In het volle besef dat zij met hun medewerking extra ongeloofwaardigheid verlenen aan Doorbraak, lezen de Pennenvriendjes met ware doodsverachting de pers en bespreken elke vrijdag de artikels die zij het meest bewonderen, puur uit liefde voor de kranten en voor u, lieve lezer.

Beste Erwin,

Je weet dat ik voor een bord soep ook hand en spandiensten verleen aan Doorbraak als eindredacteur. Slechte karakters zullen meteen roepen: ach zo, heeft Doorbraak een eindredactie? Niets van gemerkt! Maar ik ga ervan uit dat wij enkel gelezen worden door uitzonderlijk goede karakters.

Hoedanook, als eindredacteur mocht ik onlangs een spontane bijdrage ontvangen van ene Tim Speykers. De man, een veelgeprezen auteur, vroeg zich af wat verstandige en beschaafde mensen als Johan Sanctorum en Jasmijn Walldorf eigenlijk doen bij Doorbraak. Ik citeer: ‘Beseffen zij dan niet dat zij met hun medewerking geloofwaardigheid verlenen aan al de opruiende linkse onzin die hier ook verschijnt, altijd weer die kritiek op Loekasjenko en Poetin en al die stukken over subsidieslurpende cultuur, godbetert! Die bekrompen smeerlappen van Doorbraak durven zelfs boeken van Tom Lanoye positief bespreken!’

Ik heb de bijdrage van Tim Speykers genegeerd, Erwin, maar nu ben ik bang dat hij zijn artikel gaat publiceren in veel respectabelere media dan wij, zoals ’t Scheldt, Telegram of Thor.

Maar nu over naar het écht belangrijke nieuws van deze week: Gert Verhulst en zijn nieuwe talkshow. In de eerste aflevering gebruikten Gert en Margriet herhaaldelijk het n-woord. Dat ze daarmee juist het een en ander over woke wilden uitleggen aan de kijkers, ontging de deugkleuters uiteraard. De verontwaardiging was groot in de krantenkolommen en ook bij hun lezers, zoals in Café De Nieuwe Sportvriend bij Magda en Lucien, waar een pintje nog steeds een euro kost en de koer al honderd jaar genderneutraal is. Toen Magda las dat Gert zich de dag erna excuseerde in de tweede aflevering van zijn talkshow, was de opluchting dan ook groot in Café De Nieuwe Sportvriend. ”t Is toch waar’, zei Magda. ‘Dat n-woord, ik vind dat echt niet gepast op tv. Die BV’s kunnen precies over niks anders meer klappen als over neuken.’

Yo Stef Darknez

Die Tim Speykers ken ik heel goed. Ik heb daar nog mee gevoetbald bij VC. De Leeuwkens in Teralfene. Wat hebben we samen gelachen! Tim niet zo, maar de rest wel. Man, wat was dat een uilebal! Wanneer hij weer eens een bal in eigen doel sjotte, riepen we ‘hey Kromme nagel! Is uw brilletje wel sterk genoeg?’

Je moet weten, Stef, in mijn tijd bestond woke nog niet en was pesten volledig maatschappelijk aanvaard. Dan zeiden we bijvoorbeeld dingen als ‘in de tweede helft zal er een zwarte meespelen, we zullen hem straks aanwijzen’. Lachen! Wanneer Tim dan toch enig verweer vertoonde en riep ‘en gij zijt dik Vanmol!’ dan repliceerde ik met ‘dat komt omdat uw wijf mij elke keer een biefstuk friet bakt nadat ik haar gevogeld heb!’ Tim is niet veel later gestopt met voetbal om veilig in eigen doel te gaan sjotten als columnist van De Standaard.

Maar over negers gesproken. Die Gert Verhulst heeft zijn entree niet gemist. Een overduidelijke provocatie waar alles wat een beetje linksdraaiend is met beide voeten intrapte. Je weet, Stef, dat ik er niet de persoon naar ben om te schelden of mensen een slecht gevoel te geven. Ik begrijp perfect dat het gebruik van het woord neger voor een medemens die al wat rijkelijker met pigment bedeeld werd, kwetsend kan zijn. Daarom stel ik voor om – in plaats van het te verbieden – het woord neger altijd en overal te gebruiken. Op die manier zal het elke betekenis verliezen, zoals dat ook gebeurd is met termen als ‘verbindend project’, ‘warme samenleving’ en ‘smerige complotdenkers van Doorbraak’.

Hoe schoon zou het zijn moesten wij als briefaanhef ‘geachte neger’ gebruiken? Of dat onze premier zou zeggen ‘beste negers, het worden 10 moeilijke winters’. Of ‘we melden u met droef gemoed het overlijden van onze lieve vader, kolonel op rust en neger in de Leopoldsorde.’

Er komen zwarte jaren aan Stef, laten we dat niet negeren!

Beste toxische Erwin

Goed nieuws in deze krantenkop: ‘Brussel wil openbare ruimte minder mannelijk maken.’ Het zou gaan tijd worden! De schepen van Stedenbouw en Openbare Ruimte keurde daarom projecten goed zoals de heraanleg van een skatepark. Je merkt: ze pakken het probleem meteen bij de wortels aan! Het moet gedaan zijn met al die mannelijke infrastructuur.

Je zag dat trouwens al duidelijk in de documentaire ‘Femme de la rue’ uit 2012. Hoe de Brusselse infrastructuur toen die vrouw nariep en nafloot. Ik hoorde zelfs een skatepark dat ‘kech’ riep. Dat heeft, geloof ik, iets te maken met dienstverlening als sekswerker. Terwijl helemaal niet zeker was of de vrouw van de docu ook écht lovenswaardig werk verrichte in die sector.

Maar waar moeten we dan concreet aan denken als een skatepark heraangelegd wordt om de ruimte minder mannelijk te maken? Daar gaat een progressieve vrouwenbeweging nu mee aan de slag. Ze denken bijvoorbeeld al aan een megaschommel of een parcours van hangmatten. Jazeker, hangmatten. Niks beter dan hangmatten om mannelijke hangjongeren te verdrijven.

Ook muurschilderingen zouden volgens het artikel de openbare ruimte meer genderbewust kunnen maken. Nu, dat lijkt me niet echt vernieuwend. Gendergerelateerde afbeeldingen op muren zijn van alle tijden. Reeds in het vroeger zo levendige Pompeï waren emoji’s van aubergines en perziken gebruikelijk. Sterker nog: op muren tref je ook wel eens informatieve berichten en telefoonnummers over juffrouwen en heren die u wel eens lijfelijk willen plezieren, desnoods tegen een kleine vergoeding. Als dat niet verbindend is! ‘Kelly is een hoer! Bel haar op ….’ Het is een kleine moeite maar de jongen die het schreef, doet er Kelly ongetwijfeld een groot plezier mee met het oog op de uitbreiding van haar klantenbestand in deze moeilijke tijden. Nog 10 moeilijke winters, Erwin! Nog 10!

Beste Stefanie,

Het zal je niet verwonderen dat een zacht persoon als ik helemaal voor de feminisering van de openbare ruimte is. Ik stel om te beginnen al voor om alle lanen en straten te verbreden zodat ze voor vrouwen – is mijn gat niet te dik in deze straat? – flatterender worden. Ik zou ook kiezen voor een open landschap en als er al eens een muur moet staan, zou ik er een klaagmuur van maken. En voorrang voor iedereen, op elk kruispunt.

Verder zou ik het parallel parkeren afschaffen, alsook elke andere vorm van parkeren, zodat vrouwen hun auto kunnen dumpen waar het hen belieft. En weg met de verkeersregels want vrouwen hebben al genoeg last met hun eigen regels.

Kalí méra Erwinos Vanmolos,

Vergeef mij mijn zonnige begroeting en de ouzo walm uit al mijn poriën, maar als België dan toch Griekenland is, zoals Bart De Wever vorig weekend zei, dan kunnen we er maar beter naar leven ook. Zet u, my friend, neem een olijf en een stuk komkommer, ik heb een half schaap op de grill gelegd, wat drinkt ge? Een Mythos pintje of zo’n witte wijn die smaakt naar ranzige dennenappels?

Ach, wàs België maar Griekenland. Hoe fijn zou dat zijn. Maar De Wever bedoelde het helaas enkel financieel. En dat had hij niet moeten zeggen, vinden mensen die daar veel meer verstand van hebben dan ik.

‘Men kan beweren dat België failliet is, of proberen de handen in elkaar te slaan.’ schrijft Brinckman. ’t Is toch waar he, Erwin. Altijd maar problemen aankaarten, in plaats van gewoon weg te kijken. Laat het ons gezellig houden. Zet nu gewoon die verwarming maximaal op 19 graden en douche niet zo lang. Doen ze in Griekenland ook niet. Politici moeten niet zagen maar de handen in mekaar slaan. Weet je waar ze ook de handen in mekaar slaan? In Griekenland! Om de sirtaki te dansen!

Beste Aristotelstef

Dat heb je mooi gezegd. Ook over dat wegkijken van Brinckman. Ok, die heeft dat tot kunstvorm verheven, maar wat is er Griekser dan wegkijken? Neem nu de mythische held Perseus. Hoe die zijn hachje gered heeft door beleefd weg te kijken toen de Wendy Van Wanten van zijn tijd – kijk eens diep in mijn ogen – Medusa hem in een postuurtje van steen wou veranderen.

Zou het trouwens niet beter zijn moest àlles als Griekenland zijn? Russen en Oekraïners zouden hun woede kunnen bekoelen door om ter hardst goedkoop servies in de haard te flikkeren en de Russische militairen zouden enkel elkaar verkrachten.
Onze streken zouden veelvuldig bezocht worden door reizigers die zich zouden laven aan de enigmatische woorden van het orakel van Brakel. Vooral gespecialiseerd in seizoensgebonden aangelegenheden zoals winters, hun graad van hardheid en hun aantal.

En doordat wijzelf, jij en ik Stef en de rest van de mannelijke bevolking zich opnieuw in tunieken en minirokjes zullen hullen zit het met de vervrouwelijking van ons straatbeeld ook meteen snor. Als tegenprestatie mogen de vrouwen dan een snor dragen. Ook iets typisch Grieks.

Tot volgende kout, argonaut!

vervrouwelijken

Pascal Smet gaat Brusselse straatnamen ‘dekoloniseren’

De pennenvriendjes negeren opruiende linkse onzin bij Doorbraak