Meyrem Almaci stopt als voorzitter van Groen. Dat maakte ze zelf bekend op een persconferentie. Wie haar zal opvolgen is nog niet bekend maar wat vast staat is dat de voorzitterswissel een impact zal hebben op het verdere parcours van Groen in de federale regering. In de peilingen heeft de partij momenteel geen enkele buffer, het is dus erop of eronder voor Groen. Maddens en Bauwens geven hun analyse.

Game over voor Almaci

Na acht jaar zwaait Meyrem Almaci vroegtijdig af als voorzitter van Groen. Almaci verklaarde een stap opzij te zetten om familiale redenen maar naar verluidt zou er bij de fracties in het parlement ongenoegen zijn ontstaan over de manier waarop ze de partij leidde. Dit nieuws komt dus niet helemaal als een verrassing, Almaci zat al langer niet meer stevig in het zadel. ‘Groen rijdt in de Vivaldicoalitie ook niet het parcours dat het zou willen.

‘Het is de federale regering met Groen die nu de kernuitstap moet uitstellen en Almaci heeft de geloofwaardigheid als uithangbord van haar partij verloren’, zegt Bauwens. ‘Er moet nu naar een nieuwe voorzitter worden overgegaan die hopelijk het publiek wel bereikt.’

De moeilijke knoop van de kernuitstap

Het feit dat er nu geen volledige kernuitstap komt is een bittere pil om te slikken voor Groen. De kernuitstap was hun trofee uit het regeerakkoord maar uiteindelijk moeten de groenen er nu mee instemmen dat de twee jongste kernreactoren langer blijven draaien. Toch heeft de partij deze bocht elegant genomen, vindt Maddens. ‘Een verscheurende discussie is uitgebleven waardoor de schade enigszins beperkt is gebleven.’

De huidige situatie in Oekraïne en de stijgende energieprijzen is het alibi van Groen om deze politieke bocht verkocht te krijgen aan hun achterban.

‘Al bij het prille begin van deze legislatuur werd duidelijk dat de kernuitstap een moeilijke knoop ging worden om door te hakken. Eind vorig jaar besliste de regering om het probleem voor zich uit te duwen en een finale beslissing uit te stellen. Het conflict in Oekraïne schudde de kaarten door elkaar waardoor de beslissing om de jongste kernreactoren open te houden voor de hand liggend werd. Vivaldi komt hier versterkt uit’, zegt Maddens.

Wie als opvolger?

Almaci’s opvolger heeft als taak een nieuw gezicht te geven aan de partij. ‘Het blijft nog koffiedik kijken welke koers de nieuwe voorzitter zal varen. Intern bestaat Groen immers uit verschillende groepen’, zegt Bauwens. Wel worden er al enkele namen naar voor geschoven, waaronder Jeremie Vaneeckhout, Wouter De Vriendt en Petra De Sutter. De vraag is nu wie zich effectief kandidaat zal stellen en of Groen erin zal slagen om eensgezind naar voor te komen, benadrukt Bauwens. ‘Groen moet het risico om nog meer verscheurd te geraken goed inschatten.’

Met het oog op een volgende staatshervorming is het niet onbelangrijk wie Alamci zal opvolgen. Almaci is eerder Belgisistisch, terwijl iemand als Björn Rzoska als Vlaams Parlementslid toch eerder een Vlaams profiel heeft, meent Maddens. ‘Dit moet natuurlijk niet overdreven worden bij Groen maar is toch belangrijk om in de gaten te houden.’

Het Conner-effect

Het Conner-effect, dat nu al duidelijk te zien is in de peilingen, zal ten nadele gaan van Groen, zegt Maddens. ‘Groen en Vooruit zijn communicerende vaten en het grote gevaar voor de groenen is dat er een herhaling komt van de situatie uit 2003.’

Groen is toen onder de kiesdrempel gezakt door de enorme populariteit van Steve Stevaert en in mindere mate door het beleid in paars-groen. Indien Conner Rousseau nog populairder wordt, zal Groen daar ongetwijfeld het slachtoffer van zijn.

‘De deelname van Rousseau aan The Masked Singer doet voornamelijk online heel wat stof opwaaien. Veel politici zijn van mening dat deelnemen aan een entertainmentprogramma niet kan tot ze zelf worden uitgenodigd’, zegt Bauwens.

‘The Masked Singer trekt veel meer kijkers dan een programma als Terzake. Vlaanderen heeft van Rousseau nu een beeld gekregen als de sympathieke kerel die aan politiek doet. Dat heeft zeker een effect op zijn populariteit.’

Volgens Bauwens moet het debat ook niet gaan over of een politicus als Rousseau hieraan mag deelnemen of niet. Het debat zou moeten gaan over het feit dat niet iedere politicus de kans krijgt om in een populair programma als The Masked Singer te verschijnen. ‘Het is ondenkbaar dat iemand als Tom Van Grieken uit zo een pak zou komen.’

Zuhal Demir als rijzende ster

Op de vraag of Demir, als rijzende ster binnen de N-VA, de volgende minister-president zou kunnen zijn antwoordde Bart De Wever dat het voor hem niet ondenkbaar is dat Demir op het allerhoogste schavot zou komen te zitten. De Wever ziet in Demir dan misschien ook de perfecte opvolger als partijvoorzitter. Het antwoord van De Wever is een blamage voor Jam Jambon, zegt Maddens. ‘Als er na de verkiezingen een andere minister-president naar voor wordt geschoven door de N-VA, rijst de vraag wat er met Jambon zal gebeuren.’ Bovendien zal de N-VA na de verkiezingen voor een verscheurende keuze komen te staan. Zal de partij regeren met Vlaams Belang of niet?

De uitspraak van De Wever is niet enkel pijnlijk voor Jan Jambon maar ook voor Ben Weyts, meent Bauwens. ‘Bij het begin van deze legislatuur werd Jambon gezien als de kroonprins, de volgende minister-president.’

Demir die Weyts nu voorbij springt kan een pijnlijke zaak worden voor Weyts. Verder rekent N-VA er nog steeds op om na de volgende verkiezingen terug in de federale regering te komen. ‘Zolang N-VA een kans ziet om federaal mee te besturen gaan ze op Vlaams niveau niet besturen met Vlaams Belang.’

De volledige podcast is hier te beluisteren.

voorzitterswissel

Pieter Bauwens en Bart Maddens: ‘Het Conner-effect heeft een impact op Groen’