Studenten ‘voor Palestina en het klimaat’ bezetten een campus van de Universiteit Gent. 400 studenten en 25 proffen steunen de bezetting met een open brief. Bij de Université Libre De Bruxelles (ULB) konden ze niet achterblijven. Volgens de bezetters is de ULB door haar relaties met Israëlische instellingen medeplichtig aan de genocide in Gaza. Ook bij andere universiteiten zijn er acties.

Die protesten zien we overal in Europa en de VS. Via sociale media, podcasts en vlogs inspireert dat ook hier linkse jongeren om te protesteren tegen elke samenwerking met Israël. Opmerkelijk is met hoe weinig ze zijn en hoeveel media-aandacht ze krijgen.

VRT werkt mee!

Om de boodschap beter te verspreiden, toonden de vakbonden bij de [VRT de kijker wat ze moeten denken van de oorlog in Gaza bij het optreden van Israël op het Eurovisiesongfestival. Wat de kijkers echt denken blijkt uit de score in Italië die – per abuis – werd vrijgegeven. Bijna 40 procent van de stemmen voor Israël, de tweede had zeven procent. Zou Italië een uitzondering zijn?

Alles komt terug. Tijdens de verkiezingen van 2019 werden we in de media overspoeld door de klimaatmarsen en schoolstakingen voor het klimaat. Gretig opgepikt door journalisten met een gelijklopende overtuiging en al dan niet een activistisch progressief verleden. klimaat was hét thema van de verkiezingen volgens die media. Dat zou Groen naar ongekende hoogten stuwen.

Gaza is erg… ver

Maar de kiezer volgde niet. Klimaat was voor hem geen thema. De drammerige acties werkten averechts. Groen kon niet de overwinning boeken die ze voorzien hadden. Al kwamen ze door de overheersende stemming in de bubbel wel in de regering. Klimaat is daar wel een belangrijk thema.

In 2024 zien we waarschijnlijk hetzelfde gebeuren. De hele Wetstraatbubbel heeft het over Gaza. De kiezer ziet de gevolgen van de migratie en hoe duur een winkelkar vullen geworden is. Gaza is erg, maar ook erg ver.

In Nederland wordt vaak verwezen naar ‘de opening die de VVD maakte naar Wilders’ als uitleg voor het succes van die laatste. Zelden heeft iemand het over de anti-Israël-protesten, die er in Nederland meer en vroeger waren dan hier, in stations bijvoorbeeld, met een grote vertegenwoordiging van links, mannen met baarden en vrouwen met een hoofddoek.

Ook hier zie je die mix. Vrouwen met hoofddoek die spandoeken dragen, veel gewone kiezers lusten dat niet. Net zoals ze niet enthousiast worden van schreeuwende mannen met baarden en een Palestijnse sjaal.

Campagnethema

Wouter Verschelden stelt op Business AM vast dat Gaza door die protesten een campagnethema wordt. ‘Maar welke partij wint daar bij?’ Politici laten zich leiden door die Palestinaprotesten. Ze menen dat daar de stem van het volk klinkt, maar het is de echo van hun eigen groep. Zal er 1 kiezer in Oost-Vlaanderen voor De Croo stemmen omwille van zijn Palestina-standpunt? En hoeveel jaagt hij er voor die ene weg?

Zijn die paar honderden betogers representatief? Zijn die vakbondsmilitanten bij de VRT representatief? Zijn betogers die ‘Auschwitz’ scanderen in straten in Europa dat? Bijvraagje, wanneer wordt protest tegen een oorlog door Israël antisemitisch?

Kiezers zijn niet dom

De media kan niet meer de agenda zetten zoals ze dat graag willen. Toch blijven ze proberen. Daarnaast zijn er altijd die blijven proberen om de revolutie te beginnen met protesten en de juiste bondgenoten. Zoals met het klimaat zal ook dat een wensdroom zijn. De kiezer is niet dom.

De oorlog in Gaza zal een rol spelen in de verkiezingen: het versterkt de polarisatie. Dat lossen we na 9 juni wel op met wat tranen en extra concerten voor de menselijkheid.

vakbonden bij de [VRT

Gaza als campagnethema (zoals de klimaatmarsen in 2019)