijkheid dreigt nu door het opkomende woke extremisme in het gedrang te komen, zegt Slagmulder. Er zijn enerzijds de normale academici, die ondanks hun overtuiging met een open blik naar de samenleving kijken. Anderzijds de woke onderzoekers die het onderwijs en onderzoek sturen om de resultaten die hen niet uitkomen, te negeren. ‘Over onderwerpen als inclusie, diversiteit en gender moeten ook kritische vragen kunnen gesteld worden.’ Zonder dat er sprake kan zijn van intimidatie. Daar moet de vinger aan de pols gehouden worden.

Redacteur: Pieter-Jan Volkaert

studiebegeleiding

Kristof Slagmulder: ‘Het opkomende woke extremisme bedreigt onafhankelijk onderzoek’