Een tijdje geleden hoorde ik in een podcast: ‘Er zijn veel manieren om de wereld te veranderen. Veel daarvan zullen de zaken erger maken. Slechts weinig zullen de zaken beter maken.’ Er is een conservatief adagium dat stelt dat het makkelijk is om dingen stuk te maken en ontzettend moeilijk om dingen te maken.

Ik wil het hier even hebben over enkele recente denkpistes van Vincent Van Quickenborne en Conner Rousseau. Die willen thuiswerkende moeders verplichten om zo snel mogelijk buitenshuis te gaan werken. Daarnaast willen ze kinderen vanaf 6 maanden verplicht naar de kinderopvang sturen. De ideologische basis van al deze ideetjes hoeven we niet ver te zoeken. We vinden die in de hedendaagse cultuurstrijd en de woke-oorlog tegen alle vormen van spontane, organische relaties.

Om een leefbare gemeenschap te bouwen waarin mensen geluk en voldoening kunnen vinden en zichzelf ontplooien, heb je een metafysisch kader nodig. Gemeenschapsdenker en professor Mark Elchardus schreef daar een schitterend boek over met de titel ‘Reset’. De belangrijkste metafysische bouwstenen van zo’n gemeenschap zijn het gezin, religie en de natie. Als die bouwstenen niet bestaan of langzaam afkalven dan hou je alleen nog de macht van het geld en een oppermachtige, totalitair aanvoelende overheid over. Progressieve radicalen sedert Marx willen ons metafysische kader slopen. Vandaag is die manier van denken de mainstream geworden bij de politieke elites en de laptopklasse. Dat is waar dit over gaat.

Kosmopolieten

Een bourgeois woke-elite van kosmopolieten streeft openlijk naar een wereld waarin we allemaal ‘Global Citizens’ worden. Wereldburgers. Geatomiseerde wezens die zich gedragen volgens de voorschriften zoals die vastgelegd werden in de 17 Sustainable Development Goals (SDG) van de Verenigde Naties. Dat is een opsomming van plichten, géén rechten. Het World Economic Forum (WEF) streeft naar een wereld waarin wij, het plebs, niets meer bezitten. ‘You will own nothing and you will be happy.’ Dat eerste zal zeker kloppen, over dat tweede durf ik te twijfelen. De partijen Groen en Open Vld gaan daar het verste in. Alle traditionele partijen zijn onderling inwisselbaar geworden, net als alle mainstream publicaties onderling inwisselbaar geworden zijn. Ze zingen opvallend allemaal van dezelfde partituur.

Het ‘operating systeem’ achter deze dystopische beweging is het woke-isme en de aanbidding van het slachtofferschap. Wokeness is net als het communisme en het fascisme een seculiere religie. Deze religie steunt op drie dogma’s.

Het eerste dogma is dat het westen systemisch racistisch zou zijn. Blanken zouden beschikken over ‘wit privilege’ en op basis daarvan mogen ze weggezet worden als ‘onderdrukkers’ en moeten ze de volgende drieduizend jaar collectief boete doen. Dat wit privilege is een erfzonde waar géén vergiffenis voor bestaat. In deze vorm van identiteitspolitiek wordt de mens niet gezien als persoon of als individu maar louter als behorend tot een specifieke identitaire klasse. Deze ontmenselijkende kijk op de realiteit is heel bewust en resulteert in allerhande pestgedrag, intimidatie en repressie die we ondertussen kennen als ‘cancel culture’. Het is een verlaat-de-gevangenis-pasje voor wie zich wel aan de voorschriften van de ideologie conformeert. Dat is geen nevenverschijnsel, dat is een een wezenlijk kenmerk. It’s a feature, not a bug.

Morsdood

Het tweede dogma is de ontkenning dat de mens een hogere morele status heeft dan andere levende wezens. God is morsdood. Als je niet gelooft dat de mensheid een speciale rol heeft en dat elk individu respect verdient, dan gaan we elkaar verscheuren met ongeziene barbarij en brutaliteit. Dat leidt tot totale culturele ineenstorting. Wokers willen geen kinderen meer. De mens wordt in deze Orwelliaanse visie gezien als een hoop cellen, een intelligente apensoort. De mens, dat is een vervuiler. De oorzaak van alle problemen. Hoe minder mensen, hoe beter!

Deze kijk op de wereld is diametraal tegengesteld aan die van het christendom. Die de-humanisering komt voort uit het postmoderne idee dat rede, waarheid en objectieve realiteit niet bestaan. Als je niet meer gelooft in je eigen hogere waarden als mens, dan is het over. Dat vertaalt zich concreet bijvoorbeeld in wetten over ‘ecocide’ (ingediend door Zakia Khattabi en Vincent Van Quickenborne). Daarin wordt de status van de mens verlaagd naar die van het dieren-en plantenrijk. Zulke wetten zijn de ultieme negatie van onze hogere morele status en een nieuwe stap in een steeds sneller escalerende totale ontmenselijking van ons bestaan.

Genderbusiness

Het derde dogma is de ontkenning dat biologische geslachten bestaan. De gender-identiteit-ideologie wil de verschillen tussen die complementaire geslachten die ons tot mens maken volledig uitgommen. Ze zien ons lichaam als een oneindig herboetseerbare vleesklomp. Mannen kunnen vrouw worden. Vrouwen kunnen man worden. Ons lichaam wordt integraal commercialiseerbaar. Niet alleen voor de biotech-industrie maar ook voor de genderbusiness, de pornoindustrie en OnlyFans.

Mannen zijn voortaan louter nog daders, en jongens dat zijn defecte meisjes. De enigen die zich nog vrouw mogen noemen zijn trans-vrouwen die als man geboren werden. ‘Mijnheer en mevrouw’ of ‘jongens en meisjes’ zijn begrippen die liefst zo snel mogelijk volledig uit ons taalgebruik gewist moeten worden. De ontkenning dat geslachten bestaan dient zo vroeg mogelijk via het onderwijs geïndoctrineerd te worden.

Momenteel doet Cavaria dat al in Vlaanderen in ons middelbaar onderwijs. Aan de universiteiten is men daar al veel langer mee bezig. Als het van de woke-ideologen afhangt dan begint men er al aan in de kleuterschool. Wat Conner Rousseau betreft kan daarmee al in de kindercrèche begonnen worden. Die obsessieve seksualisering van kinderen maakt hen weerloze prooien voor allerhande seksuele roofdieren. Ook dat is ondertussen mainstream beleid.

Alles wat ons tot mens maakt moet gewist worden in naam van het utopische postmoderne hyperindividualisme. Groen en Open Vld vinden elkaar in het modieuze transhumanisme dat van ons geatomiseerde seksloze, willoze, werkloze lijfeigenen wil maken. Geatomiseerde non-binaire demi-humans zonder enige vorm van privacy, die niks meer bezitten. Slaven eigenlijk, hun bestaan gefinancierd door middel van een ‘universeel basisinkomen’ dat nog net toelaat alleen in een klein appartementje te wonen (geen eigendom, uiteraard) waar je overleeft door insecten te eten. De middelen die je hebt moet je in een opgelegde tijdspanne consumeren, terwijl de almachtige overheid jouw integrale doen en laten volgt en stuurt door middel van de digitale enkelband die ‘Central Bank Digital Currency’ heet. Protest wordt in de kiem gesmoord door de Digital Services Act (DSA) die sinds 25 augustus in voege is getreden en langzaam steeds repressiever zal worden uitgerold.

Baby’s

Geen enkele partij verdedigt dit streven streven naar die ontmenselijkte, dystopische nachtmerrie harder dan Groen/Ecolo. De radicale anti-humanisten van Groen hebben in dat streven ondertussen bondgenoten bij alle mainstreampartijen.

Bij CD&V is het respect voor christelijke basiswaarden definitief dood en begraven. De CD&V-voorzitter poseert trots bij de Progress Pride-vlag die de ultieme negatie is van alle christelijke waarden. Wat hen betreft mag de abortustermijn flink uitgebreid worden.

Bij Open Vld is men al lang vergeten wat het liberalisme inhoudt. Voor hun part mag de vrije meningsuiting op de schop en vervangen worden door totaal arbitraire haatspraakwetten. Vooruit kan in deze trend naar de-humanisering van ons bestaan niet achterblijven. Dus lanceert Conner Rousseau een nieuwe aanval tegen het gezin als stabiele haven waaraan mensen de zin van hun bestaan kunnen ontlenen.

Het gezin als fundament van onze vrije westerse democratie is een doorn in het oog van het postmoderne streven naar Global Citizenship. De judeo-christelijke waarden moeten zo snel mogelijk gesloopt worden, dat is de essentie van de gender-identiteit-ideologie. Van Quickenborne en Rousseau vormen een tandem die de aanval op het moederschap heeft ingezet. Moeders moeten zo snel mogelijk gaan werken. Hun baby’s moeten ze afstaan aan radicale gender-activisten in de crèches en het kleuteronderwijs, in opdracht van de almachtige en alomtegenwoordige overheid.

Er zijn veel manieren om de wereld te veranderen. De richting waarin deze politici ons duwen leidt het het instorten van onze beschaving.

wereldburgers

Oikofobie en de verlelijking van de wereld

De Brave New World van Vivaldi